وسترن، ژانر مرده ای که گاهی نفس می کشد

وسترن از ژانرهای مرده سینما ست. با این حال، هر چند سال یک بار فیلم وسترن خوبی از راه می رسد تا همه ما را به یاد آن سال های طلایی سینمای وسترن بیندازد.
به یاد آن سال هایی که تماشاگران سینما بسیار بیشتر از امروز برای سینمای پایبند به ارزش ها، ارزش قائل بودند و فیلم های وسترن مظهر این گونه فیلم ها به شمار می رفتند.
»سه و ده دقیقه به یوما« از حیث خطوط داستانی اش شباهت زیادی دارد به فیلمی تحت همین عنوان که پنجاه سال پیش ساخته شده است.
اما »جیمز منگولد« کارگردان نسخه حاضر با کار بیشتر روی کاراکترها، دیالوگ ها و بازی ها، فیلمی به مراتب ارزشمندتر از نسخه پنجاه سال پیش عرضه کرده است.
او با دوری از نمایش بی دلیل خشونت اکشن را به عنصر ثانوی فیلم خود بدل کرده است.
جذابیت اساسی فیلم کاراکترهای اصلی و فرعی آن است و همچنین خوب بازی کردن این دو کاراکتر در کنار هم، با این حال سی دقیقه پایان فیلم که در آن اکشن اوج می گیرد، بسیار خوش ساخت، خوش ضرباهنگ و آکنده از تعلیق از کار در آمده است.
فصل پایان بندی نیز قانع کننده، قابل تحمل و متناسب با بقیه فیلم است.
فیلم »سه و ده دقیقه به یوما« بر اساس داستانی کوتاه و بسیار ساده ساخته شده است.مردی به اسم »دن اونز« (کریستین بیل) که یک پای خود را در جنگ های داخلی آمریکا از دست داده و اهل شرق این کشور است، به ایالت آریزونا در غرب آمریکا آمده است.
دن که صاحب زن و فرزند است سعی دارد در حرفه مزرعه داری بخت خویش را بیازماید. اما اوضاع چندان بر وفق مراد او نیست.
همسایه زورگو و قلدر دن به او فشار می آورد که زمینش را رها کند و برود، در همین حال منطقه در ترس از سرخ پوستان به سر می برد. باندهای تبهکاری نیز هر از چند گاهی موجب مشکل می شوند.
بن وید (راسل کرو) رهبر یکی از باندهاست که به سبب سرقت هایش از بانک و قتل شهره عام و خاص است.
دن طبق ماجراهایی عضو گروهی پلیسی می شود که ماموریت دارد بن وید را به قطار برسانند و تحویل مقامات دهند.
در این بین دن متوجه می شود پسر نوجوانش در تعقیب آن هاست و پسر نوجوان شیفته »بن وید« شده است و....
این سینمایی زیبا تعطیلات نوروز سال پیش از تلویزیون پخش شده است.

منبع : روزنامه خراسان