عراق ۴ سال در اشغال

«در جنگ خلیج فارس در سال۱۹۹۱ به رغم آن كه نیروهای آمریكایی مستقر در كویت براحتی می توانستند به ماموریت خود برای تعقیب نیروهای عراقی تا بغداد ادامه دهند و در همان دوران نظام حاكم در عراق را سرنگون كنند اما به این كار مبادرت نكردند.
از جورج بوش پدر دلیل عدم اقدام دولت وقت واشنگتن برای سرنگونی دولت سابق عراق در جنگ كویت پرسیده شد و پاسخ وی اینگونه بود: به اشغال در آوردن عراق جنگ داخلی میان طوایف مختلف این كشور ایجاد می كند و این امر نیروهای آمریكایی را در آستانه ورود به باتلاقی قرار خواهد داد كه خروج از آن بسیار سخت خواهد بود.»
نجم عبود البازی، تحلیلگر روزنامه الشرق الاوسط -چاپ لندن- به مناسبت ۹ آوریل، سالروز سقوط بغداد در سال ۲۰۰۳ با ارائه تحلیلی درباره جنگ عراق با عنوان «چهار سال از قتل، تجاوز و بحران گذشت» نوشت: «بوش پدردر ادامه پاسخ خود به این سوال می گوید: «قطعنامه ۶۷۸ شورای امنیت كه در سال ۱۹۹۰ صادر شده است به نیروهای آمریكایی اجازه می دهد كه نیروهای عراقی را از كویت خارج سازد اما مجوز اشغال عراق در هیچ یك از بندها یا تبصره های این قطعنامه نیامده است بنابراین حمله به عراق با مخالفت شدید جهانی و همپیمانان آمریكا مواجه خواهد شد.
من نمی خواهم نیروهای آمریكایی قربانی به اشغال در آمدن كشور دیگر شوند و جان آنها بهای اشغال كشور دیگر باشد.» سیاست بوش پدر به رغم تمامی انتقادات وارده و ضعفهای آشكاری كه داشت نسبت به سیاست های بوش پسر بسیار معقولانه تر و منطقی تر بود و به رغم آن كه این سیاستها هم چنان بر اساس منطق استعمار و استثمار ثروت های منطقه بود اما بسیاری از حرمت های سیاسی ملت ها و كشورهای منطقه رعایت می شد.»
در ادامه این تحلیل آمده است: «دولت بوش پسر در ۲۳ مارس ۲۰۰۳ بر اساس تعریف صریح قانون و روابط بین المللی به یك جنگ نامشروع علیه عراق اقدام كرد و این كشور را به رغم مخالفت جامعه جهانی به اشغال خود در آورد.
پس از آن با توجه به وقایع موجود كه همه دال بر تجاوز آشكار آمریكا به همراهی انگلیس علیه عراق بود این دو كشور فورا خود را به عنوان دو كشور اشغال كننده عراق اعلام كردند و یك حاكمیت و فرمانروایی آمریكایی در این كشور تشكیل دادند كه ریاست این دولت آمریكایی عراق را شخصی به نام پل برمر بر عهده گرفت.
دیدیم كه بوش پسر بر خلاف منطق سیاسی بوش پدر بی اعتنا نسبت به تمامی اصول و قواعد و بدون در نظر گرفتن بسیاری از حرمت های سیاسی و ملی منطقه به اشغال عراق اقدام كرد.»تحلیلگر الشرق الوسط در ادامه می نویسد: «با توجه به آن كه جنگ عراق به اعتراف رسمی جامعه جهانی یك جنگ نامشروع بودارزیابی ها و تحقیق از همان ابتدای جنگ آغاز شد و بر اساس اسناد و مدارك بدست آمده از سوی مقامات مسوول آمریكایی و انگلیسی مخالف جنگ و نیز اسناد و مداركی كه سازمان ملل ارائه كرد ثابت شد كه جنگ عراق با هدف محقق ساختن اهداف و منافع سیاسی و استراتژیك در منطقه انجام گرفته است و این امر رسما اعلام شد.حالا در سالروز سقوط بغداد و نظام حاكم در عراق قرار گرفته ایم و چهار سال از جنگ عراق می گذرد، چهار سالی كه از ابتدا با هرج و مرج سیاسی و ناامنی آغاز شد و تا به امروز با گسترش تنش و بحران در این كشور ادامه دارد.
