عبور سالها

وقتی پس از سالها همكلاسی ام را در صف اتوبوس دیدم، نشناختمش، چه قدر پیر شده بود..! به خانه كه رسیدم عصایم را گوشه ای گذاشته و قبل از هر كاری باطری سمعكم را عوض كردم. به دنبال دستگاه فشار خون می گشتم كه همسرم با نگرانی گفت: باز هم امروز رفتی فیزیوتراپی و فراموش كردی قرصهایت را بخوری و طبق معمول قرصهای قلب، نقرس و قندم را آورد. تا شب از فكر همكلاسی ام بیرون نمی آمدم، طفلك چه قدر پیر و فرسوده شده بود...
مصطفی چترچی

منبع : همشهری