فوتبالیست‌هایی که آکتور شدند

«فرانس بکن باوئر» نقش خودش را بازی می کند. «دیوید» و «ویکتوریا بکام» نقش هایشان را به هنرپیشه های بدل سپردند. «وینی جونز» در «گارفیلد ۲» به جای «رومل» حرف می زند و ... .
آنچه می خوانید داستان هایی است از نقش آفرینی ستارگان فوتبال بر روی پرده عریض سینما.
۱) وسترن آلمانی (Potato Fritz (۱۹۷۶ در گیشه فروش نکرد، موضوعی که تا مدت های مدید نمی گذاشت، ارزیابی منصفانه ای از نقش «اشتارک»، گروهبان پلیس فیلم صورت بگیرد. «پل برایتنر» بازیکن تیم ملی آلمان در دهه ۷۰ میلادی در این نقش بازی کرد. منتقدی می گوید: بازی ساده و حساب شده زیر پوستی که می خواهد بگوید «من اصلا اینجا چه کار دارم؟» می تواند مخاطبان سینما را به وجد بیاورد. تنها موضوع تلخ و ناخوشایند برای هواداران برایتنر این است که اسبش به مراتب بهتر از او بازی می کرد.»
۲) این فیلم برای برایتنر شروع پیشرفتی بزرگ در سینما بود. او در «بی قرار» (۱۹۸۳) نقش فوتبالیستی را بازی کرد که رویای تبدیل شدن به هنرپیشه ای بزرگ را در سر دارد.
او بعدها در تریلر «کونیونگا – قتل در آفریقا» (۱۹۸۶) در کت اسپورت کتانی ِ مد آن دهه، ایفاگر نقش وکیل «بزگن» بود.
۳) در کمدی هندی – انگلیسی «Bend it like Beckham» به نظر می رسد، این خود بکام ها هستند که در صحنه کلیدی فیلم در فرودگاه آفتابی می شوند. البته نقش دیوید و ویکتوریا بکام را در این فیلم هنرپیشه ها بازی می کنند. اگر چه بکام های واقعی می خواستند در این فیلم نقش آفرینی کنند، اما آنها در نهایت تنها فیلم را پس از تولید تماشا کردند.
۴) « پیتر نویرورر» مربی وحید هاشمیان در بوخوم – نیز به افتخار هنرپیشگی نایل شد. این مربی در گفت و گو با روزنامه آلمانی «Zeit» با غرور از آن دوران یاد می کند: «در فیلم «بوق» به عنوان دانش آموز بازی کردم. فیلمی که در شبکه WDR پخش شد. سیاهه لشگری بودم که توپی را در دست داشت و باید این دیالوگ کوتاه را می گفت: «صبح به خیر، آقای دکتر!»
۵) «ترنس هیل» در سال ۱۹۸۳ در فیلمی به نام «دن کامیلو» در حالی به بازی پرداخت که کارگردانی این اثر را نیز خودش بر عهده داشت.
منتقدان این کار او را جسورانه ارزیابی کردند چرا که این فیلم نسخه تازه ای از شاهکار افسانه ای و کلاسیک «فرناندل»، کارگردان بنام ایتالیایی بود. در هر حال هیل در این فیلم برای مسابقه فوتبال برابر دار و دسته کمونیست «پپونه» از فوتبالیست های باتجربه استفاده کرد. از جمله این بازیکنان حرفه ای می توان به روبرتو بونن سنا و کارلو آنجلوتی اشاره کرد. البته این ستارگان قدیمی هم نمی توانند، مانع از آن شوند که بازی فوتبال گهگاه در تئاتر صرف غرق نشود. برای نمونه زمانی که دن کامیلو اجازه دارد، بدون هرگونه مجازات با پرچم کرنر به بازیکن حریف بکوبد.
۶) «فرار به سوی پیروزی» یکی از شناخته شده ترین فیلم های فوتبالی است، چرا که در مسابقه فوتبال میان نیروهای اشغالگر آلمانی و اسیرانی از متفقین بزرگانی چون «پله»،« بابی مور» و «اسوالدو آردیلس» پا به توپ می شوند. البته صحنه های زیبای فوتبال با اشتباه بزرگ در به کار گیری «سیلوستراستالونه» خراب می شود. بر اساس نقدی که به این فیلم صورت گرفت، استالونه که به عنوان دروازه بان ارتش زندانیان بازی می کند، همانند گاو کوهان دار کوهستانی است روی ماسه.
۷) نباید از یاد برد که در «فرار به سوی پیروزی» این تنها بزرگانی چون پل فان هیمست، کاسیمیرس دینا و کو پرینس (بازیکن مطرود سال های نخستین حضور کلن در بوندسلیگا) نبودند که در فیلم حضور داشتند، چندین بازیکن وقت ایپسویچ تاون، قهرمان آن زمان جام یوفا نیز در آن فیلم نقش آفرینی کردند. همچنین نباید فراموش کرد که مایک سامربی، دوست سال های جرج بست نیز در این فیلم جلوی دوربین قرار گرفت.
