قابی برای زخم های کهنه

۱) گذشته را دوباره قاب بگیرید.
ما توانایی درمان زخم های کهنه را داریم و می توانیم آسیب های گذشته را برطرف کنیم.
روان شناسان می گویند: به همان اندازه که می توانید آسیب ها و صدمات گذشته را ارزیابی کنید، می توانید تاثیرات منفی و مضر آن را نیز از بین ببرید. شاید این قدرت را نداشته باشید که گذشته تان را تغییر دهید، اما می توانید خودتان تصمیم بگیرید که الان چطور با آن برخورد کنید. به جای اینکه وقتی خاطره های کهنه به ذهنتان می آید، مثل همیشه رفتار کنید، دست نگه دارید و یک نفس عمیق بکشید و سعی کنید طور دیگری درمورد آنها فکر کنید از خودتان بپرسید این اتفاق چقدر در قوی تر شدن و کامل تر شدن من تاثیرگذار بوده است ؟
۲) از قید و بند پشیمانی خود را خلاص کنید.
می گویند شرم سرطان روح است. باعث می شود احساس کنید فردی بی ارزش هستید، کسی دوستتان ندارد و شایسته خوشبختی نیستید.
شرم باعث می شود برای آرام کردن درد و رنجمان، از نظر روانی با خودمان قول و قرارهایی بگذاریم. مثلامن هم باید سعی کنم مثل پدر و مادرم شوم شاید آنها بهتر با من رفتار کنند. یا اگر روی همه احساساتم سرپوش بگذارم، این درد را احساس نخواهم کرد و یا باید سعی کنم همیشه خوش برخورد و مهربان باشم تا دیگر کسی اذیتم نکند. برای دست کشیدن از این رفتارها روان شناسان پیشنهاد می کنند قول و قرارهایی که با خودتان گذاشته اید را به یاد آورید و به خودتان اجازه بدهید که آنها را زیر پا گذاشته و عهدتان را بشکنید. همیشه یادتان باشد، شرم یک دروغ است. شما شایسته عشق و احترام هستید.
۳) افسوس را کنار بگذارید.
از تکرار دوباره و دوباره جملاتی مثل اگر فقط. . . و مثل این دست بردارید. این جمله ها نه فقط سلامتی جسمانی تان را بلکه آرامش فکرتان را هم به هم خواهد ریخت. به گفته محققان یکی از مهمترین جنبه های درمان این است که دست از مجازات کردن خود بردارید. درعوض خودتان را ببخشید، از تجربیات تان درس بگیرید و سعی کنید تا در آینده به طرزی متفاوت با قبل رفتار کنید، به اعمال قابل تاسف خود نگاهی بیندازید و به یاد آورید که آن زمان چه آدمی بودید. چه می دانستید و چه نمی دانستید. با مرور کامل گذشته، ممکن است حتی به این نتیجه برسید که در آن شرایط برخوردتان کاملا درست بوده است.
۴) از تاسف به منفعت برسید.
زخم های احساسی به همان اندازه زخم های جسمانی دردآور هستند. درمان این زخم ها نیازمند عبور از سه مرحله تاسف است؛ اولین مرحله شوک و انکار است که به دنبال آن خشم، ترس و ناراحتی می آید و در آخر، درک و پذیرش. می توانید در همان مرحله اول بمانید و درجا بزنید، درد و احساسات تان را انکار کنید. یا از آن مرحله بگذرید و در افسردگی، خشم و ترس باقی بمانید. در هر دو این موارد، درمان ناقص خواهد ماند.
مهم نیست که این درد و ناراحتی کی پیش آمده باشد، باید به خودتان اجازه بدهید که آن احساسات را دوباره احساس کنید.
۵) پذیرش را تمرین کنید. هیچ چیز بیش از تکرار و مرور زخم های کهنه در ذهن، آنها را ماندگار نمی کند. مثل این می ماند که یک فیلم را دوباره و دوباره تماشا کنید به این امید که پایان آن تغییر کند. دکتر بلومفیلد می گوید، سوگواری برای سرنوشت به شما کمک نمی کند که گذشته تان را تغییر دهید. آرامش زمانی به سراغ تان می آید که قبول کنید چه بر شما گذشته است و با درک کامل از آن بگذرید.
۶) شکرگزار باشید. قدردانی و شکرگزاری حتی از پذیرش هم بهتر است. مهم نیست که درگذشته چه بر شما رخ داده است، باید به خودتان یادآور شوید که خداوند نعمت هایی به شما عطا کرده که شایسته سپاسگزاری و قدردانی است. حتی باید به خاطر مصیبت هایی که سرتان آمده هم شکرگزار باشید چون به واسطه همین ها درس زندگی آموخته اید.
۷) عادت عیب جویی و سرزنش را کنار بگذارید.
سرزنش کردن و انتقاد کردن از اتفاقاتی که در گذشته برایتان افتاده است به این معناست که خود را برای آنچه سرتان آمده مسئول نمی دانید. اینکار ممکن است شما را از شک به خودتان نجات دهد و همدردی دیگران را به سوی تان جلب کند، اما از طرف دیگر خشم و کینه شدیدی در شما ایجاد خواهد کرد که برای سلامت جسمی و روحی تان ویرانگر است. گناه و تقصیر چیزی نیست که بتوان آن را التیام بخشید، این شمایید که باید دست از آن بکشید. دست کشیدن از تلخی تقصیر و سرزنش لزوما به این معنا نیست که آن کسانی را که آزارتان دادند ببخشید. لزومی به آشتی کردن با آنها نیست. فقط باید آن عادت سرزنش و مقصر دانستن را دور بریزید و مراقب سلامت خودتان باشید.
۸) در پی آرامش درونی باشید.
مهم نیست که گذشته تان چقدر مهیب و دردناک بوده باشد، همیشه می توانید محیطی آرام در درون خودتان پیدا کنید. اگر بتوانید به آن سرچشمه دست پیدا کنید، استرس را هم از خودتان دور خواهید کرد و فکرتان را برای راه حل های نو صاف می کنید. راه های بیشماری برای ایجاد آرامش درونی وجود دارد؛ یوگا، مدیتیشن، قدم زدن در طبیعت، یک حمام داغ، یک ماساژ عالی نماز و دعا، تنفس عمیق، یادآوری خاطرات خوب و غیره. . .
۹) آینده ای رضایت بخش برای خود خلق کنید.
یکی از بهترین راه های آشتی با گذشته، این است که به همان آدمی تبدیل شوید که همیشه می خواستید ممکن است غم و ناراحتی های گذشته آن قدر زیاد باشد که خود را یک قربانی احساس کنید، اما باید بدانید که خود شما نویسنده داستان زندگی خود هستید و هر زمان که بخواهید می توانید فصلی نواز کتاب زندگی تان را آغاز کنید.

منبع : روزنامه جوان