سرود آب

از آن خورشید های همیشه در كودكی
از آن روزهای شكوفه تا سیب
و آن مشق های تا كتاب
كه تو نبودی
تا همین یك بار دیگر كه در سفرم
مادرم باز
به امامزاده های كنار راه سلام می كند
و نگاهش در انتهای دشت های چه دور
محو می شود
می دانم
دعا می كند وقتی امتداد جاده مرا به دورهای ناپیدا برد
تمام آبهای عالم
پشت سرم سرود بخوانند
حالا تمام آب های نه تنها پشت سرم
كه آب همین كاسه ی آفتاب خورده هم سرود می خواند
و هر روز
بچه های تمام دنیا
با اولین قطار
با اولین هواپیمای آشنا
به خانه ام می آیند
تا نه تنها برای دعاهای پشت سرم
كه برای تمام مسافران راههای ناپیدا
دعا كنیم

هیوا مسیح

منبع : روزنامه ابرار