۸) « پیر لیت بارسکی»، سرمربی آلمانی فصل پیش سایپا هم از دیگر کسانی بود مقابل دوربین ایستاد. البته بسیار کوتاه. بازیکن تیم ملی آلمان در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا در فیلم زیبا و کم هزینه «چیزی همیشه هست»، در کتی زیبا و شیک «کیلیان»، یک هوادار جنجالی کلن را که تیمش در بازی برابر بایرن مونیخ با بدشانسی شکست خورده است، آرام می کند. این هوادار قصد انتقام گیری از داور مسابقه را دارد، چرا که از قرار معلوم رشوه گرفته و به نفع بایرن سوت زده است. کیلیان در پایان به منظور انتقام از داور، او را تا خانه اش تعقیب و در آنجا به سویش تیراندازی کرده و از پای در می آورد. متاسفانه لیتبارسکی با کیلیان تا پایان همراه نمی شود!
۹) فرانس بکن باوئر پی در پی می کوشد تا چیزی را که دیگر نمی شد، نجات داد را نجات دهد. او می گوید، «لیبرو. فیلم مهم درباره پادشاه فوتبال» دیگر فیلمی درباره او نیست. چیزی که باورش برای مردم سخت است. هر چه باشد خود او در نقش بازیکنی به نام فرانس بکن باوئر، بریجیت، همسر سابقش و دوستش هارالد در این فیلم بازی می کنند.
۱۰) جرج بست فقید هم در نقشی جانبی در فیلم «داستان این پسر» بازی می کند؛ که قصه دو برادر است که در خانه ویرانه پدری شان ساکن هستند. آنها از آنفیلدرود به لیورپول می روند تا بازی جرج بست، اسطوره شان را در مسابقه خارج از خانه منچستر یونایتد برابر لیورپول تماشا کنند.
۱۱) سپ مایر هم می تواند به پیشرفت خود در دنیای فیلم و سینما نگاه کرده و این دوران را مرور کند؛ البته با شرمساری، خشم و تردید به خود. این دروازه بان پیشین قهرمان فیلم بی اندازه بی ارزش «وقتی لودویگ به مانور می رود» است. دوگانه ای عجیب و غریب از سینمای آلمان و داستانی ناتوان از کودکی تخس با بازی انکار ناشدنی هانسی کراوس در نقش «لودویگ توما».
۱۲) ژان ماری فاف مو طلایی نه تنها در فیلم مستندی درباره خودش در تلویزیون بلژیک برابر دوربین قرار گرفت که نقشی کوتاه نیز در سریال (Kabouter Plop)، مجموعه ای برای کودکان داشت. در این مجموعه دو کوتوله، یک پرتاب کننده چاقو و یک وزنه بردار در قارچ سمی جای می گیرند و انواع و اقسام ماجراهای پر هیجان را تجربه می کنند. فاف خودپسندانه می گوید: «از نقشم به عنوان قوی ترین جن کوتوله در سرتاسر جنگل خیلی خوشم آمد.»
۱۳) وینی جونز هم به ویژه پس از نقش آفرینی های پیوسته اش در کمدی های «گای ریچی» شناخته شد. البته دشوارترین رل او تاکنون به عنوان یک دوبلور بوده است. جونز در «گارفیلد ۲» به جای رومل، سگ مستبد و زور گو صحبت می کند.
۱۴) بازیکنان تیم ملی سوئد هم در کلاسیک کودکانه «جغله ها» برابر دوربین حاضر می شوند. فوتبالیست ها بر اساس فیلم نامه باید در میان دکورهای قابل توجه از این موجودات توپ را از میان پاهای آنها عبور دهند.
۱۵) « ماتیاس زینده لار» اتریشی در سال ۱۹۸۳ یکی از نخستین بازیکنانی بود که در فیلمی سینمایی نقش آفرین شد. او در فیلم پر زرق و برق و موسیقیایی «روکسی و تیم جادویی اش» که داستانی باورنکردنی و پر احساس دارد، حاضر شد. در این فیلم دختری که بر اساس اتفاق در کمپ تمرین یک تیم فوتبال مجارستانی حاضر شده است، در یک چشم به هم زدن به یکی از بازیکنان دل می بندد! این فیلم البته چندان هم به زینده لار به عنوان هنرپیشه نقش های اصلی نظر نداشت.
