جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

بدرود ای بزرگترین ماه خداوند


بدرود ای بزرگترین ماه خداوند
● دعای حضرت سجاد(ع) در وداع ماه مبارك رمضان
بار خدایا،یكی برگزیده ترین وظایف و خاص ترین واجبات را،ماه رمضان قراردادی.ماهی كه آن را از میان دیگر ماهها ویژگی دیگری بخشیده ای و از میان همه زمانها و روزگارها اختیارش كرده ای و بر همه اوقات سال برتری اش نهادهای،زیرا كه در آن قرآن و نور نازل كرده ای و بر تكالیف مؤمنان چند برابر افزوده ای و روزه را در آن واجب داشته ای و مردمان را به بر پای خاستن برای عبادت خود ترغیب كرده ای و شب قدر را كه از هزار ماه بهتر است تجلیل فرموده ای.و چون رمضان را به ما عطا كردی،ما را بر دیگر امتها فضیلت نهادی و از میان پیروان دیگر كیشها برگزیدی.پس ما به فرمان تو روزش را روزه داشتیم و شبش را به نماز برخاستیم،و با روزه داشتن و نماز خواندن دراین ماه به رحمتی كه ما را ارزانی داشته بودی روی نهادیم و آن را وسیله نیل به ثواب تو قرار دادیم.تویی كه هر چه از تو خواهند توانی داشت وآنچه از فضل و احسان تو طلبند توانی داد و به خواستاران مقام قرب خود نزدیك هستی.
ای خداوند،ماه رمضان در میان ما بس ستوده زیست و ما را مصاحب و یاری نیكو بود و گرانبهاترین سودهای مردم جهان را به ما ارزانی داشت.اما چون زمانش به سر رسید و مدتش و شمار روزهایش پایان گرفت،آهنگ رحیل كرد.
ای خداوند،اینك با او وداع می كنیم،همانند وداع با عزیزی كه فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگین و گرفتار وحشت تنهایی كند،عزیزی كه او را بر ما پیمانی است كه باید نگهداریم و حرمتی كه باید رعایت كنیم و حقی كه باید ادا نماییم.پس،اكنون می گوییم:
بدرود ای بزرگترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا.
بدرود ای گرامی ترین اوقاتی كه ما را مصاحب و یار بودی،ای بهترین ماه در همه روزها و ساعتها.
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها،ای ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند.
بدرود ای یار و قرینی كه چون باشی،قدرت بس جلیل است و چون رخت بربندی،فراقت رنج افزا شود.ای مایه امید ما كه دوریت برای ما بس دردناك است.
بدرود ای همدم ما كه چون بیایی،شادمانی و آرامش بر دل ما آری وچون بروی،رفتنت وحشت خیز است و تألم افزای.
بدرود ای همسایه ای كه تا با ما بودی،دلهای ما را رقت بود و گناهانمان را نقصان.
بدرود ای یاریگر ما كه در برابر شیطان یاریمان دادی و ای مصاحبی كه راههای نیكی و فضیلت را پیش پای ما هموار ساختی.
بدرود كه آزاد شدگان از عذاب خداوند،در تو چه بسیارند و چه نیكبخت است آن كه حرمت تو نگه داشت.
بدرود كه چه بسا گناهان كه از نامه عمل ما زدودی و چه بسا عیب ها كه پوشیده داشتی.
بدرود كه درنگ تو برای گنهكاران چه به درازا كشید و هیبت تو در دل مؤمنان چه بسیار بود.
بدرود ای ماهی كه هیچ ماه دیگر را توان همسری با تو نیست.
بدرود ای ماهی كه تا تو بودی،امن و سلامت بود.
بدرود ای آن كه نه در مصاحبت تو كراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندی.
بدرود كه سرشار از بركات بر ما در آمدی و ما را از آلودگی های گناه
شست و شو دادی.
بدرود كه به هنگام وداع از تو نه غباری به دل داریم و نه از روزه ات ملالتی در خاطر.
بدرود كه هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم و هنوز رخت برنبسته از رفتنت اندوهناك.
بدرود كه چه بدیها كه با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات كه ما را نصیب آمد.
بدرود تو را و آن شب قدر تو را كه از هزار ماه بهتر است.
بدرود كه دیروز كه در میان ما بودی آزمند ماندنت بودیم و فردا كه از میان ما خواهی رفت آتش اشتیاق در دل ما شعله خواهد كشید.
بدرود تو را و آن فضل و كرم تو را كه اینك از آن محروم مانده ایم.و بر آن بركات كه پیش از این ما را داده بودی و اینك از كفش داده ایم.
