امام‌زاده محمد محروق ، نیشابور

این آرامگاه با گنبد كاشی‌كاری و ایوان‌های بلند در وسط باغ مشجری قرار گرفته است و از ابنیه زیبای قرن دهم هجری به شمار می‌رود. در زیر گنبد، قبر امام‌زاده محمد محروق واقع شده است. كتیبه كاشی معرق ایوان و صندوق منبت و درِ ورودی حرم از زمان شاه‌ طهماسب اول (قرن دهم هجری) است. سنگی از دوران شاه سلطان حسین صفوی، به تاریخ 1119 هجری قمری، در این بنا نصب شده است. كاشی‌های ازاره آن از زمان نادرشاه افشار (سال 1145 هجری قمری) است. انجمن آثار ملی ضمن تعمیرات اساسی، كاشی‌كاری‌های ایوان و جبهه‌‌های مختلف آن را مرمت كرده است.
بنای امام‌زاده محمد محروق و گنبد آن، با كاشی‌‌كاری‌های زیبا و خوش‌‌ آب و رنگ مزین شده است و شكوه و عظمت و زیبایی خاصی دارد. هم‌چنین كتیبه منظومی از زمان شاه‌‌ سلطان حسین صفوی در سمت راست ایوان بر روی سنگ نقر شده است كه نشان می‌دهد در اواخر دوره صفوی، محمدخان‌نامی در نیشابور به بنای مسجد و مصلا اقدام نموده است.
در این بقعه، یكی از اولادان حضرت موسی بن جعفر (ع) نیز مدفون است. این امام‌زاده تحت شماره 302، در شمار آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.