۲۱ آذر ـ ۱۲ دسامبر ـ آهای پوتین؛ صدای مرا می شنوی؟، اگر می شنوی؛ گوش کن .....

در دسامبر ۲۰۰۴ هم به مناسبت سیزدهمین سالگرد فروپاشی شوروی تحلیل و تفسیر های متعدد انتشار یافته بود. یلتسین و سران وقت اوكراین و بلاروس كه در دهه اول دسامبر ۱۹۹۱ در استراحتگاهی در بلاروس جمع شده بودند بدون اعلام قبلی تصمیم گرفتند كه جای اتحاد شوروی را یك جامعه مشترك المنافع مركب از كشورهای مستقل بگیرد و كمتر از سه هفته بعد، عمر این ابر قدرت ( قدرتی كه هیتلر را از پای درآورد و مانع پیروزی آمریكا در كره و ویتنام و نیز سقوط كوبا و ... شد) پایان یافت و نظام ۷۴ ساله سوسیالیستی اش از میان رفت ، درست مثل این كه از اول هم وجود نداشت.
در سال ۲۰۰۴ برخی از این مفسران، مسئله اوكراین را كه از نتایج فروپاشی شوروی است به آن وصله زده و تعجب خود را ابراز كرده بودند كه چگونه ولادیمیر پوتین حملات لفظی تند و مستقیم ژنرال پاول وزیر امور خارجه آمریكا را بر سر مسئله اوكراین و مداخله علنی آمریكا و اروپای غربی را در سرزمینی كه بیش از سه قرن جزئی از قلمرو روسیه بوده تحمل كرده و خم به ابرو نیاورده است. در این اظهار نظرها عموما این سئوال مطرح شده بود كه پوتین چگونه می تواند حرفهای خود را كه اگر ۲۵ بار هم در اوكراین انتخابات دور دوم تجدید شود به نتیجه نخواهد رسید بر کرسی بنشاند و به اثبات برساند.
یكی از این مفسران نوشته است: آهای پوتین ، آیا صدای مرا می شنوی؟. اگر می شنوی، گوش كن: یك راه بیشتر باقی نمانده است و آن امضای قانونی است كه « دوما » چند سال پیش تصویب كرد و انحلال شوروی را كه بدون یك رفراندوم عمومی صورت گرفته است غیر قانونی خواند و یلتسین این مصوبه را بدون رد و یا قبول به بایگانی فرستاد. برای امضای این مصوبه تا ۲۶ دسامبر بیشتر وقت نداری و پس از آن باید با توسل به خشونت و احیانا جنگ و ستیز به جمع كردن ملل امپراتوری روسیه و دست كم اوكراین و گرجستان دست بزنی. مصوبه دوما را سران كنونی اوكراین و بلاروس ، پس از امضای تو، بدون چانه زنی خواهند پذیرفت و مسئله حل خواهد شد.
ملاحظات با غرب را فراموش كن. آنها در چند سال اخیر ثابت كرده اند كه نسبت به روسیه ملاحظه نخواهند كرد، همچنان كه تعهدات اواخر دهه ۱۹۸۰ را كه اگر پیمان ورشو منحل شود، ناتو را منحل خواهند كرد زیر پای گذاشتند و قلمرو این اتحادیه را تا داخل شوروی سابق گسترش دادند و در قفقاز و آسیای میانه نیروی نظامی مستقر ساختند.
دمكراسی و حقوق بشر شعار و حربه است و تو باید بهتر بدانی كه این دو شعار در هیج جا به درستی رعایت نمی شود. اگر وقت كنی و اخبار رسانه های محلی آمریكا و اروپای غربی را بخوانی به همه ضعف های این جوامع پی خواهی برد و خواهی توانست در اجرای برنامه هایت و رد اعتراضهای غربی ها به گزارشهای داخلی مطبوعات آنها استناد كنی. تحولات اخیر ثابت كرده كه غرب به سیاستهای دوران پیش از جنگ جهانی اول بازگشته است، و در چنین شرایطی مسكو برای بقاء ، راهی ندارد جز بازگشتن به سیاست خارجی تزارها و سیاست تعدیل شده داخلی شوروی ها.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز