گویاسازی آراء انتخاباتی رژیم صهیونیستی

انتخابات رژیم صهیونیستی روز ۲۲ بهمن برای گزینش۱۲۰ عضو کنست برگزار گردید این تنها انتخابات عمومی این رژیم است که چهار سال یک بار برگزار می شود و البته این بار به دلیل بن بست در تشکیل کابینه جدید رژیم صهیونیستی و ناتوانی تزیپی لیونی- رهبر حزب کادیما- که اکثر نسبی کرسی های مجلس را در اختیار دارد یک سال زودتر برگزار شد و عمر مجلس کنونی این رژیم را از ۴ سال به ۳ سال کاهش داد. در مورد این انتخابات نکات زیر وجود دارد:
۱) نتایج انتخابات نشان می دهد که حزب کادیما بار دیگر اکثریت نسبی آراء را به دست آورده ولی از مجموع ۱۲۰ کرسی تنها صاحب ۲۸ کرسی می باشد. حزب کار به رهبری وزیر جنگ این رژیم که در مجلس فعلی در ردیف دوم قرار دارد به ردیف چهارم نزول کرد و حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو که پیش بینی می شد اکثریت آراء را از آن خود کند با یک رأی اختلافی به رتبه دوم رسید و حزب کوچک «اسرائیل خانه ما» که در ردیف پنجم انتخابات قرار داشت به ردیف سوم رسید و صاحب ۱۵ کرسی پارلمان شد. حزب مذهبی شاس با ۱۱ کرسی از ردیف چهارم به ردیف پنجم نزول کرد. اما در یک جمعبندی باید گفت آراء سه حزب لیکود، اسرائیل خانه ما و شاس این جریان را از ۵۳ رأی در مجلس برخوردار کرده است و تنها به رأی ۸ نفر از کاندیداهای منفرد برای تشکیل دولت احتیاج دارد در حالی که دو حزب کادیما و کار که با هم همگرایی دارند تنها از ۴۱ رأی برخوردارند و در شرایطی که احزاب دیگر حاضر به همکاری با آنان نیستند به رأی حداقل ۲۱ کاندیدای منفرد محتاج می باشند.
۲) انتخابات این رژیم با رأی به تندروترها توأم شد چرا که کادیما اگرچه رأی اول را دارد ولی در مجموع مخالفان جدی این حزب- شامل لیکود، شاس و اسرائیل خانه ما- اکثریت نسبتاً قاطع آراء را کسب کرده اند. براین اساس باید گفت پیش بینی های قبلی مبنی بر اینکه تندروترها شانس بیشتری در این انتخابات دارند به تحقق پیوسته است. انتخابات سه شنبه گذشته اسرائیل با مشارکت نسبتاً بالایی -۶۷ درصد- توأم بود و این تفسیر خاص خود را دارد.
۳) براساس روند انتخاباتی، شیمون پرز رئیس رژیم صهیونیستی یک هفته پس از برگزاری انتخابات رئیس حزبی که اکثریت - مطلق یا نسبی- آراء را دارد مأمور تشکیل کابینه جدید می کند و اگر او نتوانست دولت خود را تشکیل دهد ۱۰ روز پس از آن دومین حزب پیروز مأمور تشکیل کابینه می شود.
۴) حزب کادیما که اینک با یک رأی اختلافی اول خوانده می شود در مجلس فعلی نیز همین اکثریت را با رأی بیشتر دارد ولی طی ماههای گذشته- پس از استعفای اولمرت دبیر کل قبلی حزب از پست نخست وزیری در شهریور ماه گذشته- موفق به تشکیل کابینه نشد چرا که احزاب لیکود، شاس و اسرائیل خانه ما حاضر به همکاری با لیونی نشدند و اولمرت بعنوان کفیل نخست وزیری به کار خود ادامه داد. حزب کادیما که با تبلیغات فراوان توانست اکثریت نسبی خود در مجلس را- با ریزش چند کرسی- حفظ کند الان برای تشکیل دولت ائتلافی با مشکل بیشتری مواجه گردیده است چرا که حزب مؤتلف آن- کار- اینک از رتبه دوم به رتبه چهارم سقوط کرده است بر همین اساس احتمال اینکه حزب کادیما بتواند دولت را تشکیل دهد ضعیف می باشد.
با این وصف پرز ناچار است طی دو هفته آینده بنیامین نتانیاهو رهبر حزب لیکود را مأمور تشکیل کابینه کند هر چند پرز این معرفی را دوست ندارد. پرز خود پیش از این رهبر حزب کار بوده و از نتانیاهو نفرت دارد.
