دور برگردان ادوار در میان کوره راه اصلاحات

تئوری «شبه براندازی» که در ادامه نقد اصلاحات درون ساختاری و در نتیجه عدول از گفتمان «اصلاح» در سازمان ادوار ریشه دوانده، حاصل پیوند عمیقی ست که میان این سازمان و جریان اپوزیسیون برون حکومتی علی الخصوص ملی - مذهبی ها ایجاد شده است.
همان طور که پیش تر اشاره شد، بر مبنای نظریه اصلاحات از برون ساختار، تنها گروه تأثیرگذار در این عرصه، از منظر سازمان ادوار، جریان های ملی - مذهبی بودند و لذا پیوندی عمیق با آنها برقرار نمود.
ابراهیم یزدی هم وقتی به دفتر سازمان ادوار رفته بود تا در سلسله جلسات انتخاباتی سازمان شرکت کند، این گونه به این مطلب اذعان کرد:
« در محورهایی که نهضت آزادی مواضعی دارد ، بامواضعی که ادوار تحکیم براساس بیانیه هایی که منتشر کرده است و اظهار نظرهایی که کرده است، یک هم خوانی وجود دارد. به عبارت دیگر من می توانم با قاطعیت بگویم که در محور مواضع سیاسی، میان محورهای کلیدی بین نهضت آزادی و ادوار یک هماهنگی وجود دارد ]...[ من تصورم این است که در مواضع سیاسی مان با هم تفاوتی نداشته باشیم. در زمینه ایدئولوژیک هم از آنجا که شما از تبار روشنفکران دینی محسوب می شوید لذا در یک سلسله مسائل کلیدی و اصلی باهم همسو هستیم.» ۳۵
همانطور که مشاهده نمودید، این بیان به وضوح حاکی از یک ارتباط دو سویه و تنگاتنگ، میان سازمان ادوار و جریان ملی - مذهبی است؛ لذا سناریویی که این سازمان برای خود ترسیم نموده نیز کاملا منطبق بر آراء آن جریان و همچنین اپوزیسیون خارج از کشور بوده و خود، نقش حلقه واسط را میان جریان های مذکور و جنبش دانشجویی ایفا می کند.
علاوه بر نکات مذکور در بخش های گذشته در مورد اهداف ، برنامه ها و رویکردهای سازمان ادوار آنچه را که به عنوان سناریوی کلان سازمان می توان مورد نظر قرارداد بدین شرح می باشد:
الف ) نقد اصلاح طلبی از درون ساختار
طبق بیان گذشته ، در ادامه تغییر رویکرد گروهی از اصلاح طلبان در میانه راه جنبش اصلاحات و طرح نظریه «گذر از خاتمی»، سازمان ادوار یک قدم فراتر نهاد و به طور کلی اصلاحات از درون ساختار و از بالا به پایین را غیر ممکن عنوان کرد.
دلیل این ادعا را نیز، عدم دستیابی اصلاح طلبان، در دوره ۸ ساله فعالیت های خود، به نتایج حداقلی می داند. همین مطلب باعث شد که سازمان ادوار در انتخابات مجلس هشتم به نفی اصلاحات پارلمانتیستی پرداخته و شرکت در این انتخابات را بی معنا قلمداد کند.
حال ببینید این موضع گروهک ادوار تا چه میزان در اظهارات فعالین مخالف نظام قابل مشاهده است. در این خصوص ابراهیم یزدی چنین تصریح دارد:« ما به دنبال تغییر در ساختارهای حقیقی هستیم نه حقوقی ،نه به این معنا که خواهان ادامه ساختارهای حقوقی هستیم، نه، آن باید اصلاح بشود. اما با چه نیرویی؟»۳۶
علی افشاری نیز از آن سوی مرزها همین حرف ها را تکرار می کند که:« حاملان اصلاحات درون حکومتی از اقناع افکار عمومی، نیروهای جامعه مدنی،روشنفکران و فعالان جنبش های اجتماعی عاجز هستند. بنابراین چون موفقیت این روش محتاج حمایت مؤثر افکار عمومی است، لذا ضریب موفقیت این رویکرد پایین خواهد بود ]...[ این انتخابات ]مجلس هشتم[ بار دیگر ضعف اساسی خاتمی در کسوت رهبری جنبش اصلاحات را نشان داد که وی فاقد هرگونه برنامه واراده لازم برای هدایت و جلو بردن این جنبش است ]...[ این رویداد نشان داد که بلند کردن چماق تندروی بر سرکسانی که در طی این سال ها رویکردی رادیکال در پاسداری از حقوق ملت و مخالفت با خود خواهی ها و رویه های استبدادی مقامات عالیه نظام و عقبه های نظامی و سیاسی حامی آنان داشتند هیچ نتیجه ای در برنداشت. این سیاست که پس از شکست اصلاح طلبان حکومتی در انتخابات ریاست جمهوری اخیر در سطوح مختلف از سوی کروبی، خاتمی و حزب مشارکت در انتقاد از مخالفان رادیکالشان در حوزه اصلاح طلبی انجام شد، فقط لبه چاقوی سرکوب حکومت را تیزتر کرد که منجر به قربانی شدن خودشان شد.»۳۷
ب) دوری از قدرت
در راستای نفی اصلاحات درون ساختاری، سازمان ادوار سیاست دوری از قدرت را در پیش گرفت و بر این نظریه متمرکز شد که اصلاح طلبان به خاطر دست یابی به یک استراتژی جدید باید مدتی از ساختار قدرت کناره بگیرند زیرا اصلاحات از درون قدرت امکان پذیر نیست و این مطلب در زمانی که اکثریت قدرت در دست اصلاح طلبان بود به اثبات رسیده چه برسد به حال حاضر که اصلاح طلبان در اقلیت قرار دارند

پی نوشت ها:
۳۵ - سخنرانی ابراهیم یزدی پیرامون انتخابات ریاست جمهوری دولت نهم در دفتر سازمان ادوار تحکیم
۳۶ - همان
۳۷ - علی ا فشاری، «پایانی بر پایان اصلاح طلبی دوم خرداد»، ۳۱/۱/۸۷، WWW.autnews.com

منبع : روزنامه اعتماد