امضاء شخصی

همه آدما به امضاء شخصی دارن، مثلاً امضاء شخصی یه گل‌فروش می‌تونه این باشه که وقتی داره به مشتری‌اش گل می‌فروشه، بگه: ”روز خوبی داشته باشین!“ امضاء شخصی یه معلم می‌تونه لبخندی باش که روی چهره مهربون و در عین حال جدی‌اش، نقش می‌بنده
آدمای زندگی من هم هر کدوم‌شون امضاء شخصی خودشون رو دارن، ساده، منحصر به فرد و دوست‌داشتنی: امضاء شخصی پدرم، تعهد باور نکردنی‌اش نسبت به خانواده است. راحتی و شادی خانواده رو به تموم کارها و خوشی‌های شخصی خودش ترجیح می‌ده.
امضاء شخصی مادرم، جمله‌ایه که در مواقع سختی یا وقتی ما از برآورده نشدن آرزوهامون ناراحتیم، تکرار می‌کنه: ”با خدا باش! همه چیز درست می‌شه!“
امضاء شخصی خواهرم، حرف‌های انتهاء ”خوشگل من“ اونه که در طول روز تکرار می‌کنه. همه چمله‌هاش با ”خوشگل من“، تموم می‌شه: ”سلام خوشگل من... صبح بخیر خوشگل من... خسته نباشی خوشگل من... چه طوری خوشگل من؟ خوشگل من.. خوشگل من... شب بخیر خوشگل من... خداحافظ خوشگل من“.
امضاء شخصی برادرم، نحوه شب بخیر گفتنش به من از پشت تلفنه: ”شب ‌بخیر. کاری داشتی من رو بیدار کن خدایا شکرت که همچین خواهر و خانواده خوبی به من دادی. شب بخیر. من هم باید تموم این جمله‌ها رو باهاش تکرار کنم!
امضاء شخصی شوهرم، گذشت و صبر باورنکردنی اونه. هیچ وقت اشتباهام رو به روم نمی‌باره. اگه الان از چیزی ناراحتش کنم و یک دقیقه بعد باهاش صحبت کنم، طوری باهام حرف می‌زنه که انگار زود اول آشنائی می‌مونه و یک دقیقه پیش هیچ اتفاقی نیفتاده‌! بعد از اشتباهام آنقدر بهم مهربونی می‌کنه که نمی‌دونم از خجالت چکار کنم! تا جائی هم که ممکن باشه، ناراحتی‌هاش رو از من مخفی می‌کنه تا من ناراحت نشم. شعارش هم اینه: ”نمی‌خوام ناراحت بشی. دوست ندارم ناراحت بشی“.
امضاء شخصی پسر کوچولوی یک ساله‌ام اینه: ”موقع خواب، دست راست نرم و کوچولوش رو می‌ذاره روی صورتم و من به اندازه هزار تا دنیا لذت می‌برم!“ همه آدما یه امضاء شخصی دارن. راستی! امضاء شخصی تو و آدمای زندگی‌ات چیه؟
پرستو عوض‌زاده

منبع : مجله موفقیت