مرد سال - MAN OF THE YEAR

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : بَری لوینسن و جیمز رابینسن
کارگردان : لوینسن
فیلمنامه‌نویس : لوینسن
فیلمبردار : دیک پوپ
آهنگساز(موسیقی متن) : گریم رِوِل
هنرپیشگان : رابین ویلیامز، کریستوفر واکن، لورا لینی، لوئیس بلک، جف گلدبلوم، تینا فی و داگ مورای
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۵ دقیقه


یک شب، ̎تام دابز̎ (ویلیامز) مجری برنامهٔ گفت‌وگوهای سرگرم‌کنندهٔ تلویزیونی، از دهانش می‌پرد و می‌گوید که می‌تواند از کسی که همین الان کاخ سفید را اشغال کرده، کشور را بهتر اداره می‌کند. همین اظهارنظر معصومانه از سوی فوج طرفداران برنامه‌اش مورد استقبال قرار می‌گیرد و سلسلهٔ فعالیت‌های انتخاباتی حامیانش باعث می‌شود به‌طور غافل‌گیرکننده‌ای به ریاست جمهوری انتخاب شود و حالا مجبور باشد به وعده‌ای که داده جامهٔ عمل بپوشاند. اما متأسفانه معلوم می‌شود که پیروزی ناغافل ̎دابز̎ در نتیجه عیب و نقص کامپیوتر رأی‌گیری به‌دست آمده و نه رأی اکثریت. اما همین مسئله ̎دابز̎ را بر سر دوراهی قرار می‌دهد که در کاخ سفید بماند و به فعالیت‌هایش ادامه دهد یا به استودیوی تلویزیون، یعنی همان‌جا که واقعاً تعلق دارد، برگردد.
● در یک ساعت نخستش، مرد سال، نگاهی زیرکانه و بدبینانه است به تمام جنبه‌های غلط در سیاست آمریکای امروز. کاندیداهائی که عملاً فرقی باهم ندارند، سخنرانی‌های بی‌محتوا، بی‌علاقگی رأی‌دهندگان، منافع خاص گروهی... ̎دابز̎/ ویلیامز معرف فرصتی برای دگرگونی، برای پاکسازی واشینگتن و از نو به راه انداخن نظام است. مشکل این‌جاست که او واقعاً برنده نشده، بنابراین بحرانی اخلاقی در کار است که آیا باید سمت ریاست جمهوری را قبول کند یا این‌که باید آن را به نفر بعدی که برندهٔ مشروع است، بسپارد. متأسفانه، این معضل به شیوه‌ای ناامیدکننده و سهل‌انگارانه حل و فصل می‌شود. در نیمهٔ دوم فیلم، سیاست عقب می‌کشد و عناصر رُمانتیک و معمائی/ تریلر دست بالا را می‌گیرند. فیلم مثل کارنامهٔ کارگردانش، لوینسن، ناهموار است و در واقع تمام نقاط قوت و ضعف کار او را می‌توان در فیلم دید. تبلیغ گسترده‌ای که در طول فیلم برای مجموعهٔ تلویزیونی نمایش زنده شنبه‌شب شده هم آزارنده و مبتذل است و تعجبی ندارد که یونیورسال (یا NBC یونیورسال)، که مالک حقوق نمایش... است، پخش فیلم را به عهده دارد. ویلیامز اکثر اوقات به درستی چهرهٔ کمیک همیشگی‌اش را کنترل می‌کند و واکن برای خنده گرفتن از تماشاگر به کمک او می‌آید.