حقوق زنان

در دنیایی زندگی می‏كنیم كه در آن مخالفت با زنان را برنمی تابند، دیری است كه " زن " تنها كلمه‏ای نیست كه بر جنس لطیف اطلاق می‏شود بلكه موضوعی است قابل بررسی و مجادله‏ای است برحق.
امروز از لیبرالیسم‏ترین حكومت‏ها تا مستبدترین رژیم‌ها همه و همه در پی طرح حقوق زنان و دفاع از آنها می‏باشند به دیگر زبان، موضوع توجه به زنان از خصوصیات عصر ما شده است اما با این حال می‏توان، تیر یك پرسش اساسی را از كمان اعتراض رها كرد و به سوی سپهر معرفتی انسان معاصر روانه ساخت كه براستی زنان در كجای جهان ما ایستاده‏اند؟! سهم زنان از جهان قدرت جهان ثروت و جهان كامروایی چه قدر است؟ سهم زنان از جهان آزادگی، معنویت و فرهیختگی چه میزان است / سهم زنان از خدمات - دسترسی - آگاهی - كنترل و مدیریت در هر موضوعی كه چگونه زیستن شان را بهبود می‏بخشد چه قد راست؟ اینها نگرانی‏های مهمی است كه ذهن جامعه جهانی را بخود مشغول داشته و برای خلاصی از آن جامع‏تر از سایر اسناد بین المللی (سند ژوهانسبورگ و MDG)در دوازده محور نگران كننده و سند پكن طبقه‌بندی شده تا به مددیك همت جهانی همه ی اشكال ظالمانه‏ای كه یا انسان بودن زن را به عنوان یك حقیقت نابوده می‏انگارند و یا زن بودن او را به عنوان یك واقعیت نادیده می‏پندارند بر طرف گردد امروز بررسی وضعیت زنان در محورهای نگران كننده، آمار اسفباری را به رخ می‏كشاند كه حكایت از راههای مانده بسیاری می‏كند برای مثال وقتی پدیده فقر را واكاوی می‏كنیم می‏بینیم زنان با بیشترین درجه دارندگی ۷۰% از فقر دارای جهان را به خود اختصاص داده‏اند و یا وقتی مالكیت و دارایی را بررسی می‏كنیم می‏بینیم زنان با برخورداری از۱% مالكیت جهان، ۹۹% ناداری و عدم مالكیت را از آن خود كرده‏اند.
حقیقتاً امروز در این برهه از تاریخ یعنی در پنجمین سال از آغاز هزاره سوم، زنان در كجای جهان ما ایستاده‏اند؟ اگر در این پرسش بررسی درستی به عمل آید، تكانه‏ای پدید خواهد آمد كه كمتر جامعه‏ای در برابر امواج آن مصون خواهد ماند آنگاه خواهیم دید كه چگونه عموم حكومت‏های جهان، در چالش اینكه چرا درباره زنان كج اندیشی و كج رفتاری داشته‏اند گرفتار خواهند آمد.
به هر حال مابا اتكاء بر ایمان توحیدی خود كه از اعتقاد به آخرین، جوان‏ترین دین آسمانی یعنی اسلام نشأت گرفته،چنین باور داریم كه جایگاه زن به عنوان یك انسان در نزد خداوند بس رفیع است و می‏خواهد كه همین رفعت در طول تاریخ مبتنی بر" هدایت" تبیین و مبتنی بر" عدالت "تأمین گردد می‏خواهد كه زن به عنوان یك انسان نه ظلم كند و نه مورد ظلم واقع گردد و برای آنكه ظلم نكند به فرهنگ و اخلاق و تربیت نیازمند است و برای آنكه مورد ظلم واقع نشود به قانون و نظام و سیستم،مابا اتكاء بر ایمان توحیدی خود و با اعتقاد بر شریعت راستین اسلام كه در ویژگی " خاتمیت و جامعیت "همراه با" حقیقت گرایی و واقع نگری " برخوردار است شتاب و نشاط خود را برای رفتن به سوی تأمین عدالت لحظه‏ای كم نخواهیم كرد اگر چه بیان این نكته را نیز لازم می‏دانیم كه طراحان اولیه سند پكن و الحاق شدن بعدی آن به دلیل حجم ظلم‏ها و تبعیض‏های سنگینی كه در طول تاریخ بر زنان رفته، چنان در پی افزایش دارندگی‏های زنان بوده‏اند كه از یك نكته بسیار ظریف غفلت