تکنولوژی آموزشی یک تفکر است

درباره تكنولوژی آموزشی مطالب بسیاری تاكنون گفته شده است. واقعیت این است كه در شرایط فعلی، روشهای منسوخ شده آموزشی، پاسخگوی نظام تعلیم و تربیت كشورمان نیست و تغییراتی را طلب می كند.
ابتدا باید بگوییم كه آموزش مدرن نیاز به ابزارهایی دارد كه در بسیاری از مدارس و یا در نظام آموزش و پرورش ما وجود ندارد.
واقعیت این است كه معلم اگر بخواهد همگام با علوم روز پیش برود نیاز به دانش روز دارد و این مهم حاصل نمی شود جز با مطالعه و دسترسی به اطلاعات نوین در عرصه تعلیم و تربیت و استفاده از روشهای موفق دیگر كشورها. روشهایی كه البته بتواند بومی شود و قابلیت ایرانیزه شدن را داشته باشد. بنابراین مدارك لیسانس و فوق لیسانس معلمان، زمانی ارزشمند است كه مطالعات به روز، به دنبال آن باشد.
معلمان اما از مشكلات خود گله دارند و می گویند كه وقتی برای مطالعه پیدا نمی كنند پس اول باید مشكلات انباشته ما را حل كنید تا بتوانیم با فكر باز به مطالعه و افزایش دانش خود بپردازیم. این حرف اگرچه كاملا درست است و این حق معلمان است كه صاحب زندگی آبرومندی باشند اما نباید بهانه درجازدن آموزش و پرورش ما باشد.
آموزش و پرورش همواره از نظر بودجه مشكل داشته و نیازهای آن بسیار است لیكن اگر قرار باشد به این دلیل، مسئله ارتقا سطح كیفی آموزش، معطل بماند، كشور را در آینده ای نه چندان دور با مشكل كمبود نیروی انسانی متخصص روبرو خواهد كرد.
در خبرها داشتیم كه هشت هزار و پانصد دبیرستان به شبكه IT وصل می شوند كه خبر خوب و امیدواركننده ای است. اما این كارها بدون توجه به نو شدن محتوای كتب درسی نمی تواند چندان موفق باشد. متون بسیاری از كتب درسی، سالهاست كه تغییر نكرده یا تغییرات آنچنانی نداشته است این درحالی است كه به وضوح تغییراتی میان دو نسل اخیر جامعه در موارد گوناگون دیده می شود و این تغییرات در نوجوانان و كودكان گسترده تر به نظر می رسد.
معنای پرداختن به تكنولوژی آموزشی، آوردن چند كامپیوتر به مدرسه نیست بلكه حاكم شدن تفكر نوین آموزشی و روشهای موفقی كه دانش دانش آموزان را به جای آنكه حفظ محور بار آورد، اندیشه محور بسازد.
آمدن مقولات پرورشی در بحث آموزش و توجه بیشتر به گزینش معلمان باسواد در هر دو شقه نظام تعلیم و تربیت، راهكار اساسی پرورش آینده سازان اندیشمند است.
باید نگرشی نو در استخدام و آموزش معلمان و همچنین بكارگیری روشهای آموزشی، بر فضای تعلیم و تربیت كشور حاكم شود. استفاده از تجارب مسئولانی كه سالها در كشورهای دیگر بوده اند و همچنین كارشناسانی كه قدرت تطبیق آن روشها با ارزشها و آموزه های مذهبی و ملی را دارند برای این امر، بسیار اهمیت دارد. در هفته های بعد به سراغ كسانی كه از نظام تعلیم و تربیت در كشورهای پیشرو اطلاعات خوبی دارند، می رویم. همچنین به سراغ معلمان، مدارس ایرانی خارج از كشور می رویم و از مشاهدات آنان و تفاوت های نظام آموزشی ما و دیگران می پرسیم. ضمن اینكه در این زمینه منتظر مقالات و نظرات صاحب نظران و كسانی كه در این امور دستی بر آتش داشته اند، هستیم. به بحث تكنولوژی آموزشی در هفته های آینده بیشتر می پردازیم.