خدای من!

خدای من!
گریزان از تهاجم نفس لئیم، كه دائم به بدی امرم می كند و شتابان به سوی آتش دوزخ می خواندم، به سویت آمده ام
بار الها!
نفسم مرا تا لبه پرتگاه كشانده و هلاكم را می خواهد.
الهی!
این نفس چه بهانه جر و بلند آرزوست، از شریان آن خون غفلت می جهد و آبشخورش وسوسه است.
خدایا!
نفسم دنیا را برایم به طرز دلفریبانه ای آرایش داده، جویبار عمرم را پر از گیاهان هرزه كرده و با پرچین های هواجس گریز به سمت بوستان توبه ات را سد كرده است
الهی!
نفسم پرنده روحم را با دانه گمراهی در دام انحراف به اسارت گرفته و در قفس نخوت و شهوت اسیر كرده است.
خدای من!
از شر نفسم به تو شكایت می كنم و عاجزانه از درگاهت تقاضا دارم مرا در حصار توبه ات از گزند نفسم خلاصی دهی و میان من و خودت، من وعبادت های خالصانه برای خودت، من و درك لذت لحظه های عرفانی توحید و من و حقیقت آشتی دهی.

منبع : روزنامه ایران