بـــــاوهــــــاوس

● تاریخچه باوهاوس‌:
باوهاوس در آلمانی به معنی خانه معماری و نام یک مدرسه معماری و هنرهای کاربردی در آلمان بود که از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۳ به پرورش هنرمندان پرداخت و نقش مهمی در برقراری پیوند میان طرح و فن ایفا کرد. مکتب باوهاوس توسط والتر گروپیس تاسیس شده است. اسم باهاوس از کلمات آلمانی to build"‌‌( "برای ساختن) و house"‌‌( "خانه) ریشه گرفته است. علی رغم اسمش و حقیقت اینکه موسس آن یک معمار بوده، باوهاوس در سال‌های اول تاسیس یک دفتر معماری برای خود نداشت. شیوه باوهاوس یکی از تاثیرگذارترین وقایع در معماری مدرن و طراحی مدرن شد. این مکتب تاثیرات عمیقی بر توسعه هنرهای معماری، طراحی گرافیک، طراحی داخلی، طراحی صنعتی و تیپوگرافی داشت. این مکتب در سه شهر آلمان، در سه دوره زمانی (وایمار از۱۹۱۹ تا ۱۹۲۵ ، دسائو از ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۲ و برلین از ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۳) و تحت مدیریت سه معمار (والتر گروپیس از۱۹۱۹ تا ۱۹۲۷ ، هانس مه یر از۱۹۲۸ تا ۱۹۳۰ و لودویگ میس ون دروهه از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳) به فعالیت پرداخت.تغییرات مکان و مدیریت منجر به تغییر مداوم در تمرکز، تکنیک، اساتید و سیاست گذاری های آن شد.‌ والتر گروپیس در سال ۱۹۱۹ با ادغام آکادمی هنرهای زیبا و مدرسه هنرها و پیشه‌ها، مدرسه باوهاوس را در وایمار بنیان نهاد. او در نخستین بیانیه خود، نظر ویلیام ماریس درباره تعالی صنایع دستی را با فکر وحدت همه هنرها (با رعایت تقدم معماری) درآمیخت و مرزبندی میان جنبه‌های تزئینی و کاربردی در هنرها را مردود شمرد. گروپیس چندی بعد در سال ۱۹۲۳ اهمیت طراح صنعتگر در تولید صنعتی کلان را مورد تاکیدقرار داد که به عنوان اصل عمده‌ آموزه باوهاوس دانسته شد.
پس از آن کارگاه‌های باوهاوس به صورت آزمایشگاه‌های ساخت پیش نمونه برای تولید ماشین درآمدند و بسیاری از فرآورده‌های این کارگاه‌ها (به خصوص میز و صندلی، منسوجات و لوازم چراغ برقی) با موافقت صاحبان صنایع در خط تولید کارخانه‌ای قرار گرفتند. سبک فرآورده‌های باوهاوس خصلت هندسی و ساده داشت و به سبب صرفه‌جویی در وسایل و مطالعه در کیفیت مواد از پالودگی خط و شکل برخوردار بود. با طراحی تعدادی ساختمان تازه در دسائو (که نتیجه کار گروهی گروپیس، معلمان و شاگردان بود) باوهاوس از وایمار به مکان جدید انتقال یافت. پس از این تغییر مکان، تأثیر باوهاوس در معماری و هنرهای کاربردی اروپا رخ نمود و تا پایان جنگ دوم نیز پایدار ماند. در سال ۱۹۳۲ میس ون، باوهاوس رابه برلین انتقال داد، اما فعالیت آن در برلین دیری نپایید چراکه یک سال بعد، در ۱۱ آوریل ۱۹۳۳ دولت نازی، باوهاوس را تعطیل کرد. چندی بعد موهولی ناگی و برخی دیگر از معلمان، مدرسه جدیدی به همین نام در شیکاگو برپا کردند و تا اواخردهه ۱۹۶۰ اکثر مدارس طراحی و معماری اروپا و ایالات متحده دست‌کم بخشی از برنامه‌های آموزشی باوهاوس را پذیرفتند. تعدادی از هنرمندان بزرگ قرن بیستم همچون پل کله، واسیلی کاندینسکی، والتر گروپیوس، موهولی ناگی، جوزف آلبرز و دیگران در این مدرسه هنری تدریس می‌کردند.‌

منبع : روزنامه آفتاب‌یزد