بدون مرزبندی

هر کسی از زندگی بهره ای می برد، در این بین خیلی ها با این تصور که حضور یا وجود دیگری جای آنها را تنگ خواهد کرد، به این فکر می افتند که با انحصار طلبی حق مسلم شان را از دیگران بستایند. دیدن حلزون هایی که این گونه با سادگی دور هم جمع شده اند و با صمیمیت هر کدام سهم خود را از زندگی دریافت می کنند، این باور را ایجاد می کند که این موجودات کوچک به بزرگ ترین اصل خلقت توجه کرده اند و آن این است که در دنیا هر کس به اندازه خود استعداد و توانی که دارد از زندگی بهره مند خواهد شد و هیچ کس جای دیگری را تنگ نخواهد کرد.
این گونه نگریستن به خلقت و زندگی است که درهایی از سعادت و تفاهم را به روی ما خواهد گشود و در این زمان است که نعمت بیشتری نصیبمان خواهد شد.

[فاطمه فیضی]

منبع : روزنامه ایران