ویژگی‌های فرهنگی و هنری ، استان هرمزگان

خلیج‌فارس،‌ از روزگاران باستان، محل آمد و شد و اختلاط و ارتباط اقوام مختلف دریانوردانی بوده كه آداب و سنن و زبان و اندیشه‌های گوناگون داشته‌اند. دریانوردان قدیمی خلیج‌فارس و جزایر آن كه به دریاهای دور یعنی هند،‌ آفریقا، اندونزی (جاوه) و چین سفرهای طولانی داشته‌اند، از این طریق آداب و سنن این سرزمین‌ها را با خود به همراه آورده و كم‌كم موجبات گسترش آن را در سواحل خلیج فارس فراهم نموده‌اند. در نتیجه فرهنگ و فولكلور (زبان، لباس، موسیقی، تصنیف‌ها، افسانه‌ها و ...) مردم سواحل خلیج فارس دستخوش تحولات و تغییراتی شده است.
آداب و رسوم مردم این استان، به لحاظ مجاورت با دریا و تماس نسبتاً كم با سایر نقاط ایران، شباهت كم‌تری با آداب و رسوم مردم سایر استان‌های ایران دارد.
لباس‌های عربی به رنگ سفید و بلند برای مردان و لباس تیره‌رنگ و روبند چرمی و شلوار محلی زری‌دوزی شده برای زنان، پوشاك رایج بومیان این استان را تشكیل می‌دهند. هم‌چنین در تمامی شهرهای جنوبی استان هرمزگان، زنان و دختران نقاب بر چهره دارند. این نقاب در زبان محلی «برگه» نامیده می‌شود و برای مستور ماندن چهره‌ زنان و دختران از بیگانه به كار می‌رود. هم‌‌چنین وسیله‌ای است برای حفظ صورت آنان از تابش نور خورشید.
99/7 درصد مردم این استان مسلمان و پیروان مذهب شیعه و سنی‌اند، و زرتشتیان 0/1 درصد و مسیحیان 0/2 درصد جمعیت این استان را تشكیل می‌دهند. حدود 97 درصد مردم فارسی زبان‌اند و 3 درصد به سایر زبان‌ها و گویش‌های مخصوص بندری و محلی و عده‌‌ای دیگر نیز به زبان عربی صحبت می‌كنند. گویش‌های محلی رایج بین اهالی این استان، از شهری به شهر دیگر، و در نواحی روستایی با فاصله زیاد متفاوت است.
در زبان مردم استان هرمزگان، تعدادی از كلمات عربی، هندی و انگلیسی وجود دارد كه به علت تردد بازرگانان خارجی و اقامت آن‌ها در این ناحیه، وارد زبان محلی استان شده است.
زبان، اعتقادات و باورهای دینی مردم استان در برگزاری آیین‌‌ها، مراسم محلی، جشن‌ها، اعیاد ملی، مذهبی و سایر كنش‌های فرهنگی مردم تجلی یافته است.