ماه خدا و آشنایی با قرآن

رمضان ماه خدا و ماه آشنایی با قرآن است در این ماه به قرائت قرآن بسیار تأكید و سفارش شده است. و در بین مسلمانان مرسوم است كه در ماه مبارك رمضان بیشتر از ماههای دیگر قرآن میخوانند و این خود وسیلهای است كه انسانها با قرآن و معارف الهی آشنایی بیشتر پیداكنند و برای پیشرفت در صراط الهی از قرآن مجید آموزش بگیرند. در قرآن و روایات و احادیث آمده كه ماه مبارك رمضان ماه نزول قرآن و ماه آشنایی با قرآن و ماه خداست.
[ایام روزه] ماه رمضان است كه قرآن در آن نازل شده است كه راهنمای مردم است و آیات روشنگری شامل رهنمودها و جدا كننده حق از باطل در بر دارد. پس هر كس از شما كه در این ماه حاضر [مقیم] بود بر اوست كه روزه بگیرد و هر كس بیمار یا در سفر بود، باید تعدادی از روزهای دیگر [روزه بدارد] خداوند برای شما آسانی میخواهد و برایتان دشواری نمیخواهد تا سرانجام شمار [روزهای روزه] را كامل كنید و خداوند را برای آن كه رهنمونتان كرده است تكبیر بگویید باشد كه سپاسگزار باشید.
در تفسیر این آیه در تفسیر گازر چنین آمده است: ماه رمضان آن است كه قرآن در آن فرستاده شد قرآنی كه راه نماینده است مردمان را از ظلالت و حجتهای روشن است از شریعت و اسلام و فرق میان حلال و حرام. پس هر كه در ماه رمضان حاضر بود و در وطن خود ساكن باشد و مسافر نباشد باید كه روزه دارد چون شرایط وجوب وشرایط صحت وی را حاصل بود ماه را شهر خواند كه رمضان نامی است از نام خدای پس این ماه را مطلق رمضان نگویند. امام صادق (ع)از پدران خود از رسول خدا (ص) نقل كرده است كه رسول خدا فرموده است: شهر رمضان شهرالله. ماه رمضان ماه خدای است.
حضرت علی (ع) در باره تلاوت قرآن و اهمیت آن در ماه مبارك رمضان فرمودند: ای روزهدار به تلاوت قرآن در شبها و روزهابه خدا تقرب بجوی. زیرا كتاب خدا شفاعت كنندهای است كه در قیامت شفاعتش رد نمیشود برای قرائت كنندگان آن و بقدر تلاوت آیات قرآن كریم درجاتش در بهشت بالا میرود. ای روزه دار بشارت باد تو را هر نفسی كه در این ماه میكشی ثواب تسبیح در نامهٔ عمل تو مینویسند.
رسول گرامی (ص) فرمودند: ای مردم هر كس آیهای در ماه مبارك رمضان تلاوت كند ثواب تلاوت یك آیه به اندازه ثواب تلاوت تمام قرآن در غیر ماه رمضان است.
رسول گرامی (ص) فرمودند: حسادت جایز نیست مگر در دو مورد یكی نسبت به مردی كه مالی را خداوند به او داده و وی در راه خدا آن را شب و روز انفاق میكند و دوم نسبت به شخصی كه به قرآن آگاه است و شب و روز آن را اقامه میكند.
«علیك بقراءهٔ القرآن فان قراءهٔ كفارهٔ للذنوب و ستر فی النار و امان من العذاب». رسول گرامی (ص) فرمودند: «بر تو باد به قرائت قرآن، همانا كه خواندن قرآن كفاره گناهان است و پوشش میباشد در مقابل آتش و امانی محسوب میشود از عذاب دوزخ».
امیرالمؤمنین علی (ع) در مورد تلاوت قرآن و فضیلت آن فرمودند: «خانهای كه در آن قرآن تلاوت میشود و یاد خدا میشود بركات آن افزون میگردد فرشتگان به آن خانه وارد میگردند و شیاطین از آن دور میشوند و خانهای كه در آن قرآن تلاوت نمیشود و یاد خدا نمیشود بركات آن كاسته میشود فرشتگان از آن خانه دور میشوند و شیاطین به آن خانه وارد میشوند».
«من انس بتلاوهٔ القرآن لم توحشه مفارقهٔ الاخوان» امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودند: كسی كه به تلاوت قرآن انس پیدا كرد جدایی دوستان او را به وحشت نخواهد انداخت.
امام باقر (ع) فرمودند: «لكل شیء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان» «برای هر چیزی بهاری است و بهار قرآن ماه رمضان است».
«القرآن عهدالله الی خلقه فقد ینبغی للمرء المسلم ان ینظر فی عهده و ان یقرء منه فی كل یوم خمسین آیه». امام صادق (ع) فرمودند: قرآن عهد خداوند است با بندگان او، پس سزاوار است كه هر فرد مسلمان در هر روز به آن عهد نظر كند و از آن پنجاه آیه قرائت كند».
از امام رضا (ع) از پیامبر (ص) كه فرمودند: قسمتی از قرآن خواندنتان را به منزل اختصاص دهید، همانا خانهای كه در آن قرآن تلاوت شود بر اهلش آسان میگذرد و خیر وبركت آن منزل زیاد شده و اهلش در فراوانی واقع میشوند.

منبع : سازمان آموزش و پرورش استان خراسان