تشابهات بوش و ترومن

طرفداران پرزیدنت بوش او را با هری ترومن قیاس می‌كنند، رئیس‌جمهور منفوری كه تاریخ او را تبرئه خواهد كرد. اما برای جمهوریخواهان كنگره قیاس بوش با ترومن شاید واقعی‌تر باشد: یك جنگ منفور و یك رئیس‌جمهور منفور كه نزدیكی اتمام دوره ریاست‌جمهوری‌اش منجر به شكست حزب او در انتخابات كنگره شد.
چشمانتان را ببندید. تصور كنید رئیس‌جمهور فعلی را كه رای‌دهندگان در یك رقابت سخت، نزدیك و بحث‌انگیز او را برای چهار سال دیگر انتخاب كرده‌اند كشور را درگیر جنگی ساخته است، اما جنگ آنگونه كه برنامه‌ریزی شده بود، پیش نرفت و افكار عمومی بر ضدجنگ و رئیس‌جمهور موضع‌گیری كردند.
در مدت نه‌چندان طولانی از شروع دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش، ارقام مقبولیت كاری او به سطح متوسط و زیر ۳۰ درصد كاهش یافت و این ارقام در سال‌های بعد نیز به همان میزان پایین بود. در انتخابات میان‌دوره‌ای، حزب رئیس‌جمهور ۳۰ كرسی را در مجلس نمایندگان و پنج یا شش كرسی در سنا را از دست داد.
نامزدهای ریاست‌جمهوری از حزب مخالف قول دادند كه به جنگ پایان بخشند. حال چشمانتان را باز كنید. این هری ترومن بود یا جورج دبلیو بوش؟ این تشابهات شگفت‌انگیز است. اینها دو رئیس‌جمهور معاصر هستند كه محبوبیت آن دو، به مرور در افكار عمومی كاهش پیدا كرده است.
با استفاده از نظرسنجی گالوپ میزان مقبولیت كاری ترومن به نحو چشمگیری در اوایل سال ۱۹۵۰ كاهش یافت و این ارقام اساسا حدود ۳۰ درصد و حتی گاهی اوقات ۲۰ درصد در طول سه سال باقیمانده از دوره ریاست‌جمهوری وی باقی ماند. ارقام مشابه ارائه‌شده توسط گالوپ نشان می‌دهد كه تقریبا در طول دو سال گذشته این ارقام برای بوش به‌طور میانگین رقم پایین ۳۰ درصد بوده است.
ما روسای جمهور دیگری نیز داشتیم كه دوره‌‌های محبوبیت پایینی داشته‌اند اما همانند دوره بوش و ترومن طولانی نبوده است. میزان مقبولیت ریچارد نیكسون به ۲۰ درصد سقوط كرد اما او تنها سال آخر خود را با میزان محبوبیت زیر ۴۰ درصد به پایان برد.
جیمی كارتر دو دوره ۹ ماهه مقبولیت كاری‌اش زیر ۴۰ درصد بود اما او میزان پایین و ناخوشایند محبوبیت بوش و ترومن را نداشت. پرزیدنت جورج اچ.دبلیو.بوش (بوش پدر) در اواخر دوره ریاست‌جمهوری خود فقط دوره پنج‌ماهه قبل از انتخابات را با محبوبیت زیر ۴۰ درصد سپری كرد. لیندون جانسون با شرایط مشابه مواجه بود. او مسوول جنگی منفور بود و میزان مقبولیت كاری او در سال آخر دوره ریاست‌جمهوری‌اش تنزل پیدا كرد.
گرچه جنگ ویتنام منفور بود اما جانسون خیلی محبوب‌تر از ترومن و بوش با عمدتا بالای ۴۰ درصد میزان مقبولیت كاری باقی ماند.هنگام جنگ در سال ۱۹۵۲ دو نظرسنجی قبل از انتخابات نشان داد ۴۳ درصد معتقد بودند كه جنگ كره یك اشتباه بود. در مقابل ۳۷ درصد معتقد بودند كه چنین نبود. در تازه‌ترین نظرسنجی مشابه گالوپ، ۵۷ درصد آمریكایی‌ها معتقدند كه جنگ عراق یك اشتباه بود در حالی كه ۴۱ درصد معتقدند كه چنین نبود.
با چنین میراثی حزب دموكرات ترومن در انتخابات ۱۹۵۲ عملكردش چگونه بود؟ حزب دموكرات ۲۲ كرسی را در مجلس نمایندگان و ۲ كرسی را در سنا از دست داد. این در صدر شكست‌های قابل ملاحظه در انتخابات میان دوره‌ای ۱۹۵۰ بود. حزب دموكرات نتوانست از شكست در انتخابات میان‌دوره‌ای قد راست كند و ناكامی‌هایش ادامه یافت.
منفوریت پیوسته جنگ تبیین‌گر انتظارات تعدیل شده رهبر اقلیت جمهوری خواه آقای میچ‌مك‌كنل برای انتخابات ۲۰۰۸ است. او بر این باور است كه برای جمهوریخواهان دشوار خواهد بود كه موفق شوند. موفقیت در مجلس نمایندگان نیز به همین ترتیب دشوار خواهد بود.
روزی شاید مورخان، بوش و ترومن را تحسین كنند. حتی شاید در كوتاه‌مدت بوش چرخشی در جهت افزایش محبوبیت خود ایجاد كند و این امر برای حزبش نیز سودمند باشد. اما اگر او در این ركورد طولانی افكار عمومی باقی بماند، حزب او ممكن است متحمل شكست‌های بیشتری در كنگره شود آنگونه كه ترومن ۵۵ سال پیش متحمل شد.?جان‌سی فورتیر، محقق موسسه آمریكایی پژوهش‌های سیاستگذاری عمومی است.

جان فورتیر
ترجمه مهدی متین‌جاوید
منبع: موسسه اقدام آمریكایی (AEI)

منبع : روزنامه هم‌میهن