چراغ

نابینایی در شب تاریک، چراغی در دست و سبویی بر دوش، در راهی می رفت. فضولی به وی رسید و گفت: «ای نادان، روز و شب پیش تو یکسان است و روشنی و تاریکی در چشم تو برابر، این چراغ را فایده چیست؟»
نابینا بخندید و گفت:
«این چراغ نه از بهر خود است، از برای چون تو کوردلان بی خرد است، تا به من پهلو نزنند و سبوی مرا نشکنند.»

بهارستان جامی

منبع : روزنامه کیهان