بررسی عملکرد آنزیم حاوی زایلاناز در جیره پایه گندم با سطوح متفاوت از انرژی و پروتئین

عملکرد آنزیم زایلاناز در قالب طرحی کاملا" تصادفی با ۸۲۵ قطعه جوجه از سویه راس و از هر دوجنس در ۱۱ گروه آزمایشی با سه تکرار و هر تکرار شامل ۲۵ قطعه جوجه بررسی گردید. جوجه ها به مدت ۴۲ روز با جیره پایه گندم با سطوح متفاوت انرژی و پروتئین که به طور جداگانه برای دوره های آغازین ( ۲۱-۱ روزگی) و رشد ( ۴۲-۲۲) روزگی تنظیم شده بود تغذیه شدند. جیره های دوره آغازین شامل ۴۰۰ گرم در کیلوگرم گندم و دوره رشد شامل ۵۰۰ گرم درکیلوگرم گندم بود. جیره های آزمایش مورد استفاده عبارت بود از : ۱) گندم بدون آنزیم ۲) گندم با آنزیم ۳) گندم +۵ درصد انرژی+ آنزیم ۴) گندم+۱۰درصد انرژی+ آنزیم ۵) گندم +۵ درصد پروتئین + آنزیم ۶) گندم + ۱۰ درصد پروتئین+ آنزیم ۷) گندم +۵ درصد انرژی + ۵ درصد پروتئین+ آنزیم ۸) گندم + ۱۰ درصد انرژی+۵ درصد پروتئین آنزیم ۹) گندم +۵ درصد انرژی+ ۱۰ درصد پروتئین + آنزیم ۱۰) گندم + ۱۰ درصد انرژی+۱۰ درصد پروتئین + آنزیم ۱۱) ذرت + سویا در تمام جیره های حاوی گندم آنزیم با مقدار ۵/۰ گرم در کیلوگرم استفاده گردید و در هر مرحله ترکیب جیره ها از لحاظ انرژی ، پروتئین و سایر مواد مغذی یکسان بودند. کلیه جیره ها به شکل آردی بود و در طول دوره جوجه ها به صورت آزاد تغذیه شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که بین گروههای آزمایشی از لحاظ افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی تفاوت معنی دار آماری وجود داشت ( ۰۵/۰>P ) و جوجه های گروه آزمایشی پنج با ۴/۱۸۴۴ گرم بیشترین و گروه آزمایشی نه با ۳/۱۴۷۵ گرم کمترین افزایش وزن را داشتند. همچنین گروه آزمایشی پنج با ۹۱/۱ بهترین و گروه آزمایشی هفت با ۱۷/۲ بدترین ضریب تبدیل غذایی را داشتند. از لحاظ درصد کبد، چربی بطنی و کیسه صفرا هیچگونه تفاوت معنی داری بین گروههای آزمایشی وجود نداشت. هزینه خوراک به ازاء تولید هر کیلو مرغ زنده نیز در گروه آزمایشی پنج نسبت به بقیه گروه های آزمایشی پایین تر بود.

منبع : مؤسسه مرغداری ایران