پنجشنبه, ۲۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 16 May, 2024
مجله ویستا
۲۲ شهریور سال ۱۳۳۹ خورشیدی ـ اعتراضهای ظاهرا ساختگی به انتخابات تابستان سال ۱۳۳۹ و پایان نخست وزیری دکتر اقبال
شهریور سال ۱۳۳۹ خورشیدی (سپتامبر ۱۹۹۰) بحث و اعتراض و جنجال درباره انتخابات پارلمانی که در ۲۶ مرداد برگزار شده بود موضوع روز در ایران شده بود. تعجب در این بود که اعتراض به این انتخابات از سوی بخشی از دولت بر ضد بخش دیگر صورت می گرفت.
نخست ایراد گرفته شد که حزب حاکم ملیون در انتخابات سوء استفاده کرده است. با این ایراد نامزدهای منفرد جرات یافتند تا دست به اعتراض بزنند و این اعتراضها منجر به کناره گیری دکتر نصرت الله کاسمی از دبیر کلی حزب ملیون شد. دو حزب ملیون و مردم که توسط دکتر اقبال و امیراسدالله علم تاسیس شده بودند احزاب واقعی نبودند و جنبه صوری داشتند تا بازی دمکراسی درآورند. پس از کناره گیری دکتر کاسمی، سوم شهریور دادستان تهران دستور توقیف پنج صندوق اخذ رای و تعقیب قضایی اعضای انجمن های آنها را صادر کرد. حزب مردم – به احتمال زیاد با ساخت و پاخت قبلی و به منظور ساختن خبر و تسهیل کار دستگاه های روابط عمومی – خواستار ابطال انتخابات شد. پنجم شهریور شاه – احتمالا با نقشه قبلی و ... – عدم رضایت خود را از انتخابات اعلام کرد و چند روزنامه
علم در ۱۳۳۹که آمادگی قبلی داشتند دست به انتقاد شدید از انتخابات زدند و حتی خواستار برکناری دولت دکتر اقبال شدند!!. عده ای هم به دادستان تهران علیه متصدیان انتخابات اعلام جرم کردند حال آن که انتخابات قبلی و بعدی و بعدی ها بهتر از آن نبود. دکتر علی امینی انتخابات مرداد را ننگین خواند!. پنجم شهریور دکتر اقبال که ظاهرا تاریخ مصرف او تمام شده بود کناره گیری کرد و شاه، جعفر شریف امامی وزیر صنایع و معادن کابینه او را مامور تشکیل کابینه کرد. مردم که این بازیها را جدی گرفته بودند. به علاوه پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ برای نخستین بار امکان و فرصت اعتراض یافته بودند خواستار ابطال انتخابات شدند و شاه نهم شهریور از انتخاب شدگان
دکتر کاسمی که عموما از نامزدهای حزب ملیون بودند خواست که کناره گیری کنند و روز دهم شهریور انتخاب شدگان به صورت گروهی استعفاء کردند!.
در این میان پاره ای از مخالفان واقعی هم درصدد برآمدند از این فرصت که استفاده کنند و ضمن نشان دادن خودشان حرفهایشان را بزنند که با هر نقشه ای پیش آمده بود خیلی زود ورق برگشت و روال سابق از سرگرفته شد. انتخابات چند ماه بعد تجدید شد، ولی زیاد بهتر از سابق نبود. تنها چند نفر از جمله اللهیار صالح از همکاران دکتر مصدق با آراء واقعی برگزیده شدند و دوره تازه مجلس شورای ملی اسفند ماه کار خود را آغاز کرد. درباره این وقایع هنوز بررسی دقیق نشده است، ولی آن چه که مسلم است هدف، برکناری دکتر منوچهر اقبال از نخست وزیری بود. با وجود این، وی مورد بی مهری قرار نگرفته بود و بعدا دارای مقامهای مهمی شد.
