حرف‌های قشنگ کارهای...!؟

هـشـتـمین ماه از ریاست دکتر علی لاریجانی بر مجلس هشتم در حالی سپری می‌شود که او در طول دوره ریاست خود، بارها بر استقلال مجلس و کوتاه نیامدن این قوه مهم از پیگیری حقوق اساسی مردم سـخـن گـفـتـه اسـت. روز گذشته مصاحبه یک خبرگزاری اصولگرا با لاریجانی منتشر شد که بخشی از آن به جایگاه مجلس و رسالت قوه مقننه در دفاع از حـقـوق مردم اختصاص داشت. لاریجانی شعار تعامل دولت و مجلس که در دو سه سال اخیر رنگ و بوی کلیشه‌ای پیدا کرده است را مورد اشاره قـرار داده و گفته است: »مجلسی‌ها می‌خواهند حقوق مردم را استیفا کنند. نمی‌توانیم از حقوق مردم بگذریم و آن را فدای رابطه خوب با دولت کنیم. «
او پیش از این نیز به مناسبت‌های مختلفبه مردم اطمینان داده بود که مجلس در برابر لوایح و اقداماتی که فشار بر مردم را افزایش می‌دهد خواهد ایستاد. اما به نظر می‌رسد پیگیری این اراده، بازتاب مناسبی در جامعه نداشته و بعید است که بسیاری از مـردم اکـنـون نـسـبـت بـه عـملـی شـدن شـعـار رئیس‌مجلس، قانع شده باشند. مهم‌ترین نمونه در این خصوص، ایستادگی پر سر و صدای هیئت رئیسه در برابر تلاش عده‌ای از نمایندگان برای استیضاح وزیـران بوده است. حتی در آخرین مورد، این موضوع به چالش جدی یک نماینده اصلاح‌طلب با رئیس مجلس تبدیل شد. این نماینده که از تصمیم لاریجـانـی بـرای کنـار گـذاشتـن استیضـاح وزیر کشاورزی قانع نشده بود، مدعی شد تعداد نمایندگانی که همچنان خواهان ‌‌استیضاح هستند از نصاب قانونی بیشتر است. نماینده اصلاح‌طلب، برای اثبات سخن خود تلاش کرد نام کسانی که بر امضای اولیه خود پابرجا مانده‌اند را از تریبون مجلس قرائت کند امـا لاریــجــانـی بـا دسـتـور قـطع میکروفن او، عملا »اسـتـنـبـاط« خـود از پـس‌گـیـری امـضـاها رابـر مـسـتـنـدسـازی نماینده مجلس ترجیح داد. رئیس مجلس در توجیه تصمیم خویش، به شرایط خاص کشور و منطقه اشاره کرد. ‌
البته در طول‌سال‌های گذشته، همیشه این نکته مورد توجه برخی منتقدان بوده است که اصولا در هیچ زمانی، کشور یا منطقه به صورت کلی، خالی از چالش و بحران نبوده و نیست. به عبارت دیـگر، مــوکــول کــردن اقـدامـات قـانـونـی و ضـروری به عـدم وجـود هـرگونه بحران یا چالش، می‌تواند حاشیه‌ای امـن بـرای بعضـی از مـدیـران بسازد تا به بهانه »حساسیت شرایط« از رسانه‌ای شدن ضعف‌ها یا توضیح‌خواهی رسانه‌ها و نمایندگان مردم خلاصی یابند. اما امروزه، هیچ‌کس حق ندارد با توسل به واژه تکـراری »حساسیت شرایط« تعطیلی روش‌های نظارتی - حتی سخت‌گیرانه‌ترین آنها- را خواستار شود زیرا متولیان دولتی، هیچ‌گونه حساسیتی برای شرایط قـائـل نیستند. استفاده حداکثری رئیس دولت از حق خود برای عزل وزیران حتی در آستانه سال آخر ‌فـعـالـیـت دولـت نهم، پافشاری رئیس‌جمهور و همکاران او بر پیگیری برخی اجزای طرح تحول اقتصادی علی‌رغم هشدار کارشناسان و نمایندگان مجلس، »سکینه قلبی« دولتی‌ها در تنظیم و تقدیم بـودجه به مجلس، عدم تعجیل رئیس‌جمهور و همکاران او در ارائه گزارش عملکرد برنامه چهارم، تـکـرار برخی مواضع غیرمهرورزانه سران دولتنسبت به رقبا و منتقدان و ... نشان می‌دهد که از نظر دولت نهم هیچ‌گونه شرایط ویژه سیاسی و اقتصادی در کشور وجود ندارد. پس چه ضرورتی دارد که رئیـس‌مجلس و همکاران او، با تعطیلی وظایف نظارتی، مردم را نسبت به پیگیری حقوق خود توسط مجلس ناامید و برخی از مدیران را از وجود برخی منافذ برای فرار از پاسخگویی مطمئن سازند؟
امروز حوزه انتقاد از عملکرد دولت و اعتراض به برخی آماردهی‌های دولتی، به درون کابینه کشیده شده است. برخی نهادهای حکومتی هم اعتراضاتی بـه روش‌هـای مورد عمل دولت دارند که طیف انتقادات، از قوه قضائیه تا شهرداری تهران، گسترده شده است. در این شرایط، تنها راه رفع نگرانی مردم و تشخیص آنکه »چه کسی درست می‌گوید و کدام دستگاه، کوتاهی کرده است« تنها یک راه دارد. این راه اجرای واقعی حرف زیبایی است که در ۸ ماه گذشته، بیش از ۸ بار توسط لاریجانی مورد تاکید قرار گرفته است: »فدا نکردن حقوق مردم به خاطر رابطه خوب با دولت.« اما اگر قرار باشد که یک روز برای حفظ وحدت اصولگرایان و روز دیگر به خاطر شـرایط حسـاس داخلی و خارجی، نظارت موثر تعطیل شود در آن صورت در ماه‌های آینده و حتی سال‌های بعد، دستگاه‌های دولتی راه خود را می‌روند و بر صحت آمارهای خود پافشاری خواهند کرد. منتقدان دولت هم حرف‌های قشنگ خود را تکرار مــی‌نمــاینــد بــدون آنکـه این سخنان قشنگ،به اقدامات زیبا منجر شود! در این میان، آنچه که واقعا فدا می‌شود حقوق مردم خواهد بود. آیارئیس مجلس و همکاران او حاضرند این »فدا شدن« در کارنامه آنها ثبت شود؟

منبع : روزنامه آفتاب یزد