باروت

از مدارک و شواهد بر می‌آید که کشور چین باروت را ساخت و آنگاه این ماده به نقاط دیگر راه یافت اما ظاهراً در ایران باروت ساخته و به‌کار برده شده است و مد‌ها پیش از اسدی کاربرد نظامی داشته از جمله در اشعار اسدی طوسی آمده است:
مرآن خیمه بد پیش برج حصار
در آن برج بودی شه قلعه‌دار
یکی دیگ منجز (منجن) در آن قلعه بود
که تیرش بد از سنگ صدمن فزود
بدار و مران رعد انباشته
همه روز تا شب نگه داشته
وزان برج آن سنگ آمد رها
بدان آتش و دود چون اژدها
زباده چو آن رعد انداختند
جهان از نریمان به پرداختند
● باروت Gunpowder: مخلوطی است که نیترات پتاسیم Kno۳ گرد زغال و گوگرد. در اثر اشتعال، ضمن انجام یک دسته واکنش‌های شیمیائی در فضای کوچک و محدودی مواد گازی شکل ایجاد می‌کند و باعث انفجار می‌شود.
چنیان باروت را در عصر دودمان تانگ اختراع کردند، ولی از سر خرد، مدت‌ها تنها در آتش بازی به‌کار می‌رفت. در روزگار دودمان سونگ (۱۱۶۱ میلادی) از آن نارنجک ساختند و در جنگ به‌کار بردند. اعراب بر اثر تجارت با چینی‌ها شوره را که عنصر اصلی باروت است شناختند و آن را برف چینی نامیدند و رمز آن را با خود به غرب بردند و به علاوه از آن استفاده نظامی می‌کردند. راجر بیکن، اول بار بود که در اروپا از باروت نام برده گویا بر اثر کتاب‌های عربی بود.

منبع : مطالب ارسال شده