نظم و ترتیبی بجوی!

● چگونه خوردن را پاس بداریم یا راه و رسم خوردن چیست؟
هر کاری به قاعده‌اش خوب است. باید خوب شروع شود. درست انجام شود و در آخر خوب تمام شود. خوردن هم مثل بقیه کارها. قواعد خاص خودش را دارد. اگر می‌خواهی غذایی را که می‌خوری برایت دلچسب باشد، بهتر است روی اصول و قاعده‌اش بخوری. روی قاعده که بخوری، گوشت می‌شود به جانت. نوش‌جانت می‌شود. پس بسم الله:
الف) قبل از تناول:
- دست‌هایت را بشور: در طول روز دست آدم می‌خورد به صد جا و رنگ و بوی همه جا را می‌گیرد. برای اینکه معده هم رنگ و بوی صد جا را نگیرد باید شستش.
- به ولی‌نعمتت سلام کن: نشسته‌ای دور سفره. حیف نیست شروع کنی به خوردن و از باعث و بانی اصلی سفره یاد نکنی. لقمه‌ات را متبرک کن، بگو: «بسم الله الرحمن الرحیم»
- کمی نمک بخور.
ب) در حین تناول:
- با غذای سبک شروع کن: مثلا اول آش بخور یا کتلت و شامی و امثالهم. صاف نرو سراغ برنج و خورش.
- آتش که نمی‌خواهی بخوری: چقدر باید پوست سق‌ات ور بیاید و بریزد. سق‌ات شده است مثل چرم دباغی شده. بگذار کمی غذایت سرد شود، بعد بخور. به تو قول می‌دهم کسی به غذایت دست نزند.
- فوت نکن: اشتباه نکن. گفتم سرد شود نه اینکه خودت سردش کنی. بالاخره آن هوایی که می‌رود داخل ریه آنقدر آلاینده دارد که اگر قرار باشد همه‌اش را شُش آدم تصفیه کند، همه باید آرزوی دکتر، مهندس شدنشان را به آن دنیا ببرند. پس فوتتان کم از هوای تهران ندارد. آیا می‌دانید چند قرن است که آسمان آبی تهران دیده نشده؟ (حالا می‌توانی بخوری)
- خوب بجو: اگر فکر می کنید معده‌تان دندان دارد، در اشتباه‌اید. اگر فکر می‌کنید در معده‌تان چرخ گوشت کار گذاشته‌اند، در اشتباه‌اید. اگر فکر می‌کنید معده‌تان یک لقمه ۱۵ در ۳۶ سانتی را که بلعیده‌اید، به راحتی هضم می‌کند، در اشتباهید. برای اینکه شما را از این اشتباهات دربیاورم، توصیه می‌کنم کمی بیشتر بجوید.
ج) بعد از تناول:
- باز هم کمی نمک بخور.
- تشکر فراموش نشود: روده درازی نمی کنم، بگو:«الحمدالله»
- غذاهای مانده را در ظرف دربسته بگذار: غذایت را خوردی. شکرش را هم به جا آوردی. نوش‌جانت. حیف آن غذاها نیست که مگس بنشیند رویش یا مورچه لانه کند تویش. هوا بخورد کپک می‌زند، خراب می‌شود. نمی‌گویم بگذاری توی گاوصندوق. حداقل بگذارشان توی ظرف تمیز و درش را هم مهر و موم کن. وعده دیگری هم در راه است.

منبع : ۵ روز