هالیوود در تسخیر صهیونیسم

چگونه صهیونیست‌های یهودی بر فیلم و تلویزیون آمریكا مسلط شده‌اند و گرایشات منفی علیه اعراب و مسلمان‌ها را برمی‌انگیزند؟
بی‌تردید یكی از قدرتمند‌ترین ابزارهای شكل ‌دهنده افكار در جهان امروز رسانه‌های آمریكا هستند و خصوصاً صنعت فیلم‌سازی هالیوود درخور توجه است.
سینما و تلویزیون آمریكا كه تصویر منفی‌ای را از غیرسفیدپوست‌ها، شامل بومیان آمریكا، آمریكایی‌های آفریقایی‌تبار و آمریكایی‌های اسپانیایی‌تبار به نمایش گذاشته‌اند، از دهه ۱۹۵۰ میلادی اعراب و مسلمانان‌ را بیش از هر گروه قومی- مذهبی به عنوان مایه نفرت، بیزاری و تمسخر دستاویز قرار داده‌اند، زیرا اعراب پرجمعیت‌ترین گروه سامی هستند و این خصومت علیه آنها به معنی ضد سامی بودن آنها است.
مبارزه رسانه‌ای تصورهای نادرست متعددی را، راجع به اعراب و دین غالب آنها، اسلام ایجاد می‌كند. برای نمونه اگرچه اعراب برای قرن‌ها در شهرهای بزرگی چون ربات، الجزیره ، اسكندریه، دمشق، بیت‌المقدس، بیروت، مكه، بغداد و... زندگی كرده‌اند، اما غربی‌ها متقاعد شده‌اند كه اعراب نوعاً چادرنشین‌های بی‌فرهنگی هستند كه در خیمه‌های بیابانی زندگی می‌كنند.
اغلب كانال‌های تلویزیونی و صنعت فیلم آمریكا، اعراب و مسلمانان را افراد متعصبی نشان می‌دهند كه تعادل ندارند و احساسات مذهبی دیگران را تحمل نمی‌كنند، اما در حقیقت عكس این قضیه صادق است.
در بسیاری از موارد تاریخی، اسلام از مسیحیت و یهودیت تساهل بیشتری نشان داده است. علاوه بر این صهیونیست‌ها یهود‌ی‌هایی بودند كه اسرائیل را در «سرزمین موعود» فلسطین، به عنوان دولتی كه در انحصار «مردم منتخب» است بنیان گذاشتند.
در حالی كه لغت عربی «الله» در فیلم‌های آمریكایی به نحوی صدا زده می‌شود كه تمسخر و بدبینی را برانگیزد و تصویرهای غیرعادی از اولوهیت‌ وحشی ظاهر كند، در واقع «الله» به سادگی لغت عربی برای خدا است.
نه‌تنها مسلمانان عرب بلكه اعراب مسیحی و حتی اعراب یهودی این لغت را به عنوان اصطلاح خود برای خدا به‌كار می‌برند.با وجود این‌كه اعراب توسط اداره‌های حكومت آمریكا به عنوان نژاد «سفید‌پوست» یا «آریایی» طبقه‌بندی شده‌اند، در برخی از شبكه‌های تلویزیونی و فیلم‌های آمریكایی به عنوان سیاهان به تصویر كشیده می‌شوند كه تصویر تحقیرآمیزی از مردان اعراب به عنوان «كاكاسیا» به نمایش می‌گذارند.
«تروریست‌ها» در سراسر جهان فعال هستند؛ در كشورهایی به تنوع و گوناگونی بریتانیا، ایرلند، روسیه، آلمان، اسپانیا، ژاپن، اسرائیل و ایالات متحده. (برای مثال انجمن دفاع یهود نیز در این میان ثبت شده است).
در سال ۱۹۸۵ اف بی‌آی انجمن دفاع یهود را دومین گروه تروریستی بسیار فعال در آمریكا نامید. به هر حال هالیوود تمام تلاش خود را برای مربوط ساختن تروریست‌ها به اعراب (به‌خصوص فلسطینی‌ها) و «مبارزان» مسلمان انجام داده است.
