خردل

خردل یکی از قدیمی ترین و پراستفاده ترین انواع ادویه است.
چینی ها از هزاران سال پیش از آن استفاده کرده و یونانیان آن را هر روز مورد استفاده قرار می دادند. اولین استفاده دارویی از خردل به دوران بقراط برمی گردد که آن را برای آرامش عمومی ماهیچه های بدن به کار بردند. رومی ها از آن به عنوان ادویه ترش استفاده می کردند.
امروزه از دانه کامل این ادویه در تهیه ترشی، از مخلوط آن با ادویه های دیگر برای مزه دار کردن گوشت استفاده می شود. در هند دانه کامل خردل را تفت می دهند تا مغز آن بیرون بپرد، سپس از آن برای تزئین غذا یا به عنوان چاشنی استفاده می کنند. از پودر خردل در تهیه سس مایونز، سس سالاد، سس باربکیو و طعم دادن حبوبات پخته و غذاهای گوشتی و تخم مرغ استفاده می شود.خردل از قدیم در طب نیز جایگاه داشته است. یونانیان قدیم معتقد بودند خردل نعمت شفادهنده ای است که خداوند به انسان ها هدیه داده است. اگرچه روغن فرار خردل بشدت سوزش آور بوده و حتی گاهی باعث ایجاد تاول می شود، اما رقیق شده آن به صورت کرم یا مرهم، باعث گرم شدن ناحیه موردنظر می شود. در قدیم خردل را برای رفع اثر نیش مار و عقرب تجویز می کردند. علاوه بر این خردل در درمان صرع، دندان درد، کبودی و کوفتگی، گرفتگی گردن، رماتیسم، دل درد و مشکلات تنفسی مورد استفاده قرار می گیرد. خردل استفراغ آور بوده، خون را به سطح پوست می کشاند و از این طریق گرفتگی ماهیچه ها را برطرف می سازد. استفاده از خردل در وان حمام و نیز ریختن آن در آب و قرار دادن پاها در آن می تواند در کاهش درد سیاتیک و درد استخوان کفل مؤثر باشد.

[نیما روایی]

منبع : روزنامه ایران