روزهای خوب معدن‏داران

بنا به گزارش پرایس واترهاوس كوپر (PWC) درباره معادن و صنایع معدنی در سال ۲۰۰۶، صنعت جهانی معدنكاری از افزایش ۱۶ درصدی هزینه‏ها در سال گذشته دچار بحران شده است.
PWC كه سومین موسسه در نوع خود است اطلاعات مالی ۴۰ شركت بزرگ معدنكاری جهان را جمع‏آوری كرده كه سهام آنها نشان‏دهنده ۸۰ درصد ارزش كل بازار صنایع معدنی را به خود اختصاص داده‏اند.
به گزارش IMF در سال ۲۰۰۵ تورم جهانی برای كشورهای پیشرفته از نظر اقتصادی بیش از ۲/۳ درصد و برای كشورهای در حال توسعه و كشورهایی كه بازار در آنها در حال شكل‏گیریست بیش از ۵/۴ درصد بوده است.
افزایش قیمت كالا از طرفی به بالا رفتن خطر درآمد غول‏های معدنی جهان كمك كرده است و از طرفی عاملی در سطح هزینه است كه در سال ۲۰۰۵ به ۱۴۱/۵ میلیارد دلار رسید. نویسندگان این گزارش، هیوكامرون و تیم گلداسمیت اعلام كرده‏اند: افزایش قیمت در صنایع معدنی تحت تاثیر افزایش قیمت نفت و حمل ونقل، افزایش هزینه انواع انرژی‏ها، هزینه نیروی كار، هزینه‏های پیمانكاری و قیمت فولاد بوده است. در كنفرانسی كه برای ارائه نتایج این بررسی‏ها برگزار شد همچنین به این نكته اشاره شد كه مقدار بسیار كمی از این افزایش هزینه‏ها را می‏توان به افزایش حجم معاملات نسبت داد.
در این كنفرانس اعلام شد: تنها افزایش قابل ملاحظه در تولید كالای خاص مربوط به سنگ آهن است كه ۱۲ درصد افزایش نشان می‏دهد. در میان تمامی كالاها اكثر معادن با حداكثر ظرفیت فعالیت می‏كردند و اخلال در تهیه مواد اولیه در مدت كوتاهی جایگزین خواهد شد.
براساس این گزارش، همچنین »تلاش بی امان برای كاهش هزینه‏ها« ی قبلی كه در سال‏های ۱۹۹۰ به اجرا گذاشته شد جایگزین یكی از پرحجم‏ترین كارها شد در حالیكه تمركز آن بر هزینه‏ها بود.
با این حال در گزارش آمده است: رویكرد تجدیدنظر شده شایسته است و سوالات چالش‏برانگیزی را در تضمین قطع رتبه‏ها و قیمت‏ها در برنامه‏های معدنی مطرح می‏كند كه به حداكثر شدن درآمدها منجر می‏شود. به این ترتیب صنایع معدنی با چالشی مواجه خواهند شد كه برای تایید حاشیه اطمینان قیمت كالاها باید كاهش یابد.
خوشبختانه این شرایط به نفع معدن‏داران بود. قیمت‏ها از نخستین تحلیلی كه در سال ۲۰۰۲ صورت گرفت ۷۵۷ درصد افزایش در سود خالص نشان می‏داد یعنی از ۵/۲ میلیارد دلار در ۴ سال پیش در سال ۲۰۰۵ به ۴۴/۷ میلیارد دلار رسید.
به نظر می‏رسد ارزان‏ترین محل‏ها برای صنایع معدنی در سال گذشته آمریكای لاتین و آسیا بوده‏اند. این گزارش برای این نتیجه‏گیری به هزینه‏های عملیاتی پایین‏تر در این بخش‏های كره زمین و كیفیت رسوبات معدنی استناد می‏كند.
كومودیتی وایز، تولیدكننده مس بهترین EBITDA را در سال ۲۰۰۵ تولید كرد در حالیكه در بخش سنگ آهن و زغال سنگ هم عملكرد خوبی داشت.
میزان درآمد نقدی كه در سراسر جهان در سال گذشته میلادی از صنایع معدنی حاصل شد خارق‏العاده بود وبه ۵۷/۵ میلیارد دلار بالغ شد درحالیكه این رقم در سال ۲۰۰۴ میلادی معادل با ۴۲/۹ میلیارد دلار بود.
از این درآمد حدود ۱۶/۳ میلیارد دلار بین صاحبان سهام معدنی در سراسر جهان تقسیم شد و ۳۰/۹ میلیارد دلار صرف هزینه‏های جاری شد كه نسبت به سال ۲۰۰۴، ۳۱ درصد افزایش نشان می‏دهد. البته سود سهام و سهام قابل خرید بیشتری برای سال جاری اعلام شده كه در این گزارش در نظر گرفته نشده‏اند.
از آنجا كه هزینه نقد عملیاتی بالایی برای سال ۲۰۰۶ در جریان است، فشار سرمایه‏گذاران برای تدارك شركت‏ها برای توزیع بیشتر سهامداران محتمل است. مگر آن كه پیشرفت‏های جدید و جذاب یا فرصت‏های تملك بیشتری پیدا شود.
البته از ابتدای سال جاری میلادی بازگشت حیرت‏انگیزی در قیمت‏ها به چشم می‏خورد. در چهار ماهه منتهی به آوریل امسال، قیمت مس كمتر از ۶۰ درصد افزایش یافت. نیكل سفید و طلا كمتر از ۴۰ درصد رشد داشتند. بنابراین تعجبی نیست كه گزارش امسال را با عنوان »بگذارید روزهای خوب بازگردند« منتشر كرده‏اند.

نوشین دیانتی

منبع : مجله گسترش صنعت