آسیب‌شناسی تصمیم‌گیری شورای سردبیری

رسانه‌ها در بسیاری اوقات نه فقط « به چه اندیشیدن» بلکه « چگونه اندیشیدن» را فرا روی مخاطب قرار می‌دهند. این خط مشی بسیاری از اوقات برآیند فکر یک گروه کمتر از ‌١٠نفره شورای سردبیری است.
نخستین ایرادی که در تصمیم شوراهای سردبیری وجود دارد این است که به سرعت به اتفاق نظر می‌رسند و اختلاف نظر در آن از جایگاه اساسی برخوردار نیست.
افراد شورای سردبیری در بنگاه‌های خبری معمولا دیدگاه نزدیک به هم دارند. این موجب می شود تا دیدگاه مخالف حتی مطرح هم نشود.
دومین آسیبی که دامنگیر تصمیم در اتاق خبر می شود، این است که هنگام اظهار نظر، همیشه آگاه‌ترین فرد که ممکن است بهترین پاسخ را در اختیار داشته باشد، الزاما با نفوذترین فرد در میان جمع نیست .
بارها دیده شده است که خانم‌ها، افراد دارای لهجه یا اتباع کشورهای مثلا افریقایی در نشست شورای سردبیری رسانه کمتر سخن می‌گویند.
سومین نکته هم اینکه مدیران چنانچه در شورای سردبیری حاضر شوند رشته کلام را در دست می‌گیرند.برخی مواقع با آنکه اطلاعات آنان در موضوع‌های تخصصی اندک و قدرت استدلالشان ضعیف است، اما تاثیرگذاری آنان در تصمیم‌ها زیاد است.
مساله چهارم حائز اهمیت دیگر این است که آراء و افکاری نزد شورای سردبیری خریدار پیدا می کنند که فردی سخنور با قدرت نفوذ کلام آن را بیان کند. هیچ مطالعه علمی نشان نمی دهد که افراد پرحرف به علت تخصص یا دانش بیشترشان زیاد حرف می زنند.
بسیاری بر این باورند که یک گروه همفکر به ویژه در امور مشورتی و تصمیم گیری بهتر عمل می کند، اما به نظر می‌رسد که این دیدگاه سنتی هم اکنون با چالش مواجه شده است.
پس دقت شود که برای تصمیم گیری منطقی و نزدیک به واقعیت وجود دیدگاه مخالف یک ضرورت است والا شورای سردبیری ممکن است به لحاظ کمی نمایانگر تعدد افراد باشد، اما بی تردید بیانگر تنوع آراء نخواهد بود.
http://abedini۸۵.persianblog.ir

منبع : خبرگزاری ایسنا