استرس های شغلی

در بررسی های اخیر آمریكایی ها، شغل را مهم ترین عامل بروز استرس معرفی كرده اند. همچنین عدم فعالیت های ورزشی اجتماعی باعث ایجاد استرس در افراد است. یك سوم آمریكایی ها اذعان داشته اند كه همواره برای رسیدن به محل كار خود عجله دارند و نیمی از این كه هزینه بسیاری را صرف روزهای تعطیل می كنند، ناراحتند. نگرانی در باره شغل های اجرایی، حقوق، امنیت شغلی، ازدیاد سرگروه های شغلی، سركارگران و مشتریان عامل مؤثری در ایجاد استرس است. استرس بیش از حد شغلی باعث می شود تا افراد نتوانند در موقع لزوم تصمیمات درستی را در ارتباط با شغلشان اتخاذ نمایند.
فراهم آمدن فرصت های لازم برای رسیدن به امور كاری و زندگی روزمره و احساس رضایت شغلی، سطح كاری كارگران را بالا می برد و استرس را به حداقل می رساند. اگر استرس مربوط به شغل باشد، نتایج تخریب كننده ای از لحاظ فیزیكی، ذهنی و یا هیجانی به همراه خواهد داشت. این گونه استرس ها زمانی رخ می دهد كه فرد احساس رضایت و انگیزه كامل از كار و تلاش خود نداشته و براین باور است كه اهداف شخصی را در این باره به دست نخواهد آورد. افرادی كه دارای شغل های امدادی و یاری رساننده در جامعه هستند نظیر معلم ها، كارگران، متصدیان، افسران پلیس و غیره، بیشتر در معرض ابتلا به این نوع افسردگی هستند. افرادی كه از افسردگی های روانی رنج می برند كلیه تفریحات و اهداف مهم زندگی خود را ترك می كنند. برای بعضی از افراد نیز این بیماری انگیزه های شغلی را كاهش داده و یا تحت الشعاع قرار می دهد كه برای جلوگیری از این نوع افسردگی ها نیازمند اصلاح مهارت های زمانی در مدیریت هستیم.البته ممكن است كه حالت های استرس زا برای هر شخصی رخ دهد و برخی موارد استرس زا غیرقابل اجتناب هستند. تحمل افسردگی های ناشی از عوامل بیرونی در افراد بستگی به خود شخص دارد. شما می توانید روش های درستی را اتخاذ كرده تا بر افسردگی خود غلبه كنید و آن را از بین ببرید.
●نكاتی در باره فعالیت های روزانه
۱ - بر روی صندلی راحتی خود به مدت ۱۰-۵ دقیقه نشسته و چند نفس عمیق بكشید.
۲ - به خود آرامش داده و تصور كنید كه تا حد امكان با نشاط هستید و نسیم ملایمی پوستتان را نوازش می دهد و یا صدای آبشار را می شنوید.
۳ - بایستید و بعضی از تمرینات كششی و انعطافی را انجام دهید. با یك حركت آرام سرتان را از یك طرف به طرف دیگر بچرخانید. دستانتان را جلوی صورت قرار داده و بالای سرتان ببرید. به آرامی آن را خم نموده، سپس آنها را آزادانه رها كنید.۴ - برنامه زمانی خاصی را تنظیم كنید و در آن فعالیت های روزانه خود را ثبت كنید. به عنوان مثال زمانی را برای قدم زدن و صحبت كردن با یك دوست اختصاص دهید و یا طوری برنامه ریزی كنید كه ۱۵ دقیقه زودتر از گذشته به رختخواب بروید.
مسعود صابری

منبع : روزنامه همشهری