بهرام توکلی و پابرهنه به بهشت

پابرهنه به بهشت نخستین فیلم بلند سینمایی بهرام توکلی می باشید (اگر توجه کرده باشد این روزها کارگردانان نوظهور زیادی در عرصه سینما فعالیت دارند)
امین تارخ بازیگر برجسته و صاحب سبک تلویزیون، هنوز طعم خوش دکتر پژوهان برای مردم ماندنی و چشیدنی است، هومن سیدی (راه بی پایان را به خاطر دارید؟)، افشین هاشمی و نگار جواهریان از بازیگران اصلی این سینمایی متفاوت می باشند.
پابرهنه به بهشت داستان یک روحانی جوان را روایت می کند که تصمیم می گیرد برای مدتی، زندگی در کنار بیماران مبتلا به ایدز را تجربه کند.
البته در طول فیلم هیچ گاه یحیی (هومن سیدی) را در لباس روحانیت نمی بینیم، اما با گذشت چند سکانس و آشنا شدن با این کاراکتر است که متوجه روحانی بودن او می شویم.
این فیلم در گونه سینمای معناگر ساخته شده (البته اگر سینمای معناگر معنی و وجود خارجی داشته باشد)و فیلم نامه اش توسط کیومرث پوراحمد و حبیب احمدزاده نوشته شده است و به طور کلی نگاه جدیدی به مقطع زندگی بیماران مبتلا به ایدز، قبل از مرگ دارد، با این انتخاب بهرام توکلی به نوعی باورهای اخلاقی را در کنار آموزه های مذهبی قرار داده و مفاهیم بنیادین هر یک را به نظاره می نشیند.
این سینمایی در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر سه سیمرغ بلورین را از آن خود کرد و کاندیدای چهار سیمرغ دیگر بوده است.
هومن سیدی بازیگر فیلم پابرهنه به بهشت گفته: اگر پیشنهاد بازی در نقش های مثبت تکراری برایم ادامه پیدا کند باید بازیگری را کنار بگذارم.
هدف از معرفی این سینمایی، تلنگری به سینماگران و شرکت های رسانه ای می باشد که بدون توجه به گذر زمان خواسته یا ناخواسته موجب مهجور ماندن و حاشیه نشینی بعضی از فیلم ها می شوند.
دست اندرکاران سینماهای محلی و عوامل موثر در انتخاب فیلم برای اکران نیز مطمئنا و صرفا به آینده و تدابیر مالی و فروش بالای فیلم هایشان می اندیشند و از آن جایی که فیلم های پر فروش در سینمای ما برابر است با تجملات، زرق و برق و چهره های زیبای سینما، پس ما هیچ گاه در سینماهای محلی و منطقه ای خودمان شاهد پخش فیلم های متفاوت و یا معناگر نخواهیم بود، این گونه می شود فیلم های این چنینی (اشاره به پابرهنه به بهشت) با گذشت مدت ها از اولین اکرانشان همواره در عرصه و صنعت بی رحم سینما گم شوند و دیده نشوند.
البته که این نوع فیلم ها و مخصوصا این فیلم مخاطبان خاصی را جذب می کند. سینمایی پابرهنه به بهشت سرشار است از دیالوگ های پیچیده با جملاتی از وودی آلن و قصه هایی از مارکز بزرگ.
بهرام توکلی قبل از اولین تجربه اش یکی از کارگردانان موفق و موثر در دنیای فیلم کوتاه بوده است و می شود گفت یکی از خوش شانس ترین کارگردانان عرصه سینما، زیرا علاوه بر موفقیت اولین فیلمش در جلب نظر منتقدان، با جوایز زیادی مواجه شده و گذشته از همه این ها فیلمش اکران شده است.
شاید یکی از دلایلی که پیگیر اکران فیلمش در دیگر نقاط کشور نیست، علاوه بر موفقیت ارضا کننده اش، تجربه در امر فیلم کوتاه است، زیرا کارگردانان این حیطه از دنیای تصویر دیده نشدن فیلم هایشان کاملا عادت کرده اند و با آن آشنایی دارند و به اصطلاح فیلم های کمدی زیادی دارند (کمدی از لحاظ این که در کمد نگه داری می شوند)
او از کارگردانان جوان عرصه سینما می باشد که هیچ گاه دوست ندارد به هر قیمتی و صرفا به علت ادامه حیات در سینما فیلم بسازد و به طور خاص و کاملا مشهودی (در فیلم پابرهنه به بهشت) به ساخت فیلم در راستای علایق و دغدغه های شخصی می پردازد.
امیدواریم عرصه ها برای این کارگردانان جوان و فیلم های متفاوت و همچنین گیشه و اذهان مردم آماده و گسترده شود.
اما مهم تر از شروع کار و فیلم سازی و به نوعی وا داشتن این صنعت، تداوم و ماندگاری در این عرصه فراموش کار و متحول کننده می باشد. (امیدواریم توکلی با تکرار موفقیتش یکی از کارگردانان با ثبات و تکرار نشدنی دنیای تصویر باشد.)

منبع : روزنامه خراسان