ورزند و آن اینكه در تلاش برای خوشبختی زنان این نكته فراموش گردیده كه افزایش دارندگی خوب و بلكه لازم است اما تا آنجا كه اضافه بر كمال قرار نگیرد، كه در این صورت پدید آمدن یك نقص تازه و به تبع آن نیاز جدید و رنج‏های تازه را در پی خواهد داشت درست مثل انگشتان یك دست، كمال یك دست برخورداری از پنج انگشت است و دارندگی انگشت اگر چه خوب و لازم است، اما اضافه بر كمال، یعنی داشتن شش انگشت دیگر شوق‏انگیز نیست! بلكه دارندگی اضافه بر كمالی ست كه نقص و نیاز تازه‏ای را ایجاد می‏كند، در مقوله رفع مغبونیت و محرومیت از زنان باید به دنبال آن باشیم كه هر چه رنگ و بوی ظلم تحمیل بر زنان دارد و مانع كمال آنان است، برطرف گردد و الا اضافه بر كمال و یا نابود ساختن تفاوت‌های علمی و واقعی كه در زن و مرد است حركتی به ضرر زنان است زیرا این تفاوت بدون انكه حامل یك ارزش یكی از آن دو باشد، حامل یك خاصیت برای بقای زندگی برای مكمل گونه آنها در كنار هم است و امروز ما خرسندیم از اینكه دنیا در اندیشه زنان است، فرهیختگان و دلسوزان از رنج زنان رنج می‏برند از ناداری و ناچاری زنان اندوهناك می‏گردند اما باید برای روشن بینی و برای تصمیم‏گیری درست كه زنان را به خوشبختی كه توانمندی جسم و فرهمندی روح است، برساند از همهٔ امكانات ممكن بهره گیرد. از همین زاویه است كه طرح پرسش‏های اساسی و بیان حقوق فراموش شده زنان جای تازه‏ای پیدا می‏كند كه آیا توسعه عواطف انسانی كه لازمه یك خوشبختی همه جانبه است با هجوم تفرد و فرد گرایی بر بنیان خانواده برای زنان تامین خواهد شد؟ و آیا تأمین سعادت زنان با هجوم عرفی شدن روابط آزاد جنسی حفظ خواهد شد؟ آیاتلقی حمایت شده از آزادی به عنوان آزادی اندام نه آزادی اندیشه، كه بیشترین بهره مندی را برای مردان به ارمغان می‏آورد تأمین كننده روح و روان زنان خواهد بود؟ و در یك سخن جای طرح نیازها و حق‏های متروك شده زنان در دنیای امروز، مثل حق توسعه عفاف و پاكی - حق توسعه عواطف انسانی حق حفظ كرامت و حرمت زنان كجا خواهد بود؟ و حفظ آنها از تیررس دستگاههای اجرایی و تبلیغی كه فقط به تأمین لذت مردان می‏اندیشند در كجاصورت خواهد پذیرفت؟ آیا مناسب‏تر از یك پیمان بین المللی و همت جهانی، جای دیگری برای طرح مظلومیت زنان و حقوق فراموش شده زنان وجود خواهد داشت؟ پس بیاید باز هم تلاش كنیم تا این آرزوها به برنامه‏ها تبدیل شود. ما آرزو می‏كنیم روزی بیاید كه كنوانسیون رفع كلیه اشكال تبعیض علیه زنان به كنوانسیون رفع كلیه اشكال ظلم علیه زنان ارتقاء یابد در آن روز بدلیل بزرگ شدن هدف می‏توان امید وار بود كه همه ی اشكال ظلم از ظلم‌های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و.... با ترویج و تثبیت عدالت از همه لایه‏های جامعه جهانی رخت بربندد. در آن روز همه زنان مظلومی كه به طور فردی در زیر چرخ ظلم‏های شخصی شوهران ، پدران، پسران و برادران خود هستند نجات می‏یابند و زنانی كه تحت خطوط اجتماعی و نظامات مختلف كشورها از حقوق عادلانه خود به دور مانده‏اند نیز رهایی خواهند یافت و همچنین زنان مظلومی كه به صورت گروهی و یاملی در زیر چكمه‏های اشغال گران متجاوز مثل زنان مظلوم عراق و افغان و فلسطین هستند نوید رهایی خواهند شنید.

منبع : نشریه سبا