رئیس جمهور دوران گذار

احمدی نژاد رئیس جمهور دوران گذار است. گذار از مصلحت اندیشی های سیاسی به تصمیم گیری های بزرگ و قانونی برای پیشرفت کشور و خدمت صادقانه به مردم.
این واقعیت طی سه سال گذشته علی رغم تمام جوسازی های رسانه ای در افکار عمومی مردم پذیرفته شده است.
اما خاصیت گذار پرداخت هزینه است. هزینه برای تغییر و تحول ! تا حرکتی صورت نگیرد پیشرفتی نیز حاصل نمی شود، البته هنر یک رئیس جمهور این است که ضمن تند کردن آهنگ گذار تا حد ممکن از هزینه های آن بکاهد.
سنگاپور با کمتر از پنج میلیون جمعیت چیزی قریب به۹۰ میلیارد دلار صادرات در زمینهHi -Tech دارد. تنها دو کشور فرانسه و چین از محل توریسم بیش از صد میلیارد دلار درآمد دارند. هند سالانه ۲۵ میلیارد دلار نرم افزار صادر می کند. دو بانک از ده بانک برتر جهان چینی هستند. مردم ژاپن بیش از ۸۰۰ میلیارد دلار در حسابهای پس انداز خود پول دارند و...
پیشرفت و تولید فزاینده ثروت ملی واقعیتی غیر قابل انکار در جهان پیرامون ماست و هر لحظه تامل در تصمیم گیری به طور کاملا تصاعدی مساوی با عقب ماندگی بیش از گذشته است. باید هر چه زودتر تصمیم گرفت و این وظیفه در درجه اول بر عهده رئیس جمهور است. برخی از پژوهشگران توسعه، مشکلات ایران در زمینه پیشرفت را شبیه به مسائل مصر می دانند. اساسا این دست از محققان معتقدند که پیشرفت اقتصادی کشورها با بسترهای تمدنی آنها ارتباط مستقیم دارد. ایران و مصر دو تمدن بزرگ با تبار تاریخی دیرینه به مانند انسانهایی کهنسال هستند که به سختی می توان شخصیت اقتصادی آنها را تغییر داد. اما در برخی مطالعات بر نقش اقشار پیشگام و اجماع نخبگان برای پیشرفت اقتصادی یک کشور تاکید بیشتری شده است. چین به عنوان یک تمدن قدیمی از غولهای مطرح اقتصادی امروز دنیاست که از دهه ۷۰ به این سو با رهبری “دنگ شیائو پینگ” دست به اصلاحات اقتصادی زد و علی رغم سیستم سیاسی کمونیستی توانست راه تعاملات اقتصادی خود با محیط پیرامون را بگشاید .
آنچه که امروز در ایران تحت عنوان تحول اقتصادی با مدیریت دولت نهم در حال انجام است محصول یک توافق عمومی بر ضرورت پیشرفت و بازنگری در سیاستهای اقتصادی است که با تاکید بر یک نگاه ایرانی-اسلامی و عدالت محور به مهندسی جزءبه جزءزیرساختهای اقتصادی پرداخته است.
در سالهای گذشته دولتهای مختلف با بهانه جویی های مکرر از زیر بار هزینه های تحول اقتصادی شانه خالی کردندو بر طبل مصلحت سنجی ها کوبیدندو با خط‌کش نتایج انتخابات، منافع و مصالح کلان کشور را اندازه زدند. خصوصی سازی، سهمیه بندی بنرین، هدفمند شدن یارانه ها، نوسازی ناوگان حمل و نقل شهری، بیمه روستایی، گازرسانی به روستاهاو...وظایفی بود که بر اساس برنامه های سوم، چهارم و پنجم توسعه بر عهده دولتهای پیشین نیز بود اما همه این مسئولیتهاامروز با همت دولت نهم در حال اجراست.
اغراق نکرده ایم اگر بگوییم دولت نهم در پایبندی بی هیاهو به الزامات برنامه های توسعه و چشم انداز بیست ساله ممتاز است.از دیروز طرح جمع آوری اطلاعات اقتصادی خانوارها به منظور اجرای برنامه هدفمند شدن یارانه هاآغاز شده است. گذار از یارانه های دولتی به یک بازار توانمند و خود اتکانیازمند یک جسارت و ابتکار عمل مثال زدنی است.دولت نهم این شجاعت را دارد که به خاطر منافع کلان کشور مطامع زودگذر سیاسی را فدا کند و مطمئن است که این از خودگذشتگی برای افکار عمومی باهوش ایران قابل فهم است.اماهنر رئیس جمهور ایجاداقناع عمومی بر ضرورت اصلاحات اقتصادی و کاهش هزینه های این گذار پیچیده است.دولت باید ضمن واکاوی دقیق و کارشناسی تمام زوایای این طرح ،مانع از تحمیل هزینه های اضافی بر مردم شود. این طرح در کلیات مطلوب است اما جزئیات آن نیاز به رونمایی در افکار عمومی دارد تا در معرض قضاوت و نقد نخبگان اقتصادی قرار گیرد.
چکش کاری نخبگان و جلاکاری آنها به این طرح اتقان و استحکام بیشتری می دهدو مسیر اجماع و اقناع ملی را هموار می کند.

صالح اسکندری

منبع : روزنامه رسالت