ابوجعفر احمدبن محمدبن خالد برقی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... )وفات و حیات ۲۸۰ قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: دانشمند و محدث شیعی
اصلاً از مردم کوفه بود. او در یکی از خانواده‌‌های ایرانی که به برقی معروف بودند به‌‌ دنیا آمد ، زمانی‌‌که دنیای بزرگ او توسط حجاج‌‌‌‌بن یوسف ثقفی زندانی شد و به‌‌ قتل رسید ، جد او ، خالد ، به ‌‌همراه پدر خود به برقه از روستاهای قم گریخت. شیخ طوسی او را از اصحاب امام‌‌جواد (ع) و امام هادی (ع) می‌‌داند. وی کاملاً ثقه بود اما ، از راویان ضعیف بسیار روایت می‌‌کرد ، و به مراسیل اعتماد داشت. وی به‌‌ تهمت غالی‌‌بودن مدتی از قم تبعید شد. افرادی که برقی از آنها روایت کرده عبارت‌‌اند از: حضرت عبدالعظیم حسنی ، آدم‌‌بن اسحاق قمی ، حسن‌‌بن علی‌‌بن فضال ، حسن و حسین‌‌بن سعید اهوازی ، علی‌‌بن حکیم و غیره. شاگردان وی عبارت‌‌اند از: سعدبن عبدالله اشعری ، سهل‌‌بن زیاد آدمی رازی ، علی‌‌بن ابراهیم قمی ، علی‌بن حسن مودب ، علی‌بن حسین سعدآبادی قمی محمدبن ابی‌‌القاسم ماجیلویه ، داماد وی و غیره. برقی درحدود یک‌‌صد کتاب دارد. از تألیفات وی: "المحاسن" ، در فقه و آداب شریعت؛ بزرگترین و معروفترین کتاب او ، که مجموعۀ نفیسی از جمیع علوم و فنون است و بسیاری از علماء و دانشمندان به‌‌ شیوۀ آن کتاب نوشته‌‌اند؛ "کتاب‌‌العویص"؛ "کتاب‌‌التبصره"؛ "کتاب‌‌الرجال". در کتاب "تاریخ قم" در جاهای متعددی به‌‌ نقل از برقی درمورد تاریخ به‌‌وجود آمدن شهر قم توضیحات مفیدی را ذکر کرده است؛ "اختلاف‌‌الحدیث"؛ "الانساب"؛ "الادب‌‌النفس"؛ "المنافع"؛ "المعیشه"؛ "المکاسب"؛ "مذام‌‌الاخلاق"؛ "المکارم‌‌الاخلاق"؛ "علل‌‌الحدیث"؛ "النجوم"؛ "السماء"؛ "البلدان والمساحهٔ"؛ "النحو" ، الطب"؛ "الجمل"؛ "الشعروالشعراء".

منبع : مطالب ارسالی