دوشنبه, ۲۱ خرداد, ۱۴۰۳ / 10 June, 2024
مجله ویستا


امروز در تاریخ


امروز در تاریخ
● مرد هزار چهره
پرویز پرستویی، بازیگر ایرانی در این تاریخ در سال ۱۳۳۴ در همدان متولد شد. او فعالیت هنری را از سال ۱۳۴۸ با اجرای نمایش در مراكز رفاه، كاخ جوانان و كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان آغاز كرد. در سال ۱۳۵۳ برای بازی در نمایش «دكه» و یك سال بعد برای بازی در نمایش «تسلیم‌شدگان» جایزه كاخ جوانان را گرفت. برای نخستین فیلمش «دیار عاشقان» دیپلم افتخار بازیگر نقش دوم را در دومین جشنواره فجر گرفت.
او همچنین برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد در چهاردهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم «لیلی با من است» و برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد در شانزدهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم «آژانس شیشه‌ای» شد.بازی زیبای او در فیلم «مومیایی۳» تحسین همگان را در هجدهمین جشنواره فیلم فجر برانگیخت. پرستویی در سال ۱۳۸۱ فیلم «عزیزم من كوك نیستم» را بر پرده سینماها داشت كه در همان سال یكی از دو جایزه بهترین بازیگر مرد را از «جشن ماهنامه دنیای تصویر» دریافت كرد.
او در سال ۱۳۸۲ بار دیگر چشم‌ها را به سوی خود خیره كرد. بازی ماندگار او در نقش «رضا مارمولك» در فیلم «مارمولك» (كمال تبریزی) سیمرغ بلورین ویژه هیات داوران جشنواره بیست‌ودوم فیلم فجر (بهمن ۱۳۸۲) و تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد هشتمین جشن خانه سینما (شهریور ۱۳۸۳) را برای او به ارمغان آورد. پرستویی در حال حاضر فیلم «پاداش سكوت» را در نوبت اكران دارد. دیگر فیلم‌های او عبارتند از: آدم‌برفی، روانی، روبان قرمز، عشق شیشه‌ای، موج مرده، آب و آتش، بانوی من، دوئل، كافه ترانزیت، بیدمجنون و به نام پدر. پرستویی در مجموعه‌های تلویزیونی موفقی مثل امام علی(ع)، آوای فاخته، زیر چتر خورشید و زیر تیغ نیز بازی داشته است.
● سردمدار اكسپرسیونیسم انتزاعی
«كلیفورد استیل»، نقاش آمریكایی در چنین روزی در سال ۱۹۰۴ متولد شد. او یكی از سردمداران مكتب اكسپرسیونیسم انتزاعی به‌شمار می‌رود. او پس از ملاقات با «مارك راتكو» ـ نقاش اكسپرسیونیست ـ شروع به ابداع سبك اصلی‌اش كرد، سبكی كه با آن شناخته می‌شود. سپس در سال ۱۹۶۱ به مریلند رفت و تا آخر عمرش در آنجا زندگی كرد. استیل یكی از نقاشان وابسته به رنگ بود. نقاشی‌های او غیر فیگوراتیو و دارای تقابل رنگ در فورماسیون‌های متنوع هستند. «مارك راتكو» و «بارنت نیومن» دیگر نقاشان سبك اكسپرسیونیسم انتزاعی به‌طور نسبتا ساده‌ای رنگ‌ها را تركیب‌بندی كردند ولی استیل تركیب‌بندی‌های غیرمعمولی داشت. آثار استیل به موزه مستقل كلیفورد استیل در «دنور» كلرادو منتقل خواهد شد. این موزه در سال ۲۰۰۹ افتتاح می‌شود. استیل در سال ۱۹۸۰ درگذشت.
● حركت آرام و ماندگار
در این تاریخ در سال ۱۸۲۴ «كارل هاینریش رینكه» موزیسین آلمانی متولد شد. او در نزدیكی هامبورگ آلمان به دنیا آمد ولی در آن زمان هامبورگ داخل مرزهای دانمارك بود. پدر رینكه، معلم موسیقی بود و به پسرش نیز موسیقی آموخت. رینكه در سن ۷ سالگی اولین اثرش را نوشت و اولین اجرای عمومی‌اش ـ نوازندگی پیانو ـ در سن ۱۲ سالگی بود. او در سال ۱۸۴۶ پیانیست دربار «كریستین هشتم» پادشاه دانمارك شد و تا سال ۱۸۴۸ در آنجا ماند. در سال ۱۸۵۱ در كنسرواتور كلن شروع به تدریس كرد. در سال‌های بعدی رهبر اركستر «برسلا» شد. در سال ۱۸۶۰ به رهبری اركستر «گواندهاوس» در «لایپزیك» انتخاب شد و تا سال ۱۸۹۵ در همین شغل باقی ماند و بسیاری از آثارش را مثل كویینتت پیانو و كوارتت زهی در «رماژور» در این دوره نواخت.معروف‌ترین اثر رینكه، سونات فلوتش است. او در زمان حیات، یكی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین موسیقیدانان بود. این هنرمند ۳۵ سال به آموزش موسیقی پرداخت و هنرمندانی چون «آیزاك آلبنیتز»، «ادوارد گریگ»، «كریستین سیندینگ» و «فلیكس واینگارتنر» از شاگردانش بودند. در سال ۱۹۱۰ حركت آرام و ماندگار این هنرمند در عرصه حرفه‌ای در لایپزیك پایان یافت.
● طراح كلاه نظامی روسی
«ویكتور واسنتسف»، هنرمند روس نیز در چنین روزی در سال ۱۹۲۶ درگذشت. او از نقاشان اصلی جنبش «ریوایوالیسم» و نقاش موضوعات تاریخی و اسطوره‌ای است. واسنتسف در سال ۱۸۴۸ در «گوربرنیا» متولد شد. پدرش كشیش و فیلسوف بود و به علوم طبیعی، ستاره‌شناسی و نقاشی علاقه داشت. واسنتسف در اواخر دهه ۱۸۷۰ روی تصویرسازی افسانه‌ها و داستان‌های فانتزی متمركز شد و سپس در دهه ۱۸۸۰ به نقاشی مذهبی پرداخت.او پروژه فرسك كلیسای «ولادیمیر» در «كی‌یف» را در دست گرفت. بسیاری او را متهم كردند كه با اعتقادات مذهبی مردم روس بازی كرده است ولی افرادی همچون «دیمیتری فیلوسوف» كارهای او را «اولین پل روی ۲۰۰ سال جدایی طبقات جامعه روس» خواندند.در دهه ۱۹۱۰ سفارش طراحی یونیفورم ارتش به واسنتسف داده شد و كلاه معروف ارتش روس «بوگاتریكا» را طراحی كرد. او در سال ۱۹۱۲ از تزار نیكلای دوم لقب مهمی گرفت.
منبع : روزنامه تهران امروز