بار خدایا،ما آشنای این ماهیم،ماهی كه ما را بدان شرف و منزلت دادی و به بركت نعمت و احسان خویش روزه داشتنش را توفیق دادی،در حالی كه مردمان شقی قدرش را نشناختند و شور بختی خویش را ازفضیلتش محروم ماندند.
ای خداوند،تو بودی كه ما را برگزیدی و به شناخت این ماه توفیق عنایت كردی و به سنت آن راه نمودی.تو بودی كه ما را توفیق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانی داشتی،هر چند ما قصور ورزیدیم و اندكی از بسیار به جای آوردیم.
بار خدایا،حمد تو راست در حالی كه به بدكرداری خویش اقرار می كنیم و به تبهكاری خویش معترفیم.برای رضای توست اگر دراعماق دلمان پشیمان شده ایم و از سر صدق از تو پوزش می طلبیم. پس در برابر قصوری كه در این ماه در طاعت تو ورزیده ایم،ما را پاداشی ده كه به یاری آن بر فضیلت مرغوب دست یابیم و آن اندوخته های گوناگون را كه به آن مشتاق شده ایم بستانیم. عذر تقصیر ما را در ادای حق خود بپذیر و عمر ما را تا رمضان دیگر دراز كن.و چون به رمضان دیگر رسیدیم،یاریمان ده تا آن سان كه سزای خداوندی توست عبادتت كنیم و ما را به منزلتی رسان كه سزاوار طاعت توست و به چنان اعمال شایسته ای برگمار كه ادای حق تو را در این رمضان و رمضان دیگر،بایسته باشد. بار خدایا،در این ماه اگر قصد گناه كرده ایم،یا مرتكب آن شده ایم،یا به عمد خطایی از ما سر زده،یا از سر فراموشی ستمی بر خود روا داشته ایم،یا پرده حرمت دیگری را دریده ایم،بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و گناه ما در پرده اغماض فرو پوش و ما را عفوكن و در برابر دیدگان شماتت كنندگان قرار مده و زبان طاعنان در حق ما دراز مگردان و ما را به رأفت پایان نیافتنی و فضل و كرم نقصان ناپذیر خود به كاری برگمار كه خطاهایی را كه در این ماه مرتكب شده ایم و تو آن را نپسندیده ای،از میان ببرد یا فرو پوشد.
بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندان او.ما از سپری شدن رمضان اندوهگینیم،تو ما را بر اندوه این فراق پاداش خیر ده و این روزعید و روز روزه گشادن را بر ما مبارك گردان. چنان كن كه روز عید از شمار بهترین روزهایی باشد كه بر ما گذشته و عفو تو را به سوی ماآورده و گناه ما را زدوده است.بار خدایا،گناهان آشكار و نهان ما رابیامرز.
ای خداوند،با به پایان رسیدن این ماه ما را از لوث گناه پاك نمای و با رفتنش،از ورطه گناهان برهان و از نیكبخت ترین كسانی قرار ده كه در آن به عبادت تو پرداخته اند و نصیبشان از همه بیشتر بوده و بیش ازهمه از آن بهره یافته اند. بار خدایا،اگر كسی از بندگان تو،حق این ماه آنچنان كه شایسته اوست رعایت كرده و حرمتش نگه داشته و وظایف خود و احكام آن را به جای آورده و از گناهان پرهیز كرده و به تو تقرب جسته،آن سان كه خشنودی تو نصیبش شده و رحمت تو بر او روی نهاده،ای خداوند،همانند مزدی كه او را می دهی،از خزانه بی نیازیت به ما نیز ارزانی دار و چند برابر آن از فضل خود عطا فرمای،كه خزاین فضل تو را نقصان نیست،بلكه همواره در افزایش است و معادن احسان تو دست خوش فنا نشود و بخشش تو چه بخششی گواراست.
بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و برای ما مزدی بنویس چونان مزد كسی كه این ماه را تا روز قیامت روزه داشته و تو راعبادت كرده است.
ای خداوند،ما در این روز فطر،روز عید و شادمانی مؤمنان،روزاجتماع مسلمانان به گرد یكدیگر،از هر گناه كه مرتكب شده ایم و از هركار زشت كه زین پیش از ما سر زده و از هر خیال بد كه در دل خود پنهان داشته ایم،توبه می كنیم،توبه كسی كه در دل خیال بازگشتش به گناه نیست و بار دیگر به گناه باز نگردد،توبه ای بی بازگشت،عاری ازهر گونه شك و ریب.بار خدایا،چنین توبه ای را از ما بپذیر و از ما خشنودشو و ما را در آن توبه ثابت قدم گردان. ای خداوند،ما را در شمار توبه كنندگانی در آور كه محبت خود را به آنان ارزانی داشته ای و پذیرفته ای كه به طاعت تو باز گردند،ای دادگرترین دادگران.
گزیده ای از دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه
دستان مقرب
منبع : روزنامه ابرار