چگونه ساز مخالفت را کوک کنیم؟

مخالف هر دولتی هستید باشید، چه عیبی دارد؟ ایرانی هستید و در مورد دولت ایران خودتان حق اظهار نظر دارید، اما مخالف کور نباشید.
مخالفت کور یعنی چه؟ مخالف کور کیست؟
مخالفت کور یعنی مخالفت کلی، مبهم و از سر حقد و کینه و عقده گشایی.
مخالف کور نباشید و ساز مخالفت را با عبارات کلی و مبهم کوک نفرمایید. در برابر دولتی که مخالف آن بوده یا هستید، با دندان قروچه و اخ و پیف جبهه نگیرید و نقد دلسوزانه را با طعن و کنایه و ریشخند و تمسخر و ارسال و دریافت پیامک‌های گزنده و نیشدار شروع و تمام نکنید.
طوری عمل نمایید که یا نشان دهد که واقعا مخالف و منتقدی با انصاف و کارآمد هستید، یا دست کم حرف‌هایتان نمونه حرف‌های چنین آدمی باشد و شما نزد دیگران به عنوان آدمی بی‌انصاف و یکسونگر و القابی از این دست مشهور نشوید تا حرفتان خریدار داشته باشد.
می‌گویید این حرف کلی است و هر کسی ممکن است خود را اهل انصاف بداند و دیگری را بی‌انصاف، ضمن آن که این راه سلبی است. آیا راه حل عملی ایجابی هم وجود دارد؟
▪ راه حل عملی ایجابی:
کسی هست که برخوردش با خوبی‌ها و بدی‌های مردم این طور است که یک خوبی را ده تا می‌بیند و یک بدی را جز یکی نمی‌بیند و در پاداش دادن و مجازات کردن هم همین طور است، یک خوبی را ده برابر پاداش می‌دهد و یک بدی را بیش از یکی مجازات نمی‌کند. این کس (که قصد ندارم نامش را ببرم) می‌تواند برای مخالفان انصافگرای هر دولتی الگوی خوبی باشد، یعنی: مخالف و منتقد هر دولتی هستید، هم خوبی‌ها و هم بدی‌های آن دولت را برای خود فهرست کنید (البته همراه با دلیل قطعی)، اما هنگام انتشار نقد و مخالفتتان اول ده خوبی را به تفصیل بشمارید (ذکر خوبی‌ها در واقع ذکر فضیلت‌های نفس حقجو و خوبی‌پسند خود شماست) بعد از آن، یک عیب را مستندا نقد کنید (اگر با پیشنهاد منطقی و مستدل هم همراه باشد چه بهتر).
سپس دوباره ده حسن دیگر را ردیف کنید و بعد از آن باز یک عیب را مطرح نمایید و به همین روال تا آخر، در این صورت اگر هزار عیب هم بشمارید کار بدی نکرده‌اید.
اگر به نظرتان بعد از چند مرحله شمارش محاسن و معایب، محاسن دولت مورد مخالفت شما تمام شد و تنها معایب آن باقی ماند و شما اصرار داشتید که به شمارش معایب ادامه دهید، برای رسیدن به هدفتان که اظهار مخالفت منصفانه است، از دیگرانی که بیش از شما به محاسن آن دولت واقفند کمک بگیرید و اگر هم نتوانستید، یا نخواستید این کار را انجام دهید، دست کم از محاسنی که پیشتر نام برده‌اید، ده نمونه را تکرار کنید و بعد از آن یک عیب نگفته را ذکر کنید و این کار را آنقدر ادامه دهید تا عیوب مورد نظرتان تمام شود.
مطمئن باشید با این روش، سخنان شما بیشتر مقبول واقع می‌شود، حسن ظن شما بیشتر پذیرفته می‌شود و به هدف اصلاحگرایانه خود بهتر، بیشتر و زودتر خواهید رسید، رئیس همان دولتی که مخالفش هستید، شما را دلسوزتر از موافقانش خواهد دانست و از همه مهمتر، راه نقد و مخالفتتان از راه دشمنان نظام جدا خواهد شد.
اگر رعایت این نسبت ده بر یک برایتان سخت است، می‌توانید با کرامت کمتری، یعنی پنج بر یک این کار را انجام دهید و اگر باز هم برایتان مشکل است، نسبت دو بر یک کمترین درجه کرامت و انصاف خواهد بود؛ هرچند اکتفا به این حداقل به معنی راه رفتن روی مرز و لبه پرتگاه و بسیار لغزنده و خطرناک است.
در ضمن از نام آن کس سؤال نکنید، این‌گونه عمل کنید؛ آن کس خود برایتان پیام آشنایی خواهد فرستاد.

دکتر سید محمدجواد وزیری فرد

منبع : سایت تابناک