‌● تصاحب توسط اعراب
رسانه‌ها بر روی مسئله خرید برخی شركت‌های آمریكایی در دهه ۷۰ و۹۰ توسط اعراب بسیار تبلیغ كردند و این امر بحرانی را در نشریات دوره‌ای و رسانه‌های الكترونیكی این كشور در مورد خطر«خریدن كل موجودی آمریكا» ایجاد كرد.
در عالم واقعیت این خریدها امری معمولی بود و تفاوتی با بسیاری از سرمایه‌گذاری‌ها در طول یك قرن گذشته در كشور نداشت. در حقیقت در طول دهه ۸۰ كانادا، بریتانیا، آلمان، فرانسه، هلند، ژاپن و... ۹۰درصد سرمایه‌گذاری‌های مستقیم خارجی را در آمریكا انجام داده‌اند. سرمایه‌گذاری‌های خارجی كشورهای عضو اپك طبق گزارش وزارت بازرگانی آمریكا كمتر از ۱درصد بوده است.
● قدرت یهودی‌ها در هالیوود
نمایش تصویر منفی از اعراب در صنعت فیلم آمریكا چندان تعجب‌آور نیست اگر بدانیم كه نقش اصلی را در هالیوود یهودی‌ها و حامیان صهیونیست آنها بازی می‌كنند. در تحقیقی كه به سال ۱۹۸۸ با عنوان «یك امپراطوری برای خودشان» انجام شد به این موضوع پرداخته شده است كه چگونه یهودی‌ها، هالیوود را پدید آوردند.
نیل گابلر نویسنده یهودی نشان می‌دهد كه یهودی‌ها تمام كمپانی‌های اصلی فیلم آمریكا را پایه‌گذاری كردند كه شامل كلمبیا، متروگلدوین میر، وارنر برودرز، پارامونت، یونیورسال و فكر قرن بیست و یك می‌شود.
وی می‌گوید: «ما این صنعت را پایه‌گذاری كردیم... و با یهودیان اروپای شرقی آن را به‌كار انداختیم... و وقتی فیلم‌های مطمئن و قابل قبولی تولید شد، هالیوود مورد هجوم نویسندگان یهودی كه غالباً از شرق می‌آمدند قرار گرفت، بسیاری از ادارات قدرتمند توسط یهودی‌ها اداره می‌شد.
حقوقدان‌های یهودی بیشتر تجارت صنعت را انجام می‌دادند و دكترهای یهودی به ضعف صنعت رسیدگی می‌كردند، ورای همه این مسائل یهودی‌ها فیلم تهیه كردند.»بنابراین یهودی‌ها به سرعت بر هالیوود مسلط شدند تا جایی كه در اوایل ۱۹۲۱ هنری فورد به‌شدت به صنعت فیلم‌سازی آمریكا اعتراض كرد.
یهودی‌ها نه‌تنها جاهای خالی و نه‌تنها ۵۰ درصد، بلكه تمامی صنعت را در اختیار خود گرفتند، با این نتیجه طبیعی كه امروز دنیا علیه تأثیرات غیراخلاقی این نوع سرگرمی بسیج شده‌اند. به محض این‌كه یهودی‌ها كنترل «فیلم‌ها» را در دست گرفتند هالیوود با مشكل مواجه شد، مسئله‌ای كه نتایج آن هنوز مشهود نیست.
در یك تحقیق مفصل در سال ۱۹۹۴ باعنوان «زنجیر مقدس؛ تاریخ یهودی‌ها» نرمن اف كانتور استاد دانشگاه نیویورك خاطرنشان كرده است كه تولید و توزیع فیلم هالیوود در۵۰ سال اول تقریباً به‌طور كامل تحت سلطه یهودی‌های مهاجر بود و در حال حاضر هم در بالاترین سطح توسط یهودی‌ها اداره می‌شود.
آخرین قلعه غیریهودی در هالیوود، كمپانی والت دیسنی است كه در اوایل دهه ۹۰ به مدیریت اجرایی یهودی‌ها درآمد.مدیران اجرایی هالیوود از تأسیس اسرائیل در ۱۹۴۸ استقبال فوق‌العاده‌ای كردند.
بعدها یكی از مدیران اجرایی هالیوود، رابرت بلومف، در این باره می‌گوید: «اسرائیل، حتی برای افرادی از ما كه كمترین حس یهودی بودن را داشتند بیانگر حالت خاصی بود، یعنی ما صاحب سرزمین شده بودیم. یعنی ما هویت داشتیم... همه اینها به‌شدت، دلگرم كننده بود.»
