ددت Dichloro - Diphenykl - trichlorethane

شاید ددت مشهورترین حشره‌کش شناخته‌ای باشد که از ۱۴ ماده شیمیائی تشکیل گردیده علاوه بر این دراز میان بردن آفات گیاهی و کشاورزی اهمیت بسیار برخوردار بوده است. همچنین نخستین ماده مصنوعی است که در سال ۱۸۷۴ به‌وسیله او تمار زیدلر شیمیدان آلمانی ساخته شد. اما ددت تا سال ۱۹۳۹ دراز میان بردن حشرات و آفات گیاهی و غیره بکار نرفت تا اینکه درین سال پل هرمان مولرد (۱۹۶۵ ـ ۱۸۹۹) دانشمند سویسی خاصیت کشندگی حشرات را در ددت کشف کرد. خواص ددت در دهه ۱۹۴۰ ثابت گشت. پس از جنگ جهانی دوم کار مصرف و کاربرد ددت چندان بالا گرفت که از آن در درمان یا پیشگیری تب مالاریا و تب زرد در ایالات متحده آمریکا و در مناطق گرمسیر در درمان‌ و نجات جان میلیون‌ها انسان مؤثر افتاد. اسپری ددت برای دفع آفات نباتی، باغ‌های میوه و بوستان‌ها، گشتزارها و جنگل‌ها بکار رفت.
بدبختانه ددت نیز خیلی با دوام است و پس از ۱۲ سال بررسی زیان‌های ددت شناخته و مصرف آن نخست محدود آنگاه ممنوع شد چه ضررهائی به محیط زیست وارد کرد. به گیاهان پرندگان و ماهیان و زنجیره زندگی صدمه‌های چشمگیری زد. چه مواد ددت در بدن جانوران و آدمی که از آنها تغذیه می‌کند. حتی بروز برخی از سرطان‌ها را ناشی از بکار بردن ددت پنداشته‌اند. دیری نگذشت که پاره‌ای از حشرات و آفات گیاهی در برابر ددت مصونیت یافتند و دیگر ددت بر آنها مؤثر نشد. آثار زیان بار ددت رفته‌رفته در جانوران علف‌خوار چون گاو و گوسفندان و غیره به ظهور رسید چه از راه گیاهان یا پرندگان و ماهیانی که به‌وسیله جانوران دیگر خورده می‌شد به بدن آن جانوران و انسان وارد شد و به مقیاس بسیار گسترده‌ای پرندگان و ماهیان بر اثر ددت از میان رفتند.
با مخالفت‌های گسترده مردم در آمریکا، اروپا و ژاپن و برخی از کشورهای دیگر بکار بردن ددت ممنوع اعلام و از استعمال آن با وسایل قانونی جلوگیری شد.

منبع : مطالب ارسال شده