قرآن و قلمروشناسی دین

نویسنده : کریمی - مصطفی
محل نشر : قم
تاریخ نشر : ۱۳۸۳/۰۳/۲۰
رده دیویی : ۲۹۷.۱۵
قطع : وزیری
جلد : شومیز
تعداد صفحه : ۴۰۸
نوع اثر : تالیف
زبان کتاب : فارسی
شماره کنگره : BP۶۵/۴/ک۴ق۴
نوبت چاپ : ۱
تیراژ : ۱۰۰۰
شابک : ۹۶۴-۵۸۸۳-۶۰-۱

'آن چه هدف اصلی این نوشته را تشکیل می‌دهد, جست و جو از نقش قرآن در قلمرو شناسی دین بوده, و پرسش اصلی این است که آیا برای به دست آوردن قلمرو دین می‌توان به قرآن کریم مراجعه کرد یا نمی‌توان, و باید پیش از مراجعه به قرآن, با مباحث برون دینی, قلمرو دین را به دست آورد و آیه‌های مربوط به قلمرو دین را بر اساس آن فهم تفسیر کرد...'. بر این اساس, مفروض‌های بحث عبارت‌اند از: 1 ـ دین اسلام, با انسان و ویژگی‌های او متناسب است‌؛ یعنی شارع و آورنده دین, انسان بودن, صفت‌ها, توانمندی‌ها و ضعف‌های وی را در نظر داشته است. 2 ـ خاتمیت و پایان یافتن وحی, به معنای انقطاع ارتباط مستقیم و حیاتی است, نه بی‌نیازی انسان از وحی و آموزه‌های الاهی, بنابراین, انسان‌ها همیشه به وحی نیاز دارند و باید برای رسیدن به سعادت, از احکام, دستورها و معارف آن استفاده کنند. 3 ـ رابطه علم (به معنای عام) و دین, تساوی عموم خصوص مطلق (به سود دین) نیست‌؛ یعنی دین تمام احکام و معارف و دستورهای مورد نیاز انسان و آن چه با علم کشف می‌شود, بیان نمی‌کند. 4 ـ خداوند در قرآن کریم به زبان مردم سخن گفته است که با شرایط و قواعد لازم می‌توان به احکام و معارف آن دست یافت.