مراکز خرید برای جامعه مرفه هند

رفاه رو به رشد هندی‌ها بازار جدیدی برای شركت‌های تولیدكننده محصولات فانتزی ایجاد نموده است.
اواخر قرن ۱۹، مهاراجه‌های هند با یك شركت طراحی مد آشنا شدند به نام لویی ویتون (Louis Vuitton) و این شركت كوچك را با سیل سفارش‌های فانتزی از قبیل انواع دستبند‌های چرمی، تودوزی‌ها و تجهیزات فانتزی داخل اتومبیل رولزرویس، كیف‌های فانتزی زنانه و مردانه و... انباشته كردند.
اما پس از استقلال، زمانی كه شاهزاده‌ها و اشراف هندی، ثروت‌های خود را از دست دادند، این سفارش‌ها تمام شد. دوباره در سال ۲۰۰۲ گروه LVMH كه یك گروه بزرگ تولیدكننده اجناس لوكس و فانتزی است، بسیاری پیروزمندانه وارد هند شد و در ۲۰۰۴ در دهلی و بمبئی بوتیك‌هایی را راه‌اندازی كرد. هدف این گروه، نسل جدید مهاراجه‌های هند بود كه از اقتصاد آزاد هند به وجود آمده‌اند: متمول، پرزرق و برق و پرجمعیت.
سایر شركت‌های بزرگ به دنبال آن سرازیر شدند، شركت‌هایی مثل شانل (Chanel) و بولگاری (Bulgari). در ماه‌های اخیر، انبوهی از مارك‌های تجاری شیك و لوكس آگهی‌های گشایش نمایندگی‌ها و بوتیك‌هایشان در هند منتشر شد كه شركت‌های دولچه‌ اندگابانا (Dolce & Gabbana)، هرمس (Hermes)، جیمی كو (Jimmy Choo) و گوچی (Gucci) نیز در زمره این شركت‌ها هستند. بانوان هندی به زودی تشویق می‌شوند تا بیش از ۱۰۰دلار برای تولیدات شركت لاپرلا (La Perla) (یك شركت ایتالیایی تولیدكننده پوشاك زنانه) بپردازند.
اما به هر حال بازار امروز هند، غول‌های بزرگ تولیدكننده لوازم فانتزی را به هیجان آورده است. طبق گزارش آمریكن اكسپرس (شركت خدمات مالی)، هندوستان بیش از یك‌میلیارد نفر جمعیت دارد اما كمتر از ۱۰۰هزار نفر از آنها میلیونر هستند. این شركت پیش‌بینی كرد كه رقم میلیونر‌ها در سه سال آینده با رشد ۸/۱۲درصد در سال افزایش خواهد یافت.
شركت مك‌كنزلی گلوبال پیش‌بینی می‌كند كه قشر متوسط جامعه هند كه سالیان طولانی اكثریت ملت هند را تشكیل می‌دادند تا سال ۲۰۲۵ میزان درآمدشان سه برابر خواهد شد و این اتفاق باعث می‌شود كه نزدیك به ۳۰۰میلیون نفر از فقر نجات یافته و جمعیت متوسط ۱۰برابر شوند.
در این مدت كوتاه، بازار مصرف در همه قشرها به طور ناگهانی افزایش یافته است. اگر چه محدودیت بازار خرده‌فروشان بزگر دنیا مثل وال‌مارت (Wal-Mart) و تسكو (Tesco) در هند باعث شد كه این شركت‌ها به طور مستقیم وارد بازار هند نشوند، اما راه‌های فرار از مقررات هم وجود دارد. به طور مثال محصولات خودشان را در یك شركت مشترك‌المنافع و با عنوان شركت اجناس فانتزی عرضه كردند.
از ژانویه ۲۰۰۶ به این شركت‌ها اجازه داده شد تا ۵۱درصد شركت‌های تجاری مشاركتی هند را در اختیار بگیرند. ضمن اینكه هند برخلاف چین بازار بسیار جذابی برای اشیای فانتزی است و صنعت كپی‌سازی و تقلبی‌سازی موفقی ندارد. كسب مجوز بسیار آسان گشته است. اواخر سال‌جاری مجله ووژ (Vogue) كه یك ژورنال مد است، یك سری از تیراژ مجله خود را با ویرایش هندی به بازار هند عرضه خواهد كرد.
اما هنوز هم موانعی برای رشد باقی مانده است. بهای سنگین عوارض واردات كالا سبب گران‌تر شدن این كالاهای لوكس می‌گردد. هندی‌های مرفه كه توانایی سفر به كشورهای مختلف اروپایی هستند می‌توانند این اجناس را از هر كشور دیگری خریداری كنند. جست‌وجو و یافتن محل مناسبی برای گشودن یك فروشگاه، مشكلاتی به همراه دارد. اكثر بوتیك‌های طراح مد، در هتل‌های ۵ستاره قرار داشتند.
اما همه چیز در حال تغییر است. در سال ۲۰۰۷ مركز خرید پیاده جدیدی به نام امپوریو(Emporio) در نزدیكی جنوب دهلی كه بسیار منطقه پررونق و پردرآمدی است گشوده خواهد شد. به نظر می‌رسد كه خیلی چیزها در حال تغییر و تحول است اما هنوز هم گشودن بازار هند به روی كالاهای خارجی چندان آسان نیست.
اكتبر سال گذشته اتحادیه شركت‌های طراح مد و تولیدكننده كالاهای فانتزی كه متشكل از ۶۷۵شركت است فصل جدیدی را به هند اختصاص داد. ریاست این اتحادیه، دویانی رامان، بازار خرید كالاهای لوكس هند را به قفسه‌ای تشبیه كرد كه هر روز پر از لباس‌های زیبا و لوازم تزئینی جدیدی می‌شود، و در صورتی كه دقت و مراقبتی وجود نداشته باشد بسیار نامرتب خواهد شد.
وی افزود: این دقت و مراقبت می‌تواند شامل تعلیم و آموزش فروشندگان این اجناس باشد كه رفتاری مناسب در القای درك نیاز اجناس لوكس و فانتزی به مشتریان هندی داشته باشند. وی از تمامی تولیدكنندگان پرسید: چگونه آنها را آموزش خواهید داد تا مزیت یك كیف مد روز فانتزی ۴۰۰دلاری بر یك كیف ساده و ارزان اما مقاوم را متوجه شوند؟

منبع : روزنامه دنیای اقتصاد