هالیوود در ابراز حمایت از اسرائیل و مخالفتش با دنیای عرب و مسلمانان كه سرسختانه مخالف تهاجم صهیونیست‌ها هستند یك ژانر سینمایی را درباره كشمكش عرب‌ها و اسرائیلی‌ها ایجاد كرد.
هالیوود طی ۵۰ سال گذشته با این هدف فیلم‌های «آدم خوب/ آدم بد» زیادی ساخت كه در آنها ساده‌نگرانه یهودی‌های قهرمان و درستكار را بر عرب‌های خائن و بی‌تمدن پیروز كرده است. در سال ۱۹۶۰ دست‌كم ۱۰ فیلم اصلی هالیوود با همین محتوا ساخته شد.
● تصاویر منفی فراگیر
دانشمند عرب و استاد بازنشسته خبرنگاری رادیو و تلویزیون در دانشگاه ایلینویز جنوبی، جك جی شاهین در بررسی دقیق‌اش از تلویزیون، تصویر منفی فراگیر از عرب‌ها كه توسط شبكه‌های تلویزیونی آمریكا ارائه می‌شود، در كتاب خود ثبت كرده است.
دكتر شاهین در نوشتن این كتاب با بیش از ۱۰۰ برنامه تلویزیونی مشهور، كلاً‌ در حدود ۲۰۰ قسمت و تعداد زیادی از مصاحبه‌های مجریان، تهیه‌كنندگان و نویسندگان تلویزیون را بررسی كرده است.
دكتر شاهین نتیجه‌گیری می‌كند كه تلویزیون آمریكا با برنامه‌های سرگرم‌كننده و پربیننده كمدی، نمایشنامه، مستند، اخبار و حتی برنامه‌های ورزشی، مذهبی و كودك و... در حاشیه ‌آن‌ها هراز گاهی تصاویر تحریف شده و تحقیرآمیزی از اعراب پخش كرده است.
بینندگان علاوه بر فیلم‌های هالیوود و متن برنامه‌های تلویزیونی می‌توانند عرب‌های «مضحكی» بیابند كه به افراد حمله می‌كنند.
مرو گریفین (كه خود یهودی نیست) برای خنداندن بینندگان در یك برنامه مصاحبه یك بار به وضوح و علنی‌عرب‌ها را با حیوانات یكی شمرد: «اگر شما با اعراب بنشینید با كك‌ها برخواهیدخاست.»
كمدین تلویزیونی یهودی جون ریورز یك بار در حین اشاره به لباسها و مدهای سنتی عرب‌ها با خنده به بینندگانش گفت: «من هرگز نمی‌توانم زن و شوهر را از هم تشخیص دهم چون هر دو نفر ملافه دور خودشان پیچیده‌اند.» و كمدین یهودی الان كینگ یك بار به‌طور تحقیر كننده‌ای در حال توصیف لباس سنتی سلطان قابوس عمان با اخم گفت: «این چه لباس مزخرفی است كه پوشیده است؟ عمان ۱۱ نفر جمعیت و یك بز دارد.»
حتی برنامه كودك هم خالی از تصاویر اهانت‌آمیز به اعراب نیستند.
دكتر شاهین از میان شخصیتهای كارتونی مشهور كه تصاویر نفرت‌انگیز و موهومی از اعراب نشان داده‌اند باگس‌بانی، یوسمیت سام گوف، وودی وودپیكر، اسكوبی- دوو، هكل و جكل، پركی پیگ، مرد پلاستیكی، ریچی ثروتمند و پینكی و برایان انیمانیاك و قصه‌های دوك را نام می‌برد.
● اصرار بر پاسخگویی
دكتر شاهین در مصاحبه با دست‌اندركاران برنامه‌های تلویزیونی آمریكا به خاطر استفاده از ریا و دروغ در تلویزیون از آنها توضیح خواست. دكتر شاهین می‌گوید: آنها در ابتدا دستپاچه می‌شدند و سپس با بی‌میلی تحقیر اعراب را تأیید می‌كردند، بدون این كه حتی دلیلی برای این تصاویر متعصبانه ارائه دهند.
