پنجشنبه, ۲۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 16 May, 2024
مجله ویستا

سید معین‌الدین - صفی‌الدین علی‌بن نصیر قاسم انوار


جنسیت: مرد
تخلص: قاسم یا قاسمی
تولد و وفات: (۷۵۷ -۸۳۸ - ۸۳۷ - ۸۳۵) قمری
محل تولد: ایران - آذربایجان‌شرقی - سرآب
شهرت علمی و فرهنگی: صوفی ، عارف و شاعر
معروف به شاه قاسم انوار. وی از خاندان سادات حسینی تبریزی و از پیروان خاندان شیخ صفی‌الدین اردبیلی بود. در جوانی به تبریز برای کسب علم رفت و در حلقۀ مریدان شیخ‌ صدرالدین موسی ، پسر و جانشین شیخ صفی‌الدین ، درآمد. قاسم انوار از او به‌عنوان صدر ولایت یاد می‌‌کند. سپس به گیلان رفت و روابط دوستانه‌ای با جانشینان شیخ زاهد گیلانی برقرار کرد. در ادامه سفر خود ، به خراسان رفت و در هرات مستقر شد و شهرت و مریدان بسیار یافت. در ۸۳۰ بق به تهمت سیاسی از هرات به سمرقند تبعید شد و چند سال بعد به خراسان مراجعت نمود و در قریۀ خرجرد جام یا به قولی در قصبۀ لنگر از توابع نیشابور ساکن شد و در همان‌جا وفات یافت. بنائی به دستور امیرعلی شیر نوائی بر مزار او ساخته شده است. گفته‌اند که چهار سفر پیاده به حج رفته که دو دفعه آن پابرهنه بوده است. از آثار وی: "کلیات" شامل مثنوی‌های: "انیس‌العارفین" ، ۵۸۳ بیت به بحر رمل مسدس ، "صد مقام" یا "مقامات‌العارفئین" یا "مقامات‌السالکین" یا "تذکرهٔالاولیاء" ، در بیان مقامات و اصطلاحات صوفیه ، "بیان واقعه دیدن امیر تیمور" و همچنین "غزلیات" و "مقطعات" و "ملمعات" گیلکی و ترکی و "رباعیات"؛ "رسالۀ سؤال و جواب"؛ "رساله در بیان علم"؛ مثنوی "انیس‌العاشقین" یا "رسالهٔالامانهٔ".
منبع : مطالب ارسالی