برادران کارامازوف - The Brothers Karamazov

سال تولید : ۱۹۵۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : مترو ـ گلدوین ـ مایر
کارگردان : ریچارد بروکس، برمبنای اقتباس جولیوس اپستاین و فیلیپ اپستاین از رمانی نوشته فیودور داستایفسکی.
فیلمنامه‌نویس : ریچارد بروکس، برمبنای اقتباس جولیوس اپستاین و فیلیپ اپستاین از رمانی نوشته فیودور داستایفسکی.
فیلمبردار : جان آلتن.
آهنگساز(موسیقی متن) : برانیسلا کیپر.
هنرپیشگان : یول براینر، ماریا شل، کلر بلوم، لی ج. کاب، ریچارد بیسهارت، آلبرت سالمی، ویلیام شاتنر، جودیت اولین، دیوید اوپاتوشو و سایمن اوکلند.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۹ دقیقه.


"دمیتری کارامازوف" (براینر)، پسر ارشد خانواده و افسری خشن و بی‌عاطفه، چشمش به‌دنبال "گروشنکا" (شل) محبوبه پدرش (کاب) است. برادر کوچک‌ترش "ایوان" (بیسهارت)، روشن‌فکری بی‌قید است و کوچک‌ترین پسر خانواده، "الکسی" (شاتنر) برای کناره‌گیری از بوالهوسی‌های پدرش، به صومعه پناه برده تاکشیش شود و "کارامازوف" پیر علاوه بر رابطه با "گروشنکا"، هوس‌های سیری‌ناپذیر دیگری هم دارد و مدام با عشق و نفرت، پسرانش را آزار می‌دهد؛ "دمیتری" را به‌دلیل علاقه آشکارش به "گروشنکا"، "ایوان" را برای عاطل و باطل بودنش، و حتی پسر دوست‌داشتنی‌اش، "الکسی" را برای دست‌وپا چلفی بودنش. در این میان، "گروشنکا" هر سه برادر را تحریک می‌کند و به تنش‌های خانوادگی دامن می‌زند تا این‌که "کارامازوف" پیر کشته می‌شود و "دمیتری" را به جرم قتل بازداشت می‌کنند. در جریان محاکمه چیزی نمانده که "دمیتری" محکوم شود تا این‌که معلوم می‌شود قاتل واقعی، برادر ناتنی‌شان "اسمردیاکوف" (سالمی) بوده است.
٭ فیلم به‌لحاظ نزدیکی به فضای رمان پرآوازه داستایفسکی، انتخاب بازیگران و پرداخت سینمائی ضعیف است و در کل از آثار برجسته بروکس به‌شمار نمی‌آید. شاید تنها نکته دیدنی کار بازی کاب در نقش "فیودور کارامازوف" باشد. مریلین مونرو آرزو داشت که نقش "گروشنکا" را به‌عهده بگیرد، اما پیشنهاد او رامقامات مترو ـ گلدوین ـ مایر، با خنده‌، رد کردند (اگر هالیوودی‌ها اجازه می‌دادند مونرو، حداقل گاهی، "هنری" باشد شاید خودکشی نمی‌کرد!). فیلم را خود روس‌ها ده سال بعد (به کارگردانی ایوان پیری‌یف)، بازسازی می‌کنند.