این تابلو قلابی است

برنارد کوشنر وزیرامورخارجه فرانسه در مصاحبه ای با یک پایگاه اینترنتی اعلام کرد اتحادیه اروپا به دنبال از سرگیری مذاکرات با ایران بر سر حقوق بشر است.
هرچند کوشنر تاکید می کند که رابطه ای میان طرح این بحث با برنامه هسته ای کشورمان وجود ندارد اما این سخنان درست در زمانی ایراد شد که خاویر سولانا مسئول سیاست خارجی و امنیتی اتحادیه اروپا و نمایندگان گروه ۱+۵ روز شنبه هفته جاری به تهران آمدند تا با مقامات دیپلماتیک ایران درباره بسته پیشنهادی دو طرف گفت وگو کنند.
چندی قبل هم به موازات داغ شدن موضوع هسته ای ایران، پارلمان اروپا در اقدامی غیرمنطقی و بی پایه و اساس و در ادعایی بزرگ جمهوری اسلامی ایران را به نقض حقوق بشر متهم کرد، ادعایی که آمریکایی ها نیز سعی می کنند هر از گاهی در تنگناهای سیاسی و بن بست های فکری خود از آن به عنوان اهرم و ابزاری موقتی استفاده کنند و با استفاده از تابلوی حقوق بشر مقاصد شوم خود را عملیاتی نمایند.
این در حالی است که آمار و گزارش رسانه ها و نهادهای بین المللی و همچنین اسناد غیرقابل انکاری بر نقض حقوق بشر در اروپا و آمریکا دلالت دارد و اگر قرار بر رسیدگی به چگونگی رعایت حقوق بشر در کشورها باشد آمریکا و اروپا در صف اول متهمان قرار دارند.
فرانسه که ادعای مهد حقوق بشر را یدک می کشد موارد متعددی از نقض حقوق بشر در پرونده سیاسی خود دارد؛ نقض حقوق زنان و خشونت های صورت گرفته علیه آنان، نقض حقوق اقلیت ها، نقض آزادی بیان و مطبوعات، نقض آزادی های مذهبی، اوضاع وخیم و غیرانسانی زندان ها و بازداشتگاه ها و اعمال خشونت های شدید پلیسی از جمله آنهاست. کدها و نمونه هایی از این موارد قابل تامل است: هفته نامه نوول آبزر واتور در نوامبر ۲۰۰۵ میحط زندان در فرانسه را تجاوز گاهی دایمی علیه زنان و یک جهنم واقعی برشمرد و کمیسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا در فوریه ۲۰۰۶ طی گزارشی مفصل (قریب به ۲۰۰ صفحه) نسبت به وضع وخامت بار زندان های فرانسه هشدار داد.
در همین کشور به دنبال تصویب قانونی- که نماد آشکار نقض حقوق بشر است- هر ساله صدها نفر از دختران مسلمان به علت رعایت حجاب از تحصیل محروم می شوند و اقلیت مسلمان که جمعیتی بیش از ۵ میلیون نفر دارند حتی یک نماینده در پارلمان این کشور ندارند.
کمیته رفع تبعیض علیه زنان سازمان ملل نیز به علت نقض آشکار حقوق زنان و خشونت های خانوادگی و افزایش قاچاق زنان و دختران در فرانسه ضمن ابراز نگرانی، از این کشور خواست تا اقداماتی را جهت رفع این موارد بعمل بیاورد.
گفتنی است که سال گذشته- اواخر ۷۲۰۰ میلادی- گزارش تکان دهنده ای از ربایش کودکان جهان سومی و قاچاق آنها به آمریکا و کشورهای اروپایی و مخصوصاً فرانسه برای استفاده از اعضای آنها موجی از نفرت جهانی را در پی داشت. در آمریکا نیز وضعیت رقت بار حقوق بشر به گونه ای است که سازمان عفو بین الملل در گزارش سالیانه اخیر خود، حقوق بشر در این کشور را فاجعه آمیز خواند.
اوضاع به حدی خراب است که سازمانی چون دیده بان حقوق بشر (هیومن رایتس واچ) دیگر نهاد بین المللی حقوق بشری هم که اغلب تلاش می کند سیاست های آمریکا را در بیانیه های خود بگنجاند، ناچار طی گزارشی آمریکا را به عنوان اصلی ترین زندانبان جهانی معرفی کرده است.
