لحظه لحظه زندگی

وقتی به کوه نگاه می کنم، تو را به یاد می آورم.
هنگامی که به درخت تنها در میان دشتی خیره می شوم، به یاد تو می افتم.
صدای امواج آرامش دهنده دریا، صدای تو را در وجودم طنین انداز می کند؛ تو که با استواری و سرسبزی و گرمای محبت همواره در وجود من تمام خوبی ها را ریشه دار ساخته ای.
تو که با تلاش بسیار در آغوش تیره و تار شب آرامش برایم فراهم ساخته ای که با آگاهی در طول سال ها قدم بردارم.
پدر! خلقت تو از سوی خدا هدیه ای بزرگ برای ماست.
مادر! بودن در کنار تو، احساس خوب بودن را به ما می بخشد و ما از صبوری های تو در لحظه -لحظه های زندگی است که می توانیم شکرگزار نعمت های پروردگار باشیم.

فتانه احدی

منبع : روزنامه ایران