امروز با گذشت چهار سال آمریكایی ها به این واقعیت رسیدند كه به اشغال در آوردن عراق بزرگترین اشتباهی بود كه توسط دولت فعلی آمریكا انجام گرفت و این اشتباه فاحش در تاریخ آمریكا به ثبت رسید. شكست جمهوری خواهان در انتخابات میاندوره ای آمریكا و موافقت مجلس نمایندگان و مجلس سنای این كشور با تعیین جدول زمانی مشخصی برای خروج نیروهای آمریكایی از عراق بزرگترین برهان و دلیل بر شكست خفت آور دولت بوش در جنگ عراق است.»البازی می نویسد: «امروز با افزایش روز به روز تعداد تلفات نیروهای آمریكایی در عراق بار دیگر شبح ویتنام بر فراز عراق سایه می افكند و با ظهور اولین افق های شكست طرح امنیتی بغداد برای كنترل عراق و كاهش تلفات و خشونت در این كشور، آخرین امیدهای دولت بوش از میان می رود.
هنری كیسینجر، مشاور اسبق شورای امنیتی ملی آمریكا در آخرین ارزیابی خود از جنگ عراق گفته است: «نوع عملیات نظامی جاری در عراق به گونه ای است كه از سرگیری و برقراری گفتگو های صلح در این كشور را در شرایط پیچیده و سخت قرار می دهد و همین امر منجر به آن می شود كه محقق ساختن هر گونه پیروزی نظامی در این كشور با سختی انجام گیرد بنابراین به دست گرفتن زمام امور در این كشور كاری است ناممكن.»
البازی در پایان این تحلیل می نویسد: «پس از گذشت چهار سال از اشغال عراق این سوال مهم و اساسی پرسیده می شود كه برغم تمامی شرایط سخت موجود آیا راهی برای برقراری مجدد روند طبیعی زندگی در عراق و پایان دادن به این چرخه گردان آسیاب خشونت در عراق وجود دارد؟ شاید پاسخ به این سوال را از لابه لای پاسخ های شیخ حارث الضاری، دبیركل هیات علمای مسلمین عراق كه اخیرا مصاحبه ای را با الشرق الاوسط داشته است بتوان یافت. وی تنها راه حل بحران های فعلی عراق را منحل ساختن دولت فعلی كه محل انتقاد، چالش و اعتراض بسیاری از طوایف و احزاب سیاسی عراقی است دانست.
الضاری می گوید: «باید این دولت منحل شود و به جای آن یك دولت قوی و قدرتمند با انتخاب مردم و نیز یك ارتش ملی قوی تشكیل شود.»همچنین شیخ الضاری تعیین جدول زمانی مشخص برای خروج نیروهای آمریكایی از عراق در سریعترین وقت ممكن را یكی دیگر از راه حل های موجود برای حل بحران عراق دانست.
آری، به اجماع همه تحلیلگران خروج سریع نیروهای آمریكایی از عراق برغم پیامدهای منفی كه می تواند داشته باشد بهترین راه كار و راه حل مناسب برای پایان دادن به بحران های فعلی عراق است.چنانچه بوش بخواهد بار دیگر بی اعتنا به نظرات موجود همچنان به سیاست های قتل و كشتار ادامه دهد مطمئنا آمریكا با موج جدیدی از مقاومت های مردمی عراق مواجه خواهد شد و با خواری و ذلتی توصیف ناپذیر عراق را به صاحبان اصلی آن واگذار خواهد كرد.»

منبع : روزنامه ابرار