دان اُ برایان معاون رئیس استانداردهای بخش رادیویی CBS با كم‌رویی در برابر دكتر شاهین پذیرفت كه هرگز یك «عرب خوب» از تلویزیون آمریكا دیده نشده است و عرب‌ها طبق عادت به عنوان فرماندهان بزدل بیابان یا جنگ‌طلب نشان داده شده‌اند.
فرانك گلیگسمن تهیه‌كننده آمریكایی یهودی‌تبار در لس‌آنجلس اعتراف كرد: «اعراب را به ندرت به عنوان افراد خوب نشان می‌دهند. احساس می‌كنم این منصفانه نیست.» دان برینكلی یك تهیه‌كننده دیگر هالیوود تصدیق كرد: «سیمای اعراب در تلویزیون عموماً‌ ترسناك است» و جرج واتسن معاون بخش خبر ABC در تایید گفت:‌«عرب‌ها را هرگز به صورت واقعی به ما نشان نداده‌اند، به عنوان افرادی واقعی و یا قابل درك، به عنوان یك فرد یا گروه همچون اسرائیلی‌ها...»
با این وجود همه دست‌اندركاران تلویزیون آنقدر صمیمی نبودند. برای مثال تهیه كننده تلویزیونی یهودی متاروزنبرگ علناً‌ در پاسخگویی به پرس‌وجوی شاهین گفت كه او اهمیتی به اعراب نمی‌دهد و عامه اعراب را بی‌اهمیت خواند. شاهین با نرمن لیر یكی از موفق‌ترین و بانفوذترین تهیه‌كنندگان تلویزیونی آمریكا نیز تماس گرفت.
شاهین اشاره می‌كند كه این تهیه‌كننده یهودی حتی در یكی از تولیداتش یك تصویر انسانی از اعراب نشان نداده است. لیر به سادگی از ملاقات با شاهین امتناع كرد و به هیچ یك از نامه‌ها و یا تماسهای تلفنی او جواب نداد.تنها چند نفر از كسانی كه در رسانه‌ها فعالیت داشتند، از جمله برخی یهودیها به مسأله حمله سینما و تلویزیون آمریكا به اعراب توجه نشان دادند.برای مثال روزنامه‌نگار جان كولی تأیید كرد كه هیچ نژاد و قومیت دیگری در آمریكا به اختیار به آنچه كه اعراب و مسلمان‌ها در رسانه‌های آمریكا به طور كلی با آن مواجه هستند تن نمی‌دهد.
مقاله‌نویس واشنگتن‌پست نیكلاس ون هافمن به خوانندگان گفت: «هیچ گروه ملی،مذهبی یا فرهنگی دیگری به جز عرب‌ها آن قدر گسترده و دائم بدنام نشده‌اند.»
اگر چه در آمریكا انتقاد از برخی سیاستهای خاص اسرائیل آزاد است، اما انتقاد اساسی از دولت صهیونیست، سیاست اصلی آمریكا در حمایت از اسرائیل و یا تسلط صهیونیسم یهودی بر رسانه‌های آمریكا یا زندگی سیاسی و آكادمیك آمریكا تا حدودی ممنوع است. (قابل توجه است كه این وضعیت در خود اسرائیل متفاوت است. در آنجا یهودی‌ها حتی شهروندان عرب دولت صهیونیست بیشتر از مردم آمریكا برای انتقاد علنی از صهیونیسم و سیاستهای اسرائیل آزادی دارند.)
افراد برجسته‌ای كه جرأت می‌كنند این تحریم را بشكنند فوراً‌ برچسب «یهود ستیز» (یعنی ضد یهود) می‌خورند و با لطمه خوردن به شهرت، شغل و مقامشان بهای این بی‌پروایی را پرداخت می‌كنند. سیاستمدارانی كه علناً علیه آمریكا و صهیونیسم صحبت ‌می‌كنند، زندگی سیاسی خود را به مخاطره می‌اندازند.
از سیاستمداران یا شخصیت‌های سیاسی كه حرفه‌ ایشان به خاطر شكستن تابوی بزرگ نابود شد می‌توان سناتورهای آمریكا ویلیام فول برایت، ادلی استیونسن سوم و چارلز پرسی و نیز از میان اعضای كنگره پل مك كلاسكی، پل فیندلی و جرج بال را نام برد.