۱۶) در تریلر «غریزه اصلی» با بازی «شارون استون» یک بازیکن فوتبال برای چند ثانیه نقش آفرینی کرد. استن کالیمور، بازیکن سابق فوتبال در نقش کوین فرانکس در این فیلم برای چند ثانیه با خودروی هستون رانندگی کرد؛ البته با سرعتی بسیار بالا. کلک کالیمور هم خیلی زودتر از آن که فیلم شروع شود، یعنی پیش از معرفی هنرپیشه ها و دیگر کادر فیلم کنده می شود.
۱۷) اووه زیلر هم در سینما برای چند ثانیه نقش آفرین شد. اسطوره باشگاه هامبورگ و تیم ملی آلمان به عنوان هنرپیشه مهمان در فیلمی کمدی درباره ویلی کوکوک، رییس یک باشگاه فوتبال جلوی دوربین قرار گرفت. او در این فیلم همواره به دوربین زل می زند. این فیلم به کارگردانی ورنز یاکوبز و با بازی «هاینس ارهاردت»، «ویلی کودک را تاب می دهد» نام دارد. بر اساس نقدی زیلر کمکی به این فیلم نمی کند و این ارهاردت است که به نجات فیلم می آید.
۱۸) بازیکنان سنت پائولی و هامبورگ در سریال «کلانتری شهر بزرگ» مربوط به شبکه ARD آلمان نقشی جانبی داشتند. دیرک ماتیس به مناسبت پیروزی ۵ بر صفر هامبورگ بر تیم همشهری در سال ۱۹۹۵ واسطه این کار شد. هر چند این شبکه در نهایت باعث آزردگی خاطر عده ای از هواداران سنت پائولی شد؛ چرا که به گفته آنها ARD پایان بازی را بیرون کشید و تصاویر پرهیجان بازی را با گزارش های نادرست و تحریف کننده جایگزین کرد. تلاشی برای تحریف تاریخ.
۱۹) آلی مک کویست اسکاتلندی هم در «به دنبال افتخار" نمایشی قانع کننده داشت. او در این فیلم در نقش جکی مک کیلین، بازیکن سلتیک بازی کرد که باید باشگاهی کوچک را به دسته بالاتر برساند. رابرت دووال، هنرپیشه نام آشنای هالیوود هم در نقش مربی او در این تیم بازی می کند؛ البته با لهجه ای باورناپذیر!
۲۰) «سول کمپل» و «تدی شرینگهام» از قرار معلوم مشاوران خوبی نداشته اند، چرا که آنها باید این دو بازیکن را از بازی در «همسران فوتبالیست ها» باز می داشتند. مجموعه ای بسیار ضعیف درباره همسران فوتبالیست های بنام. آنها بر اساس کلیشه خود را با مد لباس، ادوکلن های گرانقیمت و سرگرمی های این چنین سرگرم می کنند.
۲۱) آرچیبال گمیل اسکاتلندی، که به «آرچی» معروف است، با حرکت انفرادی فوق العاده اش در میان مدافعان هلند در جام جهانی ۱۹۷۸ به شهرتی غیرمنتظره دست یافت. در نمایش اسکاتلندی «قطار بازی»هنرپیشه نقش اول فیلم با نام «رنتون» در جریان ملاقات با همکلاسی اش می گوید: «پس از گل آرچی گمیل در جام جهانی ۱۹۷۸ برابر هلند تاکنون دیگر این طور خوب نبوده ام.»
۲۲) قتل با سم در چمن هایبوری. در فیلم کلاسیک «معمای ورزشگاه آرسنال» به سال ۱۹۳۹ تیم قهرمان جرج آلیسون بازی می کند و اجازه می یابد به صورت «تد دریک»، و «کلیف باستین» تنیس – فوتبال بازی کند. هر چند ستاره واقعی «اسلید»، مامور تحقیق عجیب و غریب است با آن کلاه های نادرش.
۲۳) «کلاوس اوگن تالر»، بازیکن آلمان در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا هم با افتخار می تواند به گذشته هنری اش نگاه کند. به حضورش در مجموعه کمدی درخشان Sketschup.
۲۴) نخستین فیلم اریک کانتونا هیچ سر و کاری با فوتبال نداشت. بر خلاف عنوانش «بخت در چمن نهفته است.»
۲۵) «بازی بزرگ» سال ۱۹۴۲ را تیلمان شواب در اثر برجسته «فوتبال در فیلم» گنجانده و از تاثیر انکار ناشدنی فیلم قدردانی می کند. صحنه های فوتبال در حضور جمعیت انبوه در ورزشگاه المپیک برلین تصویربرداری شد و به گونه ای بسیار اثر گذار خدمات ستارگان همبازی فریتس والتر، از «اوتو تیبولسکی» گرفته تا «هرمان اپنهوف» را نشان می دهد.

میثم نژادقصاب
خبرگزاری دانشجویان ایران - ایسنا

منبع : پارس فوتبال