مهر در راه است

فرا رسیدن شهریورماه نشان می دهد که فصل تابستان کم کم رو به اتمام است و بار دیگر کوچه های شهر، پر می شود از هیاهوی کودکان و نوجوانانی که کوله پشتی بر پشت خود انداخته اند و به سمت مدرسه می روند و چشم امید والدین به موفقیت آنان در یک سال تحصیلی است.
کودکان و نوجوانان به وجود افرادی نیاز دارند که آن ها را در پیمودن راه زندگی یاری دهند. استعدادها و قابلیت های ذهنی آنها را کشف و درک کنند و شرایط مناسبی را جهت پرورش این استعداد و قابلیت ها فراهم آورند. مهمترین این افراد والدین و مربیان هستند که نقش ارزنده ای در ترغیب و تشویق آنها دارند. زیرا کودکان و نوجوانان در تماس با والدین و مربیان به هویت فرهنگی و ملی خود پی می برند وآمادگی لازم را جهت ادامه حیات به صورت یک شهروند مفید و موثر کسب می کنند. شکی نیست که هر چه مناسبات و روابط بین والدین و مربیان دوستانه تر و هماهنگ تر باشد، رشد و پرورش کودک و نوجوان سریع تر و آسان تر و بهتر انجام خواهد شد. واضح است که مدرسه به تنهایی قادر به تکوین شخصیت کودک نیست. تکوین شخصیت از آغاز و تا سال های جوانی و حتی بعد از آن نیز ادامه می یابد. پس در جهان امروز، خانواده، مدرسه و اجتماع در تکوین شخصیت کودک نقش دارند. پس باید برای توفیق برنامه های پیشرفته و نوسازی جامعه بیش ازهر چیز، به آموزش خانواده توجه شود و به عبارت دیگر برای بهره وری بیشتر از تعلیم و تربیت کودکان، باید آموزش. پدران و مادران مورد توجه قرار گیرد تا اهمیت زندگی درست و صحیح به کوچک و بزرگ تقسیم شود و همه افراد با صمیمیت در خدمت یکدیگر قرار گیرند.
● راه های رشد
یکسری نکات در پیشرفت و موفقیت کودکان موثر است و با به کار بردن آنها رشد تحصیلی مشاهده می شود. که در زیر به آن ها اشاره می کنیم.
۱) کودکان خود را در کسب عادت برنامه ریزی کمک کنید. برنامه ریزی موفقیت های بیشتر را برای یادگیری موجب می شود.
۲) یاد دادن روش های مطالعه خوب منجر به پیشرفت در مدرسه و بهبود در تصور شخصی نسبت به خود می شود.
۳) محیط خوبی برای مطالعه به وجود آورید. تشویق، پشتیبانی و پیشنهاد و پاسخ به سوالات اقداماتی هستند که نباید فراموش شود.
۴)مواظب عواملی که مانع یادگیری هستند باشید. در هنگام مطالعه کودک سعی کنید با اجتناب از عواملی مانند تلویزیون، مکالمات و دعوت به بازی، حواس کودک را متفرق و مغشوش نکنید.
۵)ازکودکی باید در بچه این اعتقاد را بوجود آوریم که درس را به خاطر کسب مطالب جدید و افزایش دانش و بینش خود بخوانند و نه برای امتحان دادن و دریافت کارنامه و جوایز و امثال آن.
۶)به کودکان ابتدایی کمک کنید تا عادت کنند به کاری که انجام می دهند توجه کافی مبذول دارند و تمرکز حواس داشته باشند و در زمان بازی، بازی کرده و هنگام مطالعه، مطالعه کنند و کودکان بزرگتر را تشویق کنید تا آگاهانه نسبت به بهبود روش مطالعه و یادگیری خود اقدام نمایند.
۷) معنی واقعی امتحان را باید به کودکان تفهیم کنید و به عبارت دیگر باید دانش آموزان بدانند که امتحان، ارزیابی از پیشرفت تحصیلی آنان است.
۸) انتظاراتی که از کودکان دارید به صورت واضح و روشن به آنها بگویید بخاطر داشته باشید کودکی که احساس کند هیچ انتظاری از او ندارید، کاملا از دست می رود. از کودکتان انتظار پیشرفت معقول داشته باشید. وقتی که کودک بداند چه انتظاری از او دارید و چرا این انتظارات وجود دارد در این صورت بهتر کار می کند.
۹)کودکان در مورد نشان دادن احساس خویش نسبت به مدرسه به والدین توجه دارند لذا باید شور و اشتیاق را در آنها بر انگیخت.
از نکته های بسیار مهم این است که مسوولیت موفقیت تحصیلی بر عهده خود دانش آموز باشد و این مسئله را درک کند، به عبارت دیگر دانش آموز باید درس بخواند، تمرین کند و خود را برای امتحانات آماده کند در نتیجه والدین نباید دخالت مستقیم در برنامه درسی داشته باشند ولی نظارت امری اجتناب ناپذیر است.در بعضی مواقع دانش آموز ازدرسی تنفر دارد و یا نسبت به رفتار معلمی اعتراض دارد، در چنین شرایطی باید نسبت به صحبت های دانش آموز گوش شنوا داشت و نصیحت کردن در این شرایط توصیه نمی شود. اختلافات خانوادگی در روحیه فرزندان تاثیر منفی دارد، همچنین باعث افت تحصیلی می شود. قرار دادن تفریح در کنار درس سبب پیشرفت تحصیلی می شود. ارتباط والدین با معلمان و مربیان باعث دلگرمی و تشویق فرزندان به درس خواندن می شود. به دانش آموزان باید آموخت که درس های خود را به مرور و در طول سال تحصیلی بخوانند و آن را به شب امتحان موکول نکنند. به طور کل امر تعلیم و تربیت امری پیچیده است و با همکاری معلمان و اولیا از پیچیدگی آن می توان تا حد چشمگیری کاست.

سیده زهرا اردستانی

منبع : روزنامه مردم سالاری