نخست ایراد گرفته شد که حزب حاکم ملیون در انتخابات سوء استفاده کرده است. با این ایراد نامزدهای منفرد جرات یافتند تا دست به اعتراض بزنند و این اعتراضها منجر به کناره گیری دکتر نصرت الله کاسمی از دبیر کلی حزب ملیون شد. دو حزب ملیون و مردم که توسط دکتر اقبال و امیراسدالله علم تاسیس شده بودند احزاب واقعی نبودند و جنبه صوری داشتند تا بازی دمکراسی درآورند. پس از کناره گیری دکتر کاسمی، سوم شهریور دادستان تهران دستور توقیف پنج صندوق اخذ رای و تعقیب قضایی اعضای انجمن های آنها را صادر کرد. حزب مردم – به احتمال زیاد با ساخت و پاخت قبلی و به منظور ساختن خبر و تسهیل کار دستگاه های روابط عمومی – خواستار ابطال انتخابات شد. پنجم شهریور شاه – احتمالا با نقشه قبلی و ... – عدم رضایت خود را از انتخابات اعلام کرد و چند روزنامه
علم در ۱۳۳۹که آمادگی قبلی داشتند دست به انتقاد شدید از انتخابات زدند و حتی خواستار برکناری دولت دکتر اقبال شدند!!. عده ای هم به دادستان تهران علیه متصدیان انتخابات اعلام جرم کردند حال آن که انتخابات قبلی و بعدی و بعدی ها بهتر از آن نبود. دکتر علی امینی انتخابات مرداد را ننگین خواند!. پنجم شهریور دکتر اقبال که ظاهرا تاریخ مصرف او تمام شده بود کناره گیری کرد و شاه، جعفر شریف امامی وزیر صنایع و معادن کابینه او را مامور تشکیل کابینه کرد. مردم که این بازیها را جدی گرفته بودند. به علاوه پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ برای نخستین بار امکان و فرصت اعتراض یافته بودند خواستار ابطال انتخابات شدند و شاه نهم شهریور از انتخاب شدگان
دکتر کاسمی که عموما از نامزدهای حزب ملیون بودند خواست که کناره گیری کنند و روز دهم شهریور انتخاب شدگان به صورت گروهی استعفاء کردند!.
در این میان پاره ای از مخالفان واقعی هم درصدد برآمدند از این فرصت که استفاده کنند و ضمن نشان دادن خودشان حرفهایشان را بزنند که با هر نقشه ای پیش آمده بود خیلی زود ورق برگشت و روال سابق از سرگرفته شد. انتخابات چند ماه بعد تجدید شد، ولی زیاد بهتر از سابق نبود. تنها چند نفر از جمله اللهیار صالح از همکاران دکتر مصدق با آراء واقعی برگزیده شدند و دوره تازه مجلس شورای ملی اسفند ماه کار خود را آغاز کرد. درباره این وقایع هنوز بررسی دقیق نشده است، ولی آن چه که مسلم است هدف، برکناری دکتر منوچهر اقبال از نخست وزیری بود. با وجود این، وی مورد بی مهری قرار نگرفته بود و بعدا دارای مقامهای مهمی شد.
منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی دولت مجلس تعطیلی شنبه ها تعطیلی شنبه قوه قضائیه دولت سیزدهم شورای نگهبان رهبر انقلاب رئیس جمهور حسن روحانی
مشهد سیل قوه قضاییه تهران هواشناسی شهرداری تهران قتل پلیس فضای مجازی بارش باران سازمان هواشناسی دستگیری
مالیات خودرو قیمت خودرو قیمت دلار بازار خودرو قیمت طلا بانک مرکزی دلار مسکن سایپا بورس ایران خودرو
نمایشگاه کتاب سریال تلویزیون کتاب نمایشگاه کتاب تهران فردوسی همایون شجریان سحر دولتشاهی شاهنامه سینمای ایران دفاع مقدس سینما
دانشگاه تهران شورای عالی انقلاب فرهنگی فضا تحقیقات و فناوری
فلسطین رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل آمریکا جنگ غزه روسیه حماس ترکیه اوکراین نوار غزه طوفان الاقصی
فوتبال استقلال پرسپولیس لیگ برتر رئال مادرید جواد نکونام لیگ برتر ایران باشگاه استقلال لیگ برتر انگلیس فولاد خوزستان مهدی طارمی فولاد
هوش مصنوعی ایرانسل گوگل عیسی زارع پور تلفن همراه تبلیغات سرعت اینترنت ناسا موبایل دوربین اپل
چای دیابت خواب سرطان سرماخوردگی زوال عقل کاهش وزن دندان عقل کودک بارداری موز