مبارزه بیولوژیک با پشه

تیمی از دانشمندان بریتانیایی دریافته است که تماس با سطحی که آغشته به این قارچ است، می تواند برای پشه مرگبار باشد.
تیمی از دانشمندان بریتانیایی دریافته است که تماس با سطحی که آغشته به این قارچ است، می تواند برای پشه مرگبار باشد.
این مطالعه که در نشریه "ساینس" چاپ شده است نشان می دهد که ۹۰ درصد پشه هایی که در تماس با این قارچ قرار گرفتند ظرف مدت ۱۴ روز از بین رفتند.
مالاریا سالانه جان دست کم یک میلیون نفر به خصوص کودکان و زنان باردار در آفریقا را می گیرد.
معالجه مالاریا بسیار دشوار است زیرا انگل آن به سرعت در مقابل داروهایی که برای درمان آن به کار می رود مقاوم می شود و پشه که ناقل آن است نیز در مقابل آفت کش ها مقاومت حاصل می کند.
پژوهشگران دانشگاه ادینبورو و "امپریال کالج" در لندن راه های نابودی پشه را بررسی کردند.
پشه پس از مکیدن خون انسان، برای چند ساعت روی یک سقف یا یک دیوار می نشیند تا استراحت کند.
محققان در پی کشف چیزی بودند که این حشرات را در مدت استراحت آلوده کند.
● &#۰۳۹;عدم مقاومت&#۰۳۹;
آنها نوعی قارچ از گونه "بیووریا باسیانا" را از طریق مالیدن هاگ های (اسپور) غیرفعال به طور مستقیم و همچنین با پاشیدن آن به صورت افشانه (اسپری) روی تور پشه بند، امتحان کردند.
پس از تماس پشه با هاگ ها، قارچ شروع به تکثیر کرده و وارد بدن پشه می شود و سپس به رشد خود ادامه می دهد تا او را بکشد.
نه تنها بیش از ۹۰ درصد پشه ها ظرف ۱۴ روز پس از تماس با قارچ نابود شدند، بلکه این وضع چنان برای آنها کوبنده بود که حتی پیش از تلف شدن به سختی قادر به پرواز و انتشار بیماری بودند.
در تست های آزمایشگاهی، آلودگی پشه به قارچ به میزان ۹۸ درصد از انتقال مالاریا کاست.
مساله مهم آلوده کردن حشره به این قارچ در اسرع وقت پس از تغذیه آن از خون آلوده است.
در حدود دو هفته طول می کشد تا انگلی که وارد بدن پشه شده آنقدر رشد کند که بتواند فرد دیگری را که پشه نیش می زند آلوده کند.
اگر حشره در این فاصله کشته شد، در آن صورت فرصت انتقال انگل مالاریا را نخواهد داشت.
دانشمندان گفتند که هیچ شاهدی وجود ندارد که نشان دهد پشه در مقابل قارچ مقاومت حاصل می کند.
براساس این تحقیقات و مطالعه دیگری که همزمان در مجله "ساینس" منتشر شده است کشورهای غربی از قبل برای استفاده از قارچ برای مبارزه با شته، موریانه و سایر آفت ها، پروانه صادر کرده اند.
دکتر مت توماس از "امپریال کالج" لندن که این تحقیقات را هدایت کرده است گفت که اگر او بتواند منابع مالی لازم برای تحقیقات بیشتر را به دست آورد، قادر خواهد بود یک "محصول قابل عرضه" را ظرف سه تا پنج سال تهیه کند.

منبع : درمانگران حکیم خراسان