براساس گزارش مزبور ایالات متحده بیش از هر کشوری در دنیا و بیش از هر زمانی در تاریخ پرشمارترین زندانی ها را به خود اختصاص داده است و هم اکنون صدها هزار نفر در آمریکا در زندان به سر می برند.
از سویی دیگر، خط ممتد نقض حقوق بشر از سوی آمریکا و متحدان اروپائیش فراتر از مرزهای جغرافیایی کشورشان به شکلی دهشتناک و غیرقابل وصف عیان و آشکار است. لشکرکشی به کشورهایی همچون افغانستان، عراق، فلسطین به بهانه های واهی و با هدف تامین منافع کارتل های بزرگ سرمایه داری که همان استثمار کشورهاست و نقض بارز قوانین بین المللی نشانگر آن است که تابلوی حقوق بشر غربی ها تقلبی است.
جنایات وحشتناک و ننگین آمریکا و غرب با تابلوی پر زرق و برق و رنگین حقوق بشر آنچنان است که تاریخ بشریت نظیر آن را کمتر به خود دیده است.
مگر نه این که حق حیات از مهم ترین و بدیهی ترین اصول حقوق بشر است، پس چطور مدعیان حقوق بشر به راحتی کشتار و خونریزی در عراق و فلسطین به راه می اندازند؟ آمریکا و غربی ها به استناد کدام بند از اعلامیه جهانی حقوق بشر، وحشیانه ترین اعمال را بر غیر نظامیان و مردم فلسطین و عراق تحمیل می کنند؟
تابلوی واقعی و بدون روتوش حقوق بشر آمریکا و غرب را باید در زندان های گوانتانامو و ابوغریب به نظاره نشست و این تنها بخشی از واقعیت است. اعترافات بی شرمانه فرماندهان ارشد آمریکایی در عراق و افشای زندان های شناور آمریکا در سواحل اقیانوس هند و نیز در نزدیکی سواحل سومالی- که اخیراً گاردین از آنها پرده برداشت- را باید به انبوهی از موارد نقض حقوق بشر آمریکایی ها اضافه کرد.
در این میان رژیم جعلی صهیونیستی نیز در نقض حقوق بشر و کشتار مردم مظلوم فلسطین کارنامه ای کثیف بر جای گذاشته است و جالب آن است که اخیراً جیمی کارتر رئیس جمهور اسبق آمریکا در یک کنفرانس خبری در ولز اظهار می دارد که اسرائیل بزرگ ترین ناقض حقوق بشر است و البته در همین حال روزنامه آمریکایی واشنگتن پست چند روز پیش در گزارشی به صراحت نوشت که کاخ سفید اجازه شرکت در همایش ها و نشست های معتبر را به کارشناسان و پژوهشگرانی که درباره مسئله فلسطین و اسرائیل اظهار نظر می کنند نمی دهد.
ذکر دیگر موارد و همچنین اشاره ای به وضعیت دیگر کشورهای اروپایی داستان بلندی است که در این مقال نمی گنجد.
حال با تأملی کوتاه بر موارد مورد اشاره- که صرفاً گوشه ای از انبوه جنایات و اعمال ضد حقوق بشری آمریکا و غرب است- مشخص می شود که چرا آنها اسلام و جمهوری اسلامی ایران را به نقض حقوق بشر متهم می کنند!
و اما، اگر حقوق بشر را جدا از پروژه سیاسی و اقتصادی آمریکا و غرب هم فرض کنیم و از دریچه فکری و فلسفی به آن نگاه کنیم باید گفت که تجویز نسخه جهانشمول حقوق بشر از سوی آنها با بینش مادی گرایانه و تک بعدی از انسان که در اعلامیه جهانی حقوق بشر بروز پیدا کرده است قطعاً نسخه درست و بی نقصی نیست.
بسیاری از تعهدات، منشورها و میثاق نامه های بین المللی که جمهوری اسلامی آنها را پذیرفته مغایرتی با موازین اسلامی ندارد و بدیهی است که در موارد تناقض، حق تحفظ برای جمهوری اسلامی ایران و هر کشور اسلامی دیگر محفوظ است.
علی ایحال شایسته است جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر حفظ حقوق واقعی ملت ها، موضعی تهاجمی نسبت به موارد نقض حقوق بشر در کشورهای غربی داشته باشد و با کمک کشورهای اسلامی به تدوین و اجرای اعلامیه حقوق بشر اسلامی همت بگمارد.

حسام الدین برومند

منبع : روزنامه کیهان