۵) انتخابات سه شنبه گذشته به هیچ وجه مشکل داخلی اسرائیل را حل نکرد و حتی کاهش نداد. رژیم تل آویو در درون از بی ثباتی سیاسی، ناپایداری ائتلاف ها، کاهش عمر دولت ها از ۴ سال به دو سال و عدم اقتدار نخست وزیران رنج می برد این انتخابات برای حل این مشکلات برگزار شد ولی نتیجه آن مجلسی مشابه مجلس فعلی برای این رژیم بود. اینک لیونی از کابینه حذف می شود در حالیکه حزب او اکثریت نسبی را دارد. حزب کار و ژنرال باراک از صحنه دولت کنار می رود در حالیکه در مجلس کرسی های خود را دارد. حزب لیکود و شاس و اسرائیل خانه ما اکثریت نسبی آراء را دارند و در عین حال در مقابلشان رئیس جمهور و بقیه اعضای مجلس قرار دارند و همه این ها در شرایطی است که فضای بین المللی دگرگون شده و شکست های پیاپی در دو جنگ ۳۳ و ۲۲ روزه آینده اسرائیل را در هاله ای از ابهام قرار داده است.
۶-انتخابات کنونی توام با رویکرد مردم به عناصر مخالف روندسازش بود. در درون رژیم صهیونیستی در مواجهه با فلسطینی ها دو نظریه وجود داشت یک نظریه از سوی احزاب کار و کادیما دنبال می شود و به نظریه زمین در برابر صلح معروف است و احزاب لیکود، شاس و اسرائیل خانه ما نظریه «صلح در برابر صلح» را مطرح می کردند و البته هر دو نظریه مبتنی بر انکار حقوق فلسطینی ها بوده است. انتخابات نظریه دوم را مورد تاکید بیشتری قرار داد و بی اعتمادی خود را نسبت به نظریه زمین در برابر صلح ابراز کرد، بعضی گمان کرده اند که رویکرد انتخاباتی شهروندان صهیونیست به تندروترها نشانه آن است که طی ماههای آینده شاهد جنگ رژیم صهیونیستی علیه فلسطین خواهیم بود. این در حالی است که رویکرد شهروندان غاصب اسرائیل به تندروترها نشانه آن است که آنان از فقدان اقتدار و امنیت و امید رنج می برند و با ریختن آراء به سود کسانی که از اقتدار تبلیغاتی بیشتری برخوردارند امیدوارند به آرامش و امنیت دست پیدا کنند. بنابراین در پس زمینه ذهن رأی دهندگان این نقطه وجود دارد که شرایط کنونی به هیچ وجه به نفع آنان نیست و باید برای تغییر آن تلاش کرد ولی این تغییر به معنای روی آوردن به جنگ نیست چرا که آنان می دانند اقتدار و ابهت نظامی و امنیتی شان بوسیله همین جنگ ها فرو ریخته است.
۷) رویکرد انتخاباتی به تندروترها عمق بحران منطقه ای و بین المللی این رژیم را نیز نشان می دهد. در سطح بین المللی طی ماههای اخیر اکثر دولت های هم پیمان رژیم تل آویو خواستار فعال شدن لوکوموتیو گفت وگو هستند و باراک اوباما رئیس جمهور جدید آمریکا نیز این را به رأی دهندگان آمریکایی وعده داده است. در سطح منطقه نیز هم پیمانان اسرائیل- مصر و عربستان- خواهان کاستن از درگیری ها می باشند چرا که تجربه جنگ ۲۲ روزه به آنان آموخت اسرائیل ناتوان تر از آن است که بتواند یک پرونده را بگشاید و با موفقیت آن را به پایان برساند. حالا انتخابات اسرائیل شنا بر خلاف مسیر آب را تداعی می کند این موضوع آن عبارت اسرائیلی ها را به یاد می آورد که «آدم و دولت مقتدر می تواند بجنگد و یا صلح کند ولی آدم یا دولت ضعیف نه توان صلح دارد چرا که در این صورت باید امتیازات گسترده بدهد و نه توان جنگ دارد چرا که باخت آن قطعی است» انتخابات روز سه شنبه رژیم صهیونیستی تحیر اسرائیلی ها و ناتوانی آنان را به نمایش گذاشت.

عبدالله کشاورز

منبع : روزنامه کیهان