چهارشنبه, ۲۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 15 May, 2024
مجله ویستا
آشنایی با نومحافظه کاران
واژه نومحافظه کاران (Neoconservative) که در زبان انگلیسی به صورت خلاصه شده (Neocons) هم به کار میرود از جمله واژههای سیاسی است که طی سالهای اخیر از کاربرد زیادی در ادبیات سیاسی و رسانهای مرتبط با سیاست خارجی و دفاعی آمریکا برخوردار شده است
نومحافظه کاری آمریکا بیش از آنکه در سطح دنیا با اصول و مبانی خاص شناخته شود با معروفیت سردمداران این گرایش به ویژه در دوره اول ریاست جمهوری جرج بوش همچون ویلیام کریستول، پل ولفوویتز، ریچارد پرل و ... که از طرفداران پرو پا قرص اسراییل و بنیانگذاری امپراتوری جهانی آمریکا هستند، شناخته میشود.
طرفداران گرایش نومحافظه کارانه در آمریکا عمدتاً روشنفکرانی بودند که فعالیت سیاسی و روشنفکری خود را به عنوان «لیبرال» به مفهوم سنتی آن آغاز کردند. برخی از این افراد در دوران جوانی خود سوسیالیست و حتی کمونیست بودند. با وجود این پیشینه سیاسی، این افراد در دوران جنگ سرد به سمت راستگرایی تغییر جهت دادند. این تغییر جهت ابتدا در عرصه سیاست خارجی و دفاعی بود، اما به تدریج نومحافظه کاران در عرصه اقتصاد نیز دستور کار اقتصاد محافظه کارانه جمهوریخواهان را مورد تأیید قرار دادند.
اگر چه طرفداران گرایش نومحافظه کاری از نظر تعداد اندک هستند و نمایندگی یک جنبش سیاسی را برعهده ندارند اما در واقع آنها یک کلوپ انحصاری با مناسبات خانوادگی و شخصی به هم پیوسته را تشکیل میدهند که در محافل دولتی و حلقه های روشنفکری آمریکا از نفوذ بسیار بالایی برخوردارند. اوج نفوذ نومحافظه کاران را می توان در دولت بوش و سیاست های آن همچون حمله به عراق و طرح خاورمیانه بزرگ مشاهده کرد که آنها را به عنوان جنگ طلبان بزرگی به جهانیان معرفی کرد..
از نظر فردی و تاریخی منشأ این گروه به یک جنبش طرفداران تروتسکی در شهر نیویورک بازمی گردد که اعضای آن فارغ التحصیلان کالج شهر نیویورک که به عنوان «هاروارد فقرا» و مرکز فعالان سوسیالیستی شناخته میشد، تشکیل می دادند. در این روند جنبش نومحافظه کاران در دهه ۱۹۶۰ توسط گروهی از روشنفکران نیویورکی شامل اساتید دانشگاه و روزنامهنگارانی که بسیاری از آنها نگران گرایش های ضداسراییلی بودند تشکیل شد که به تدریج به مرکز قدرت در آمریکا نزدیک شدند.
در رهیافت نومحافظه کاران آمریکا به مسائل بینالمللی هیچ نگرش محافظه کارانه به مفهوم سنتی آن دیده نمیشود بلکه رهیافت آنها نوعی یکجانبه گرایی به منظور تحقق برتری آمریکا بر جهان است که البته با افول قدرت آنها در دوره دوم ریاست جمهوری جرج بوش تا حد زیادی تحقق عملی ایدههای آنها بر باد رفت.
با این وجود طرفدارن ایده نومحافظه کاری همچنان در محافل سیاستگذاری و تصمیمگیری امریکا به ویژه در وزارتخانههای دفاع، امورخارجه و سازمان سیا از نفوذ بالایی برخوردار هستند و همچنان مترصد شرایط برای پیگیری دیدگاههای خود میباشند.
دکتر علی صباغیان
منبع : همشهری آنلاین
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
مجلس شورای اسلامی ایران مجلس شورای نگهبان دولت احمد وحیدی قوه قضائیه دولت سیزدهم رئیس جمهور رهبر انقلاب حسن روحانی حجاب
قوه قضاییه مشهد تهران هواشناسی سیل شهرداری تهران پلیس قتل فضای مجازی بارش باران سازمان هواشناسی دستگیری
مالیات قیمت دلار قیمت خودرو خودرو چین قیمت طلا بانک مرکزی بازار خودرو دلار سایپا مسکن بورس
نمایشگاه کتاب کتاب تلویزیون فردوسی سریال هالیوود شاهنامه نمایشگاه کتاب تهران دفاع مقدس سینمای ایران مهران مدیری سینما
دانشگاه تهران شورای عالی انقلاب فرهنگی فضا تحقیقات و فناوری
فلسطین اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه آمریکا جنگ غزه روسیه حماس اوکراین ترکیه نوار غزه طوفان الاقصی
فوتبال استقلال پرسپولیس باشگاه استقلال رئال مادرید لیگ برتر لیگ برتر ایران فولاد خوزستان جواد نکونام مهدی طارمی فولاد لیگ برتر فوتبال ایران
هوش مصنوعی گوگل عیسی زارع پور هواپیما ناسا تبلیغات تلفن همراه موبایل دوربین ایرانسل اپل
چای وزارت بهداشت خواب سرطان زوال عقل دیابت کاهش وزن آلزایمر سرماخوردگی تجهیزات پزشکی بارداری نمک