كسانی كه فقط «اشتباه كنند» وادار به پس گرفتن حرف خود می‌شوند. به همین دلیل مارلون براندو پس از انتقاد از فیلمسازان یهودی هالیوود به خاطر تبلیغ كلیشه‌های قومی نادرست از اقلیتها به شدت و علناً‌ توبیخ شد.
با این كه آنچه كه این هنرپیشه موفق در آوریل ۱۹۹۶در مصاحبه رادیویی با لاری كینگ گفته بود كاملاً حقیقت داشت، اما مدت كوتاهی بعد از آن تاریخ براندو وادار شد كه یك عذر بی‌خود برای رد حرف‌هایش سر هم كند.
گاهی بهای «جسارت» از از دست دادن شغل یا شهرت سنگین‌تر است. در ۱۱ اكتبر ۱۹۸۵ الكس اده مدیر منطقه‌ای ساحل غربی و رئیس كمیته ضد تبعیض آمریكا- اعراب، وقتی وارد دفتر كار گروهش در سانتاآنا، جنوب كالیفرنیا می‌شد در حادثه بمب‌گذاری كشته شد.
غروب روز قبل اده كه فلسطینی‌الاصل است در یك برنامه خبری محلی دیدگاه اعراب را در مورد تنش اعراب- اسرائیل بیان كرده بود. سازمان اف‌بی‌آی اعلام كرد كه جی‌دی ال (انجمن دفاع یهود) مسئول قتل اده و حداقل دو مورد تروریستی دیگر است. سه وابسته جی دی ال كه مظنون به قتل بودند برای فرار از مجازات به اسرائیل فرار كردند. هیچ كس محكوم به قتل الكس اده نشد.
● جنایتهای نفر‌ت انگیز
برخلاف دیگر اقلیت‌های مقیم آمریكا، اعراب آمریكایی علاوه بر تحمل جهالت و تعصب اشخاص باید مسأله بزرگتری را نیز تحمل كنند و آن عناصر قدرتمند یهودی – صهیونیستی در رسانه‌های جمعی است.
تلویزیون و مجلات آمریكا، اعراب آمریكایی یا دیگر آمریكایی‌های مسلمان را كه محكوم به جنایت‌اند براساس نژاد یا دین آنها تعیین هویت می‌كنند، عملی كه تعصب و نفرت پنهان مردم را برمی‌انگیزد. بنابراین با تیترهایی همچون «درگیری پلیس و اعراب» یا «مسلمان‌‌ها دستگیر شدند» در روزنامه‌ها و مجلات روبه رو می‌شویم. خاطیان و مجرمان غیر عرب به ندرت براساس نژاد و مذهبشان شناخته می‌شوند.
هر بار كه اعمال تروریستی علیه آمریكا یا اعراب صورت بگیرد، یا اسرائیل و آمریكا درگیری نظامی با كشورها یا گروه‌های عرب داشته باشند، عرب‌های آمریكا قربانی نفرت می‌شوند.
در نتیجه عملیات نظامی آمریكا علیه عراق اواخر ۱۹۹۰ و ژانویه ۱۹۹۱، جنایات نفرت‌‌انگیز علیه اعراب آمریكایی و آمریكایی‌های مسلمان، از قبیل آتش زدن عمدی، بمب‌گذاری و حمله سه برابر شد.
نمونه‌های حملات مكرر و حتی كتك زدن اعراب آمریكایی در زمان بمب‌گذاری مركز تجارت جهانی نیویورك سال ۱۹۹۳ در سراسر كشور اوج گرفت. این حالت در آوریل ۱۹۹۵ زمان بمب‌گذاری ساختمان فدرال شهر اكلاهاما نیز تشدید شد. در آن مقطع طوری با آمریكایی‌های عرب‌تبار برخورد می‌شد گویی این افراد شخصاً‌ مسئول حملات تروریستی بوده‌اند.
به محض بمب‌گذاری اكلاهاما برخی از گزارشگران از جمله ولف بلیتزر از سی‌ان‌ان، عرب‌ها را محكوم به انجام این عملیات تروریستی كردند. به همین ترتیب خبرنگار سی‌بی‌اس خانم كنی چانگ اعلام كرد: «منابع خبری دولت آمریكا به سی‌بی‌اس اعلام كردند كه تروریست‌های خاورمیانه در این بمب‌گذاری دست داشته‌اند.»
