عراق؛ تصویر آینده توسل به زور

دولت عراق خود را برای میزبانی یك كنفرانس بین‌المللی با شركت همسایگان عراق، اتحادیه عرب، سازمان كنفرانس اسلا‌می و پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل آماده می‌كند؛ نشستی كه حضور نمایندگان ایران و آ‌مریكا در آن و احتمال مذاكره دوجانبه بین آ‌نها، انتظار ذوب یخ‌های دیپلماتیك بین تهران - واشنگتن را بیشتر از احتمال همگرایی قدرت‌های غربی و منطقه‌ای درباره بازگشت ثبات و امنیت در عراق برمی‌انگیزد.
كنفرانس بین‌المللی عراق از یك جهت بیانگر عزم قدرت‌های پیرامونی و فرامنطقه‌ای در كاستن از ارتفاع آتش خشونت‌ها است كه كل خاورمیانه را با خطر حریق افراط‌گرایی و خشونت‌طلبی تهدید می‌كند و از دیگر جهت نشان‌دهنده تغییرجهت بادبان سیاست‌های چندین ساله با استشمام بوی انتشار ناامنی است كه لزوم اجتناب از غرق شدن در برمودای ناآرامی‌های فرقه‌ای - مذهبی را نمایان می‌سازد. این نشست در حالی برگزار می‌شود كه قریب به اتفاق شركت‌كنندگان آن با هشدار نسبت به وقوع ماجراجویی نظامی دیگری در منطقه، بر ضرورت حل و فصل مسالمت‌آمیز پرونده هسته‌ای ایران تاكید كرده و نسبت به ایجاد روزنه‌های امید به امكان توافقی جامع میان تهران - واشنگتن امیدوارند.
ورود كنشگران فرامنطقه‌ای به معادله بازگشت ثبات در عراق،به وضوح پرده از نامحصور بودن ناآرامی‌های منطقه‌ای برداشته و نگرانی از تكرار خشونت‌ها با ماجراجویی دیگری بر همین استدلا‌ل از مرزهای منطقه‌ای فراتر رفته و به حوزه بین‌المللی راه می‌یابد. از همین روست كه استمداد از مجاوران عراق از سوی مهاجران غربی علا‌وه بر اینكه رویای استقرار ثبات منهای مشاركت همسایگان را می‌نمایاند، نمونه‌ای ملموس از اوج‌گیری دغدغه‌ها نسبت به برنامه هسته‌‌ای ایران را به عرصه می‌آورد. چنانكه پروسه طی شده در عراق آزمونی است كه آزمودن مجدد آن و برگزاری كنفرانس بین‌المللی امنیتی در منطقه پس از ماجراجویی نظامی دیگر را به كابوسی بی‌پایان بدل می‌سازد.
عراق امروز، تصویری شفاف از آینده توسل به زور در حل و فصل معضلا‌ت بین‌المللی است و بهترین سند چرایی ائتلا‌ف جهانی علیه درگیری نظامی در منطقه، چرا كه با لحاظ موقعیت ژئواستراتژیك و ژئوپلیتیك ایران در منطقه اندك جرقه‌ای در كانون خاورمیانه‌توان آتش‌افروزی وسیع را در خود مستتر دارد. كنفرانس بین‌المللی عراق علا‌وه بر اینكه فرمول‌های اتهام‌افكنی را در معادله‌های امنیتی بی‌اثر می‌‌‌سازد، بهره‌گیری از نفوذ سیاسی- معنوی ایران در عراق را جایگزین آن می‌كند.

منبع : روزنامه اعتماد ملی