ییلاق و قشلاق

لرستان سرزمین كوهستانی است كه قلل مرتفع و پربرف و دره‌های عمیق دارد. اغلب این نقاط، مراتع سرسبزی دارند. آب و هوای سرد مناطق مرتفع و گرمای مناطق جلگه‌ای جنوب این استان، سبب گسترش كوچ‌نشینی شده است. كوچندگان لر و لك همراه با گله‌های خود در چراگاهها و چادرها روزگار می‌گذرانند و با تغییر فصل، عمل كوچ را انجام می‌دهند. كوچ سالی دوبار صورت می‌گیرد. مناطق كوهستانی اشترانكوه و اقلیكوه (بروجرد) زاغه، چغلوندی، الشتر، دلفان، كوه كالا شرف و كوهدشت به خاطر وفور آب و هوای مساعد و وجود مراتع و چمنزارهای نسبتاً غنی، مناطق ییلاقی عشایر به شمار می‌روند. نواحی سر طرهان، جایدر، حسینیه، لالی، سر دشت، و دزفول مناطق قشلاقی كوچندگان لرستان است.