حتی پس از این كه تیموتی مك وی به جرم بمب‌گذاری اكلاهاما دستگیر شد، مقاله‌نویس نیویورك تایمز ای ام رزنتال به صورت مغرضانه‌ای اظهار داشت كه «اكثر حملات دیگر علیه آمریكایی‌ها از خاورمیانه ریشه می‌گیرند.»
در نتیجه وارد كردن چنین اتهامات عجولانه‌ و نادرست به اعراب، ۲۲۷ مورد برخورد خصومت‌آمیز، خشن یا غیرخشن، با اعراب و مسلمانان در سراسر آمریكا گزارش شد. زنان و مردان عرب مورد اهانت، تهدید، نفرت و اعتراض واقع شدند.
معدود درگیری بدنی نیز صورت گرفته بود، خرابكارها داخل خانه‌های اعراب آمریكایی ریخته و اموال آنها را از بین بردند.
گروهی اوباش دیگر كسب و كار اعراب آمریكایی را تخریب كردند و شعارهای نفرت انگیزی با اسپری روی دیوار نوشتند از قبیل «تروریست‌ها چرا به كشور خود برنمی‌گردید»، «از آمریكا گم شوید، بیرون»، «شما آمریكایی نیستید»، «عرب‌های كثیف»، «شما به اینجا تعلق ندارید»، «برگردید خانه‌های خودتان» و «شما تقاص كارهای خودتان را پس خواهید داد.»
شورای روابط مسلمانان- آمریكایی‌ها(واشنگتن دی‌سی) در سال ۱۹۹۷، ۲۸۰مورد خشونت علیه مسلمانان، تبعیض، كلیشه‌سازی، تعصب و حمله را طی سال قبل در آمریكا گزارش كرد. این آمار رشد ۱۸درصدی این قبیل خشونت‌ها را طی یك سال گذشته نشان می‌دهد.
میزان نگرانی، ترس و تحقیری كه اعراب آمریكایی تحمل كردند غیرقابل اندازه‌گیری است، اما بدون شك تعداد زیادی از اعراب آمریكایی در زندگی شخصی و اجتماعی و حرفه‌ای‌شان رنج‌های زیادی را متحمل شدند، خصوصاً‌ اگر مهاجر بوده یا شهروند نسل اول باشند، یعنی كسانی كه (همچون نویسنده این مقاله) انگلیسی را با لهجه صحبت می‌كنند.
‌● تلویحات شوم
پروفسور شاهین در جمع‌بندی وضعیت اسفناك می‌گوید: «چون اعراب و شهروند‌های عرب توسط بسیاری از اعضای هالیوود تحقیر می‌شوند، بسیاری از آمریكایی‌ها و نمایندگان سیاسی‌ آنها، دیدگاه مثبتی نسبت به اعراب ندارند. برداشت‌های آنها تا حدودی بر پایه تصاویر موهوم صفحه تلویزیون است،... كلیشه‌ها ادامه دارند.
آنها نه تنها اطلاعاتی به بینندگان می‌دهند، «بلكه تصاویر ذهنی ما را نیز شكل می‌دهند.»، آمریكایی‌های غیریهودی هم قربانی تسلط یهودی‌ها و صهیونیست‌ها بر صنعت سینما و تلویزیون آمریكا هستند. آنها با تبلیغات، بی‌اعتمادی مصنوعی و دشمنی را بین افرادی كه، به طور عینی، هیچ منافع متضادی با هم ندارند پرورش می‌دهند.
رواج تعصب و دشمنی علیه اعراب و مسلمان‌ها توسط هالیوود و تلویزیون آمریكا نه تنها ده‌ها میلیون آمریكایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد بلكه صدها میلیون بیننده زودباور دیگر نیز در سراسر جهان از این برنامه‌ها الگوگیری می‌كنند.
این تبلیغات مسموم طی دهه‌های متوالی عواقب بلند مدتی به بار آورده است. این سیل سمی تعصبات قومی- مذهبی به طور قابل فهمی مایه انزجار صدها میلیون عرب و مسلمان سراسر جهان شده است- انباری بزرگ و در حال رشد از انزجار و خشم پدید آورده است كه مطمئناً‌ یك روز با شدت زیادی منفجر خواهد شد.

عبدالله محمود سنیدی

منبع : روزنامه همشهری