یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
مجله ویستا

نوشابه‌های انرژی‌زا


نوشابه‌های انرژی‌زا
نوشابه‌های انرژی‌زا به نوشیدنی‌هائی اطلاق می‌شود که دارای تأثیرات نشاط‌آور و روح‌بخش در بدن باشند و اساساً بسته به نوع آنها حاوی مواد زیر هستند.
۱. آب ـ ۲. شکر ـ ۳. کافئین ـ ۴. تورین ـ ۵. ویتامین (به‌خصوص ویتامین‌های گروه B) ـ ۶. موادمعدنی ـ ۷. موادترکیبی مصنوعی ـ ۸. موادرنگی
در این نوشابه‌ها بیشتر روی تأثیرات نشاط‌آور آن، که به لحاظ کافئین موجود در آن به‌وجود می‌آید، تأکید شده است. هم‌چنین حجم بسیار زیاد شکر موجود در آن نیز می‌تواند منجر به افزایش کوتاه‌مدت عملکرد انسان شود و از این محصول ”بمب کالری“ بسازد. البته برخی از تولیدکنندگان، دست به تهیهٔ انواع بدون قند این محصولات نیز زده‌اند. به‌عنوان مثال نوع بدن قند نوشابه ردبول (Red Bull) فقط حاوی ۸ کالری است. سایر مواد موجود در این نوشابه‌ها نیز، بسته به کارخانهٔ تولیدی آن، باید قابلیت افزایش سطح عملکرد بدن را نیز داشته باشد. گرچه بسیاری از کارشناسان برسر این موضوع اختلاف دارند. اساساً در هر ۲۵۰ میلی‌لیتر از این نوشابه‌ها حدود ۸۰ میلی‌گرم کافئین وجود دارد. هم‌چنین یک فنجان قهوه بسته به نوع تهیهٔ آن حاوی ۵۰ تا ۱۵۰ میلی‌گرم کافئین است. این نوشابه‌ها به‌دلیل حجم بسیار بالای کالری، برای کودکان مجاز نیست. به‌علاوه افراد بزرگسال نیز باید از مصرف بیش از حد آن خودداری کنند. در خصوص نوشیدن نوشابه‌های حاوی کافئین همراه با الکل نیز انتقادهای زیادی وجود دارد. علت آن نیز این است که هردوی این مواد می‌توانند بخش بسیار زیادی از آب بدن را از بین ببرند که اصطلاحاً به آن دهیدراتشین (Dehydratation) می‌گویند.
ایدهٔ اولیهٔ این نوشابه‌ها از کشور ژاپن نشأت می‌گیرد. به‌طوری‌که پس از جنگ‌جهانی اول خلبانان ژاپنی برای بهبود عملکرد دید خود از تورین (Taurine) در نوشیدنی‌هایشان استفاده کردند بدین ترتیب با گذشت زمان در آنجا نوشابه‌های انرژی‌زائی تحت عنوان لیپوویتامین ـ د (Lipovitamin-D) به بازار عرضه شد. سال‌ها بعد، مخترعان ردبول (Red Bull)، این محصول را به سراسر اروپا صادر کردند و در پایان دههٔ هشتاد مصرف این نوشابه‌ها در بسیاری از کلوب‌های ورزشی، هنری و باشگاه‌های دوچرخه‌سواری، اسکی روی برف و... مورد استقبال قرار گرفت. اکنون دو مارک اطریشی بازار جهان را تحت سلطه خود دارند، (Red Bull) و (Flying Horse)

منبع: De.wikipedia.org
منبع : مجله بهکام